ការប្រឹងខ្លាំងពេកនៅពេលបន្ទោរបង់ គឺជាទម្លាប់មួយដែលអាចបង្កផលវិបាកជាច្រើនដល់សុខភាព រួមមាន៖
- បង្កើនហានិភ័យនៃជំងឺឬសដូងបាត
នេះគឺជាផលប៉ះពាល់ទូទៅបំផុត និងល្បីល្បាញ។ ការប្រឹងខ្លាំងពេកបង្កើនសម្ពាធលើសរសៃវ៉ែននៅរន្ធគូថ ដែលបណ្ដាលឲ្យរីកប៉ោងទៅជាឬសដូងបាត ទាំងខាងក្នុង ឬខាងក្រៅ។ វាអាចបង្កជាការឈឺចាប់ រមាស់ និងហូរឈាមនៅពេលបន្ទោរបង់។ - ជំរុញហានិភ័យនៃជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល/គាំងបេះដូង
ការប្រឹងបញ្ចេញលាមក ជាពិសេសចំពោះមនុស្សចាស់ ឬអ្នកដែលមានជំងឺលើសឈាម និងជំងឺបេះដូង គឺមានគ្រោះថ្នាក់ខ្លាំងណាស់។ វាធ្វើឲ្យសម្ពាធឈាមកើនឡើងភ្លាមៗ ដែលអាចនាំឲ្យដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល ឬគាំងបេះដូងភ្លាមៗក្នុងករណីធ្ងន់ធ្ងរ។ - ជំងឺ Diverticulosis
ការប្រឹងខ្លាំង និងញឹកញាប់ពេកអាចបណ្ដាលឲ្យមានសម្ពាធនៅក្នុងពោះវៀនធំ ដែលធ្វើឲ្យជញ្ជាំងពោះវៀនធំប៉ោងចេញជាថង់តូចៗហៅថា diverticulosis។ ថង់ទាំងនេះអាចរលាក (diverticulitis) បង្កជាការឈឺពោះខ្លាំង ក្តៅខ្លួន និងតម្រូវឲ្យមានការព្យាបាលវេជ្ជសាស្ត្រ។ - រន្ធគូថរីកប៉ោង
ជាពិសេសចំពោះមនុស្សចាស់ ឬអ្នកដែលមានសាច់ដុំអាងត្រគាកខ្សោយ ការប្រឹងខ្លាំង និងបន្តបន្ទាប់អាចបណ្ដាលឲ្យជញ្ជាំងរន្ធគូថលេចចេញមកក្រៅ ដែលតម្រូវឲ្យមានការអន្តរាគមន៍ផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រ។ - សាច់ដុំអាងត្រគាកចុះខ្សោយ
ការប្រឹងញឹកញាប់ និងខ្លាំងដាក់សម្ពាធលើសាច់ដុំអាងត្រគាក ដែលទ្រទ្រង់សរីរាង្គពោះ និងគ្រប់គ្រងចលនាពោះវៀន។ នៅពេលសាច់ដុំទាំងនេះចុះខ្សោយ វាអាចនាំឲ្យមានបញ្ហាដូចជា ការនោមទាស់ ឬសរីរាង្គអាងត្រគាកយារធ្លាក់ចំពោះស្ត្រី។ - វិលមុខ និងដួលសន្លប់
ការប្រឹងពេលបន្ទោរបង់ គឺជាទម្រង់មួយនៃ Valsalva Maneuver ដែលពាក់ព័ន្ធនឹងការទប់ដង្ហើម និងប្រឹង។ នេះបណ្ដាលឲ្យមានការប្រែប្រួលសម្ពាធក្នុងទ្រូង និងពោះ ដែលប៉ះពាល់ដល់លំហូរឈាមត្រឡប់ទៅបេះដូង។ ជាលទ្ធផល ខួរក្បាលទទួលបានឈាមតិច ដែលអាចនាំឲ្យវិលមុខ ឬដួលសន្លប់ ជាពិសេសចំពោះអ្នកដែលមានបញ្ហាឈាមរត់។
ដើម្បីជៀសវាងផលវិបាកទាំងនេះ សូមព្យាយាមរក្សាឲ្យចលនាពោះវៀនទៀងទាត់ និងទន់ភ្លន់។ ការទទួលទានអាហារសម្បូរជាតិសរសៃ ផឹកទឹកឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ និងធ្វើលំហាត់ប្រាណទៀងទាត់ អាចជួយការពារការទល់លាមក និងកាត់បន្ថយតម្រូវការក្នុងការប្រឹងខ្លាំងពេលបន្ទោរបង់៕