អ្វីដែលបង្កើនឱកាសក្នុងការវិវត្តទៅជាជំងឺ ត្រូវបានគេហៅថា កត្តាហានិភ័យ។ ការមានកត្តាហានិភ័យ មិនមែនមានន័យថា អ្នកនឹងមានជំងឺមហារីកនោះទេ ការមិនមានកត្តាហានិភ័យក៏មិនមែនមានន័យថា អ្នកនឹងមិនកើតជំងឺមហារីកផងដែរ។
(អាន:ស្បែកកូនរបស់អ្នកនឹងស្អាតហើយមិនរមាស់បើធ្វើតាមវិធីនេះ តើកូនស្រីរបស់អ្នកចេះតែរមាស់ស្បែកមែនទេ?)
អ្នកដែលគិតថា ពួកគេអាចមានហានិភ័យនោះ គួរតែពិគ្រោះបញ្ហាជាមួយនឹងគ្រូពេទ្យ។ កត្តាហានិភ័យចំពោះជំងឺមហារីកលិង្គរួមមានដូចខាងក្រោម ៖
(អាន:ថ្នាំងងុយគេង ពេលអ្នកគួរប្រើ)
សព្វថ្ងៃ ការស្រាវជ្រាវបានបង្ហាញថា ប្រហែលពាក់កណ្តាលនៃជំងឺមហារីកលិង្គទាំងអស់ត្រូវបានបង្កឡើងដោយការឆ្លងមេរោគ HPV។ ការកាត់ស្បែកចុងលិង្គ អាចជួយការពារការឆ្លងមេរោគ HPV បាន។ ការកាត់ស្បែកចុងលិង្គ គឺជាការវះកាត់មួយដែលគ្រូពេទ្យកាត់ដោយផ្នែក ឬទាំងអស់នៃស្បែកខាងចុងលិង្គ។ ក្មេងប្រុសជាច្រើនត្រូវបានកាត់ក្រោយពីកើត។ បុរសដែលមិនត្រូវបានកាត់ចុងលិង្គនៅពេលកើត អាចមានហានិភ័យខ្ពស់ក្នុងការវិវត្តទៅជាជំងឺមហារីកលិង្គ។
កត្តាហានិភ័ដទៃទៀតរួមមាន ៖
- មានអាយុលើសពី ៦០ ឆ្នាំ
- មានស្បែកចុងលិង្គវែង
- អនាម័យខ្លួនប្រាណខ្សោយ
- មានដៃគូររួមភេទច្រើន
- ជក់បារី៕
