ការធ្វើតេស្តមហារីកពោះវៀនធំ និងរន្ធគូថ គួរតែចាប់ផ្តើមនៅអាយុ ៤៥ ឆ្នាំ

អត្ថបទដទៃទៀត

• 
  ក្រុមគ្រូពេទ្យ​ឥណ្ឌា​ជួយ​វះកាត់​ញាត់​សរីរាង្គ​ចូលក្នុង​ពោះ​យុវតី​អាយុ ១៩ ឆ្នាំ ដែល​រស់នៅ​ជាមួយ​ពោះវៀន​និង​ថ្លើម​លៀន​ចេញ​ក្រៅ​ស្ទើរ​មួយជីវិត​

  យុវតី​ម្នាក់​ដែល​រស់នៅ​ជាមួយ​សរីរាង្គ​ដ៏​សំខាន់​របស់​នាង​លៀន​ចេញមកក្រៅ​អស់​រយៈពេល ១៩ ឆ្នាំ ត្រូវបាន​សង្គ្រោះ​ដោយ​ក្រុម​វេជ្ជបណ្ឌិត​។​

• 
  រយៈពេលនៃការគេងក្នុងមួយថ្ងៃៗរបស់កុមារពី ១ ដល់ ៨ ឆ្នាំ

  ក្មេងអាយុមួយឆ្នាំ ត្រូវការគេងចំនួន ១៤ ម៉ោង។ ក្មេងអាយុមួយឆ្នាំ ជារឿយៗគេងលក់ប្រហែល ១១ ម៉ោងនៅពេលយប់ រួមទាំងការគេងលក់ពីរដងនៅពេលថ្ងៃ (ដែលអាចនឹងខ្លីជាងនេះបន្តិច)។ ក្មេងអាហុក ១៨ ខែ ត្រូវការគេងប្រហែល ១៣ ទៅ ១៤ ម៉ោង។ រហូតមកដល់ពេលនេះ ដំណេកពេលព្រឹករបស់កូនតូចរបស់អ្នកមិនខុសពីមុនប៉ុន្មាននោះទេ។ គេទំនងជានឹងសម្រាកនៅពេលរសៀលនោះ សម្រាប់រយៈពេលពីរបីឆ្នាំទៀត។ កុមារភាគច្រើនក្នុងអាយុនេះនៅតែគេងប្រហែល ១១ ម៉ោងនៅពេលយប់។ ក្មេងមិនទាន់ចូលរៀន ក្មេងអាយុពីរឆ្នាំ ត្រូវការគេងពី ១១ ទៅ ១៤ ម៉ោង។ ក្មេងអាយុពីរឆ្នាំ ភាគច្រើនគេងលក់នៅពេលរសៀល ហើយគេងប្រមាណ ១០ ទៅ ១២ ម៉ោងនៅពេលយប់។ ក្មេងអាយុ ៣ ឆ្នាំ អាចនឹងត្រូវការគេងពី ១០ ទៅ ១៣ ម៉ោង។ កូនរបស់អ្នកនៅតែជាក្មេងដែកអាចនៅតែគេងលេងពេលរសៀល ប៉ុន្តែក្មេងខ្លះអាយុនេះគឺគេងលក់យូរម៉ោងផងដែរ។ ជារឿយៗ ពួកគេចូលចិត្តលេងយូរបន្តិចនៅពេលយប់។ កូនធំ កូនអាយុពី ៤ ទៅ ៥ ឆ្នាំ ត្រូវការគេងប្រហែលពី ១០ ទៅ ១៣ ម៉ោង។ កុមារមួយចំនួនដែលមានអាយុនេះ អាចទទួលបានការគេងរបស់ពួកគេច្រើននៅពេលយប់ ខណៈពេលដែលអ្នកផ្សេងទៀត អាចគេងរយៈពេលមួយម៉ោង ឬពីរម៉ោង នៅពេលរសៀល។ កូនដែលនៅស្ថិតក្នុងថ្នាក់មត្តេយ្យ ឬមានថ្ងៃសកម្មខុសពីធម្មតា អាចត្រៀមខ្លួនរួចរាល់ ដើម្បីចូលគេងមុនម៉ោងធម្មតា។ ក្មេងអាយុ ៦ ទៅ ៨ ឆ្នាំ ត្រូវការគេងពី ៩ ទៅ ១២ ម៉ោងទាំងអស់នៅពេលយប់។ នៅអាយុនេះ, ការគេងថ្ងៃកូនរបស់អ្នក ប្រហែលជាតិច។ ក្មេងខ្លះចាប់ផ្តើមភ័យខ្លាចនៅពេលយប់ ដែលអាចធ្វើឲ្យពិបាកគេងលក់៕

