ជំងឺទឹកនោមផ្អែម គឺជាជំងឺរ៉ាំរ៉ៃដែលប៉ះពាល់ដល់របៀបដែលរាងកាយប្រើប្រាស់ជាតិស្ករ (គ្លុយកូស) នៅក្នុងឈាម ។ នៅពេលដែលជាតិស្ករក្នុងឈាមឡើងខ្ពស់ វាអាចបង្កជាផលវិបាកធ្ងន់ធ្ងរដល់សរីរាង្គផ្សេងៗ។ ការដឹងពីសញ្ញាណដំបូងៗនៃជំងឺនេះមានសារៈសំខាន់ណាស់ក្នុងការស្វែងរកការព្យាបាលទាន់ពេលវេលា។
I. រោគសញ្ញាគ្រឹះទាំងបី ដែលអ្នកត្រូវដឹង
រោគសញ្ញាទាំងបីនេះកើតឡើងដោយសារតែកោសិការាងកាយមិនអាចយកជាតិស្ករទៅប្រើប្រាស់ជាថាមពលបាន ហើយកម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាមឡើងខ្ពស់ ៖
១. នោមញឹកញាប់
–នៅពេលជាតិស្ករក្នុងឈាមលើសកម្រិតធម្មតា តម្រងនោមត្រូវប្រឹងប្រែងច្រោះជាតិស្ករនោះចេញតាមទឹកនោម។ ជាតិស្ករដែលត្រូវបានច្រោះចេញនេះ មានឥទ្ធិពលទាញយកជាតិទឹកចេញពីរាងកាយជាមួយគ្នា។ ជាលទ្ធផល អ្នកជំងឺនឹងចាប់ផ្តើមបត់ជើងតូចកាន់តែញឹកញាប់ ទាំងពេលថ្ងៃ និងពេលយប់ ហើយបរិមាណទឹកនោមច្រើនជាងធម្មតា។
២. ស្រេកទឹកខ្លាំង
– ដោយសារតែការនោមញឹកញាប់ និងការបាត់បង់ជាតិទឹកច្រើនដូចបានរៀបរាប់ខាងលើ រាងកាយនឹងមានសភាពខ្វះជាតិទឹក (Dehydration)។ ជាការឆ្លើយតប រាងកាយនឹងជំរុញឱ្យអ្នកជំងឺមានអារម្មណ៍ ស្រេកទឹកខ្លាំងក្លា ខុសពីធម្មតា ដើម្បីបំពេញនូវជាតិទឹកដែលបានបាត់បង់។
៣. ឃ្លានខ្លាំងជាងមុន
-ការបកស្រាយ៖ ទោះបីជាមានជាតិស្ករច្រើននៅក្នុងឈាមក៏ដោយ ក៏កោសិកានៃរាងកាយមិនអាចទទួលយកជាតិស្ករនោះទៅប្រើប្រាស់ជាថាមពលបានដែរ (ដោយសារតែកង្វះ ឬភាពស៊ាំនៃអាំងស៊ុយលីន)។ ហេតុនេះហើយ រាងកាយនឹងបញ្ជូនសញ្ញាទៅកាន់ខួរក្បាលថាខ្លួនកំពុងខ្វះថាមពល ដែលនាំឱ្យអ្នកជំងឺមានអារម្មណ៍ ឃ្លានអាហារខ្លាំង និងញ៉ាំច្រើនជាងមុន។
II. រោគសញ្ញាបន្ទាប់បន្សំ ដែលបង្ហាញពីភាពប្រែប្រួលក្នុងរាងកាយ
បន្ថែមពីលើរោគសញ្ញាគោលទាំងបី អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមក៏អាចបង្ហាញសញ្ញាណផ្សេងទៀតដែរ៖
-អស់កម្លាំងល្ហិតល្ហៃ: ដោយសារតែកោសិកាមិនអាចប្រើប្រាស់ជាតិស្ករជាថាមពលបាន អ្នកជំងឺនឹងមានអារម្មណ៍ថាគ្មានកម្លាំង និងនឿយហត់ខ្លាំង ទោះបីជាសម្រាកគ្រប់គ្រាន់ក៏ដោយ។
-ស្រកទម្ងន់ដោយមិនដឹងមូលហេតុ: រាងកាយចាប់ផ្តើមដុតបំផ្លាញខ្លាញ់ និងសាច់ដុំដែលជាឃ្លាំងស្តុកថាមពលបម្រុង ជំនួសជាតិស្ករ ដែលបណ្តាលឱ្យទម្ងន់ស្រកលឿនខុសធម្មតា (ជាទូទៅកើតលើទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី ១)។
-មើលឃើញព្រិលៗ ឬស្រវាំងភ្នែក: កម្រិតជាតិស្ករខ្ពស់អាចបណ្តាលឱ្យជាតិទឹករំកិលចូល ឬចេញពីកែវភ្នែក ដែលធ្វើឱ្យភ្នែកហើម និងប៉ះពាល់ដល់សមត្ថភាពមើលឃើញ។
-របួសមិនងាយជាសះស្បើយ: ជាតិស្ករខ្ពស់ធ្វើឱ្យខូចសរសៃឈាម និងប៉ះពាល់ដល់ប្រព័ន្ធការពាររាងកាយ ធ្វើឱ្យមុខរបួសតូចៗ ស្នាមដាច់ ឬដំបៅមានដំណើរការព្យាបាលយឺត ហើយងាយនឹងឆ្លងមេរោគ។
-រមាស់ស្បែក និងឆ្លងមេរោគផ្សិតញឹកញាប់: ជាតិស្ករខ្ពស់បង្កើតបរិយាកាសអំណោយផលសម្រាប់មេរោគផ្សិតលូតលាស់ ជាពិសេសនៅតំបន់ស្បែកដែលមានសំណើម (ដូចជាប្រដាប់ភេទ ឬគន្លាក់ដៃជើង)។
-ស្ពឹកស្រពន់ ឬឈឺចាប់ចុងដៃចុងជើង: នេះជារោគសញ្ញានៃការខូចសរសៃប្រសាទ (Neuropathy) ដែលកើតមានចំពោះអ្នកជំងឺដែលមិនបានគ្រប់គ្រងជាតិស្ករបានល្អក្នុងរយៈពេលយូរ។
III. ការដាស់តឿនចុងក្រោយ
រោគសញ្ញានៃជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី ២ (ដែលជាប្រភេទកើតមានច្រើនជាងគេ) អាចកើតមានឡើងយឺតៗ រហូតដល់ថ្នាក់អ្នកជំងឺមិនចាប់អារម្មណ៍ទាល់តែសោះ។ ដូច្នេះ ប្រសិនបើអ្នកមានប្រវត្តិគ្រួសារមានជំងឺនេះ ឬមានកត្តាហានិភ័យ (ដូចជាធាត់លើសទម្ងន់ ឬអាយុច្រើន) ការពិនិត្យជាតិស្ករក្នុងឈាមជាប្រចាំ គឺជាវិធីការពារខ្លួនដែលល្អបំផុត ដើម្បីធានាថាអ្នកអាចរកឃើញ និងព្យាបាលជំងឺនេះតាំងពីដំណាក់កាលដំបូង ៕