តើអ្វីទៅជាលទ្ធផលជាមូលដ្ឋាន?
អ្នកស្រាវជ្រាវបានរាយការណ៍ពីការរកឃើញសម្រាប់ប្រទេសទាំង ១៧ ។
ចំពោះចក្រភពអង់គ្លេសអាយុកាលរបស់ទារកដែលកើតក្នុងអំឡុងឆ្នាំ ២០១៤ ដល់ឆ្នាំ ២០១៥ បានធ្លាក់ចុះ ០,២៦ ឆ្នាំសម្រាប់បុរស និង ០,១៩ សម្រាប់ស្ត្រី។
ការរីកចម្រើនធំបំផុតនៃអាយុកាលរបស់ទារកនៅកំណើត គឺនៅក្នុងប្រទេសហ្វាំងឡង់ គឺកើនឡើង ០,៣៤ ឆ្នាំ សម្រាប់ស្ត្រី និង ០,៥០ សម្រាប់បុរស។
ការធ្លាក់ចុះដ៏ធំបំផុតគឺនៅក្នុងប្រទេសអ៊ីតាលី គឺការថយចុះ ០,៥៥ ឆ្នាំសម្រាប់ស្ត្រី និង ០,៤៣ សម្រាប់បុរស។
សម្រាប់ស្ត្រីដែលមានអាយុចាប់ពី ៦៥ ឆ្នាំឡើងទៅនៅចក្រភពអង់គ្លេសមានការកើនឡើងតិចតួចនៃអាយុកាលមធ្យមនៃអាយុ ០,០១៣ ឆ្នាំ ប៉ុន្តែបុរសដែលមានអាយុដូចគ្នាមានការថយចុះអាយុនៃជីវិត ០,០៣១ ឆ្នាំ។
បុរស និងស្ត្រីជាង ៦៥ នាក់នៅចក្រភពអង់គ្លេសមានការថយចុះអាយុកាលមធ្យមក្នុងរយៈពេលនេះ (ការធ្លាក់ចុះ ០,២៩៧ សម្រាប់ស្ត្រី ០,១៥៤ សម្រាប់បុរស) ។
ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវបានរកឃើញថាប្រទេសជាច្រើនបានជួបប្រទះនូវការធ្លាក់ចុះនៃអាយុកាលក្នុងអំឡុងឆ្នាំ ២០១៤ ដល់ឆ្នាំ ២០១៥ ប៉ុន្តែក្រោយមកបានងើបវិញ។ សហរដ្ឋអាមេរិកនិងចក្រភពអង់គ្លេសមិនមានភាពប្រសើរឡើងទេ បន្ទាប់ពីរយៈពេលនេះ។
ការកើនឡើងនៃការស្លាប់ដែលបណ្តាលមកពីការផ្ទុះជំងឺគ្រុនផ្តាសាយ ឬជំងឺរលាកសួតត្រូវបានរកឃើញតែនៅក្នុងប្រទេសចំនួន ៣ ប៉ុណ្ណោះគឺអ៊ីតាលី អាល្លឺម៉ង់ និងសហរដ្ឋអាមេរិក។
តើអ្នកស្រាវជ្រាវបានបកស្រាយលទ្ធផលនេះដោយរបៀបណា?
ចំពោះលទ្ធផលចក្រភពអង់គ្លេស អ្នកស្រាវជ្រាវបានគូសបញ្ជាក់ថាការធ្លាក់ចុះនៃអាយុកាលមធ្យមភាគច្រើន គឺចំពោះមនុស្សវ័យចំណាស់ (ចាប់ពី ៦៥ ឆ្នាំឡើងទៅ) ។
នៅទូទាំងប្រទេសមិនមែនអាមេរិកទាំងអស់មូលហេតុសំខាន់នៃការស្លាប់ដែលហាក់ដូចជានៅពីក្រោយការធ្លាក់ចុះនៃអាយុកាលមធ្យម គឺជំងឺផ្លូវដង្ហើម ជំងឺឈាម ជំងឺអាល់ហ្សៃមឺរ ជំងឺប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទ និងបញ្ហាផ្លូវចិត្ត៕