ប៉ូតាស្យូមគឺជាសារធាតុរ៉ែក្នុងរាងកាយ។ ភាគច្រើន ៩៨%នៃប៉ូតាស្យូមស្ថិតនៅក្នុងកោសិការ។ ការប្រែប្រួលនៃបរិមាណប៉ូតាស្យូមដែលនៅខាងក្រៅកោសិការអាចមានផលប៉ះពាល់ជាច្រើនលើបេះដូង សរសៃប្រសាទ និងសាច់ដុំ។
មុខងារដ៏សំខាន់របស់ប៉ូតាស្យូមគឺ៖
- ជួយដល់សាច់ដុំអាចកន្ត្រាក់បាន
- សាច់ដុំបេះដូងត្រូវការប៉ូតាស្យូមដើម្បីកន្ត្រាក់ និងរក្សាសម្ពាធឈាមអោយនៅធម្មតា
តម្រងនោមគឺជាសិរីរាង្គដ៏សំខាន់សម្រាប់គ្រប់គ្រងលើតុល្យភាពរបស់ប៉ូតាស្យូមក្នុងខ្លួនតាមរយៈការបញ្ចេញចោលជាតិប៉ូតាស្យូមទៅក្នុងទឹកនោម។ នៅពេលប៉ូតាស្យូមចុះទាប អ្នកនឹងទៅជាមានរាងកាយចុះខ្សោយ។ - កម្រិតធម្មតារបស់ប៉ូតាស្យូមគឺ ៣,៥ ទៅ ៥,០mEq/L (Milliequivalents Per Liter)។ ចំពោះប៉ូតាស្យូមដែលចុះទាបគឺតិចជាង ៣,៥mEq/L
- អ្នកដែលមានបញ្ហាក្នុងការញ៉ាំអាហារដូចជា មិនឃ្លានអាហារ អ្នកជំងឺអេដស៍ អ្នកផឹកស្រា និងអ្នកវះកាត់ក្រពះមានការប្រឈមមុខខ្ពស់នឹងបញ្ហាប៉ូតាស្យូមថយចុះក្នុងឈាមច្រើនជាងមនុស្សធម្មតា៕