ការទទួលទានមីកញ្ចប់ញឹកញាប់ពេកអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់សុខភាព ដោយសារមីកញ្ចប់មានផ្ទុកសារធាតុមួយចំនួនដែលមិនល្អចំពោះរាងកាយ។
- កង្វះសារធាតុចិញ្ចឹម: មីកញ្ចប់ផលិតពីម្សៅស្រូវសាលី និងខ្លាញ់ជាចម្បង។ បន្លែ ឬសាច់ស្ងួតក្នុងកញ្ចប់ក៏គ្មានសារធាតុចិញ្ចឹមដែរ។ ការញ៉ាំវាញឹកញាប់ធ្វើឱ្យរាងកាយខ្វះសារធាតុចិញ្ចឹមសំខាន់ៗ ជាពិសេសចំពោះកុមារដែលកំពុងលូតលាស់។
- គ្មានតម្លៃអាហារូបត្ថម្ភ: មីកញ្ចប់ផ្តល់តែម្សៅ ខ្លាញ់ និងសូដ្យូមច្រើនប៉ុណ្ណោះ ហើយស្ទើរតែគ្មានតម្លៃអាហារូបត្ថម្ភ។ ប្រេងដែលប្រើសម្រាប់ចៀនមីជាធម្មតាជាប្រេងថោក ដែលអាចប្រែទៅជា Trans Fat (ខ្លាញ់អាក្រក់)។
- ជាតិសូដ្យូមខ្ពស់: មីកញ្ចប់សម្បូរជាតិសូដ្យូម និងប៊ីចេង (MSG)។ មីកញ្ចប់មួយកញ្ចប់មានជាតិសូដ្យូមប្រហែល ១,៦០០ មីលីក្រាម ដែលលើសពី ៥០% នៃកម្រិតដែលបានណែនាំក្នុងមួយថ្ងៃ (២,៤០០ មីលីក្រាម)។
- បង្កឱ្យធាត់: ម្សៅក្នុងមីកញ្ចប់ប្រែទៅជាជាតិស្ករ ហើយជាតិស្ករដែលប្រើមិនអស់នឹងប្រែក្លាយជាខ្លាញ់។ មីកញ្ចប់តូចមួយផ្តល់កាឡូរីស្មើនឹងបាយប្រហែល ៣ ស្លាបព្រា។
- បង្កើនហានិភ័យនៃជំងឺ: ការញ៉ាំមីកញ្ចប់ច្រើនអាចបង្កើនហានិភ័យនៃជំងឺជាច្រើនដូចជា លើសឈាម, ជំងឺបេះដូង, ជំងឺតម្រងនោម និង ធាត់។
- រំខានដល់ប្រព័ន្ធរំលាយអាហារ: មីកញ្ចប់ជាម្សៅដែលអាចពិបាករំលាយ ហើយវាក៏គ្មានជាតិសរសៃផងដែរ ដែលអាចបណ្តាលឱ្យ ទល់លាមក។
- មិនសន្សំសំចៃ: ទោះបីជាមីកញ្ចប់មានតម្លៃថោកក៏ពិតមែន ប៉ុន្តែបរិមាណមិនគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីឱ្យឆ្អែតឡើយ។ ការបន្ថែមបន្លែ ឬសាច់ក៏តម្រូវឱ្យចំណាយបន្ថែមដែរ។
វិធីទទួលទានមីកញ្ចប់ឬកំប៉ុងប្រកបដោយសុវត្ថិភាព
អ្នកមិនចាំបាច់ឈប់ញ៉ាំមីកញ្ចប់ឬកំប៉ុងទាំងស្រុងនោះទេ គឺអាចកាត់បន្ថយផលប៉ះពាល់បានដោយវិធីងាយៗ៖
- ញ៉ាំម្តងម្កាល: មិនគួរញ៉ាំលើសពី ២ ដងក្នុងមួយសប្តាហ៍ ឡើយ។
- កាត់បន្ថយគ្រឿងទេស: ប្រើគ្រឿងទេសត្រឹមតែមួយផ្នែកប៉ុណ្ណោះ ដើម្បីកាត់បន្ថយជាតិសូដ្យូម។
- បន្ថែមអាហារមានជីវជាតិ: បន្ថែមបន្លែ សាច់ ឬស៊ុត ដើម្បីបង្កើនតម្លៃអាហារូបត្ថម្ភ។
- កុំប្រើប្រេងដែលបានផ្ដល់មក: ចាក់មីចោលក្នុងទឹកក្តៅដំបូងដើម្បីកាត់បន្ថយជាតិខ្លាញ់និងសូដ្យូម។
- កុំបន្ថែមគ្រឿងផ្សេងៗ: ជៀសវាងបន្ថែមទឹកត្រី ឬគ្រឿងទេសផ្សេងៗទៀតដែលមានជាតិប្រៃ៕