• 
  ស្ត្រីមុនអាយុ ៣០ ឆ្នាំ ត្រូវប្រុងប្រយ័ត្ន ហើយឆែកមើលបញ្ហាសុខភាពទាំងនេះ

  ខាងក្រោមនេះ គឺជាការធ្វើតេស្តលើសុខភាពមួយចំនួន ដែលមនុស្សស្រីគ្រប់រូបគួរតែពិនិត្យឲ្យបានច្បាស់លាស់ និងជាប្រចាំ ដើម្បីតាមដានបញ្ហាសុខភាព និងបង្ការការកើតជំងឺធ្ងន់ធ្ងរទៅថ្ងៃក្រោយ។ ការមើលថែទាំសុខភាព និងការយកចិត្តទុកដាក់ ទៅលើរោគសញ្ញាខុសប្លែកណាមួយ ពិតជាមានសារៈសំខាន់ណាស់ ពីព្រោះ វាអាចជួយឲ្យដឹង និងព្យាបាលជំងឺទាំងនោះទាន់ពេលវេលា ជាពិសេស ស្ត្រីដែលស្ថិតក្នុងអាយុលើសពី ៣០ ឆ្នាំ គួរតែប្រយ័ត្ន អំពីបញ្ហាសុខភាពឲ្យមែនទែន។ តេស្តសុខភាព និងជំងឺនានា ដែលអ្នកគួរតែប្រុងប្រយ័ត្ន និងត្រួតពិនិត្យឲ្យបានច្បាស់ ៖ ១. សម្ពាធឈាម ២. បេះដូង ៣. ឆ្អឹង ៤. ក្រពេញទីរ៉ូអ៊ីត ៥. កម្រិតជាតិស្ករ ៦. ជាតិខ្លាញ់ ៧. សុដន់ និងទ្វារមាស ៨. ជំងឺគ្រាប់ឈាម។ល៕

• 
  បុរស​អាយុ ២១ ឆ្នាំ ឱ្យ​ពេទ្យធ្មេញ​ក្លែងក្លាយ​ដក​ធ្មេញ ឥឡូវ​ក្លាយ​មុខរបួស​ទៅ​ជំងឺមហារីក រហូត​ប៉ោង​មុខ​មួយ​ចំហៀង​

  ​មុខ​របស់​បុរស​ប៉ា​គី​ស្ថាន​ម្នាក់​បាន​ប៉ោង​ធំ​ជាង​ធម្មតា​២​ដង ហើយ​គាត់​កំពុង​តស៊ូ​ជាមួយនឹង​ជំងឺមហារីក​មាត់​យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ

• 
  ការញ៉ាំអាហាររបស់កូនអ្នក ចាប់ពី ៦ ខែ ដល់ ៣ ឆ្នាំ

  ៦ ទៅ ៨ ខែ កូនរបស់អ្នកនៅតែត្រូវការទឹកដោះម្តាយ ឬម្សៅទឹកដោះគោ ប៉ុន្តែ ឥឡូវនេះ គេក៏អាចចាប់ផ្តើមញ៉ាំហូបអាហាររឹងតូចៗបន្ថែមទៀត។ គេអាចចាប់ផ្តើមអនុវត្តជំនាញផឹក និងការសម្របសម្រួលដោយដៃទៅម្ខាង - ដោយគ្មានការកំពប់ ឬធ្លាក់ឡើយ។ ៨ ទៅ ១០ ខែ វាជាពេលវេលាសម្រាប់ការញ៉ាំអាហារដោយប្រើម្រាមដៃ! គេអាចប្រើម្រាមដៃរបស់គាត់ ដើម្បីយកអាហារតូចៗដាក់ចូលមាត់។ គេទទួលបានល្អប្រសើរជាងមុន ក្នុងការបរិភោគអាហារដែលផ្តល់ជូននៅលើស្លាបព្រាមួយ។ សមត្ថភាពផឹក និងទំពារមានភាពប្រសើរឡើង។ ប្រសិនបើកូនរបស់អ្នកអាចអង្គុយដោយខ្លួនឯងក្នុងរយៈពេលយូរ គេអាចចូលរួមជាមួយអ្នកនៅតុញ៉ាំបាយ (លើកៅអីសុវត្ថិភាពកុមារ)។ ១០ ទៅ ១២ ខែ គេអាចកាន់ពែង និងស្លាបព្រា ហើយចាប់ផ្តើមញ៉ាំខ្លួនឯង។ គេអាចប្រើបបូរមាត់របស់គេ ដើម្បីទទួលបានម្ហូបអាហារលើស្លាបព្រា។ គេគ្រប់គ្រងអាហារគេដោយប្រើម្រាមដៃយ៉ាងងាយស្រួល។ គេអាចទទួលទានអាហារជាច្រើនប្រភេទខុសៗគ្នា។ គេក៏អាចចង្អុលបង្ហាញ ឬទៅរកម្ហូបនៅពេលដែលគេចង់ញ៉ាំ ឬឃ្លាន។ ពី ១២ ទៅ ១៨ ខែ គេអាចប្រើស្លាបព្រាដោយខ្លួនឯង (ទោះជាមិនតែងតែល្អក៏ដោយ) ។ គេអាចផឹកទឹកពីកែវបានហើយ។ គេអាចបិទមាត់ គ្រវីក្បាល ឬប្រើសញ្ញាផ្សេងទៀត ដើម្បីឲ្យអ្នកដឹងថាគាត់ឆ្អែតហើយ។ ពី ១៨ ទៅ ២៤ ខែ គេអាចធ្វើឲ្យមានការរញ៉េរញ៉ៃតិចតួចនៅពេលបរិភោគ។ ការប្រើស្លាបព្រា និងដៃ កាន់តែប្រសើរឡើង។ ពី ២៤ ទៅ ៣៦ ខែ គេអាចញ៉ាំដោយខ្លួនគាត់ ឬក៏លេងអាហារនោះទៀតផង។ គេត្រៀមខ្លួនរួចរាល់ក្នុងការញ៉ាំអ្វីគ្រប់យ៉ាង ហើយចូលចិត្តជ្រើសរើសអ្វីដែលគេចង់៕