ជំងឺត្បៀតបំពង់បង្ហួរនោម គឺជាបញ្ហាសុខភាពមួយដែលតម្រូវឱ្យមានការយកចិត្តទុកដាក់ខ្ពស់ និងការព្យាបាលទាន់ពេលវេលា។ ការយល់ដឹងអំពីនិយមន័យ កត្តាប្រឈម រោគសញ្ញា និងវិធីសាស្រ្តព្យាបាល គឺជារឿងសំខាន់សម្រាប់អ្នកគ្រប់គ្នា ជាពិសេសនៅពេលមានអាការៈមិនប្រក្រតីណាមួយកើតឡើង។ នេះបើយោងតាមមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត។
១) អ្វីជាការត្បៀតបំពង់បង្ហួរនោម?
បំពង់បង្ហួរនោម គឺជាបំពង់ដ៏សំខាន់ដែលនាំទឹកនោមចេញពីប្លោកនោមទៅខាងក្រៅរាងកាយ។ ជាធម្មតា បំពង់នេះមានទំហំល្មម ដោយមានប្រវែងប្រហែល ១៨-២០ សង់ទីម៉ែត្រចំពោះបុរស និងប្រហែល ៣-៥ សង់ទីម៉ែត្រចំពោះស្ត្រី។ នៅពេលដែលមានបញ្ហាលំហូរទឹកនោមចេញមកក្រៅដោយសារបំពង់រួមតូច ឬនោមមិនចេញចំពោះមនុស្សពេញវ័យ ជាពិសេស នោះយើងត្រូវគិតដល់លទ្ធភាពនៃការរួមតូច ឬការត្បៀតផ្លូវបង្ហួរនោម។
២) កត្តាប្រឈមនាំឲ្យត្បៀតបំពង់បង្ហួរនោមមានអ្វីខ្លះ?
មានកត្តាជាច្រើនដែលអាចបង្កឱ្យមានការត្បៀតបំពង់បង្ហួរនោម រួមមាន៖
- គ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ និងគ្រោះថ្នាក់ផ្សេងទៀតដែលអាចប៉ះពាល់ដល់ប្រព័ន្ធទឹកនោម។
- ការវះកាត់ ដែលប៉ះពាល់ដល់បំពង់បង្ហួរនោម (iatrogène) ដែលអាចកើតឡើងដោយចៃដន្យក្នុងពេលវះកាត់ផ្សេងៗ។
៣) រោគសញ្ញាដែលយើងត្រូវដឹង៖
ប្រសិនបើអ្នកមានរោគសញ្ញាណាមួយដូចខាងក្រោមនេះ អ្នកគួរតែស្វែងរកការពិនិត្យពីគ្រូពេទ្យជំនាញ៖
- នោមខ្សោយ និងពិបាកនោម។
- នោមញឹក ឬនោមមិនដាច់។
- នោមចេញមកមានខ្ទុះ ដែលជាសញ្ញានៃការបង្ករោគ។
- ប្លោកនោមរីកតឹង ដោយសារទឹកនោមស្ទះ។
- មានភាពរឹងនៅផ្ទៃក្រោមលិង្គ (ផ្នែកខាងលើនៃតំបន់ត្បៀត) ចំពោះបុរស។
- លិង្គឡើងពណ៌ក្រហម ឬហើម។
៤) ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ និងអមគ្លីនិក៖
នៅពេលមានលេចចេញរោគសញ្ញាមិនប្រក្រតីណាមួយនោះ គ្រូពេទ្យអាចនឹងធ្វើតេស្តមួយចំនួនរួមមាន៖
- ពិនិត្យអេកូពោះ ដើម្បីរកមើលបរិមាណទឹកនោមដែលនៅសល់ក្នុងប្លោកនោមក្រោយនោមរួច។
- ការឆ្លុះមើលប្លោកនោម (Urétrocystoscopie) ដើម្បីមើលផ្ទាល់ទៅក្នុងបំពង់បង្ហួរនោម និងប្លោកនោម។
- តេស្ត Postvoid residual volume (PVR) វាស់បរិមាណទឹកនោមនៅសល់ក្នុងប្លោកនោមក្រោយនោមរួច។
- ការចាក់បញ្ចូលសារធាតុរាវ និងថតឆ្លុះមើលប្លោកនោមជាមួយបង្ហួរនោម (urétrocystographie retrograde per mictionnelle) ដើម្បីមើលរូបភាពលម្អិតនៃបំពង់បង្ហួរនោម និងប្លោកនោម។
- វិភាគរកមេរោគក្នុងទឹកនោម (ECBU) ដើម្បីរកមើលការបង្ករោគ។
៥) វិធីសាស្ត្រនៃការព្យាបាល៖
ការព្យាបាលជំងឺត្បៀតបំពង់បង្ហួរនោម គឺជាការព្យាបាលដ៏លំបាក និងមានភាពស្មុគស្មាញបំផុតក្នុងការព្យាបាលវះកាត់ប្រព័ន្ធទឹកនោម។ ការរួមត្បៀតឡើងវិញ គឺជាបញ្ហាប្រឈមមួយដែលត្រូវដោះស្រាយ វាអាស្រ័យលើលក្ខណៈនៃការត្បៀតបំពង់បង្ហួរនោម ក៏ដូចជាបច្ចេកទេសព្យាបាលផងដែរ។
ចំពោះវិធីសាស្រ្តនៃការព្យាបាលរួមមាន៖
- ការពង្រីកផ្លូវបំពង់បង្ហួរនោម (une dilatation itérative)៖ ជាការប្រើប្រាស់ឧបករណ៍ដើម្បីពង្រីកបំពង់ដែលត្បៀត។
- ការពុះបំបែកកន្លែងត្បៀតដោយការឆ្លុះ ជាមួយកាំបិតតូច និងដោយកាំរស្មីឡាស៊ែរ (Uréthrotomie interne endoscopie par lame froid ou par Laser)៖ ជាវិធីសាស្រ្តវះកាត់ឆ្លុះដើម្បីកាត់បំបែកកន្លែងត្បៀត។
ក្នុងករណីក្រោយពេលព្យាបាលដោយ Uréthrotomie interne par endoscopie មិនមានប្រសិទ្ធភាព ឬប្រវែងនៃការត្បៀតលើសពី ២ សង់ទីម៉ែត្រ អាចនឹងមានបច្ចេកទេសមួយទៀតដែលហៅថា Uréthroplastie par lambeau muqueuse buccale។ នេះគឺជាការយកភ្នាសស្តើងពីក្នុងក្រអូមមាត់មកធ្វើជាបំពង់បង្ហួរនោមថ្មី។
ចំណុចសម្គាល់៖
ប្រសិនបើលោកអ្នកមានបញ្ហា ឬកំពុងជួបបញ្ហាបែបនេះ គួរប្រញាប់ទៅជួបជាមួយក្រុមគ្រូពេទ្យឯកទេសដើម្បីពិគ្រោះ និងព្យាបាលទាន់ពេលវេលា ប្រកបដោយគុណភាព និងប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់៕