ប្រជាជនខ្មែរយើងជាច្រើនបានដឹង និងជឿជាក់លើប្រសិទ្ធភាពនៃឱសថបុរាណ ដែលក្នុងនោះ ស្លឹកកន្ទួតស្ងោរងូត ត្រូវបានគេប្រើប្រាស់ជាយូរមកហើយសម្រាប់ព្យាបាលអាការៈចែងថ្ងៃ ឬរលាកស្បែកដោយសារកម្ដៅថ្ងៃ។នេះបើយោងតាមការដកស្រង់ចេញពីការស្រាវជ្រាវរបស់ គណៈកម្មការស្រាវជ្រាវនៃមជ្ឈមណ្ឌលជាតិស្រាវជ្រាវវេជ្ជសាស្ត្របូរាណ។
ដើមកន្ទួត មានកម្ពស់ប្រហែល ៤-៦ ម៉ែត្រ។ វាមានស្លឹកទោលរាងពងក្រពើស្រួចចុង និងផ្លែពណ៌លឿងតិចៗមានរសជាតិជូរអែម ដែលត្រូវបានគេនិយមបរិភោគ។ ក្រៅពីផ្លែ ស្លឹក ឫស និងសំបកដើមក៏ត្រូវបានប្រើប្រាស់ជាឱសថបុរាណផងដែរ។
យោងតាមការស្រាវជ្រាវ ក្នុងផ្លែកន្ទួតមានផ្ទុកនូវសមាសធាតុគីមីសំខាន់ៗដូចជា វីតាមីន C, ប្រូតេអ៊ីន, ខ្លាញ់, និងកាបូអ៊ីដ្រាត។ ចំណែកឯសំបកឫសវិញ មានផ្ទុកសារធាតុតានីន ១៨%, សាប៉ូនីន និងអាស៊ីតហ្គាលិក។ សារធាតុទាំងនេះរួមចំណែកដល់លក្ខណៈសម្បត្តិត្រជាក់ និងប្រឆាំងការរលាក ដែលអាចជួយបន្ធូរបន្ថយអាការៈរលាកស្បែកដោយសារកម្ដៅថ្ងៃ។
សម្រាប់ការបំបាត់អាការៈចែងថ្ងៃ ប្រជាជនអាចយកស្លឹកកន្ទួតមកស្ងោរជាមួយទឹក ហើយយកទឹកនោះមកងូត។ ក្រៅពីស្លឹក សំបកដើម ក៏អាចយកមកស្ងោរងូតបានដែរ។ ចំណែកឫស និងសំបកឫសក៏ត្រូវបានប្រើប្រាស់សម្រាប់លាងសម្អាតកន្លែងរមាស់ ឬចែងថ្ងៃដែរ ប៉ុន្តែការប្រើប្រាស់ឫសត្រូវមានការប្រុងប្រយ័ត្នខ្ពស់ ព្រោះវាមានផ្ទុកជាតិពុលបន្តិចបន្តួច ជាពិសេសនៅពេលបរិភោគ។
វិធីសាស្ត្រនេះអាចប្រើបាននៅពេលដែលអ្នកមានអាការៈចែងថ្ងៃ ឬរលាកស្បែកដោយសារកម្ដៅថ្ងៃ។ ក្រៅពីនេះ ដើមកន្ទួតក៏ត្រូវបានគេប្រើដើម្បីព្យាបាលបញ្ហាផ្សេងៗទៀតដូចជា គ្រុនក្ដៅ ក្អក ឈឺធ្មេញ រមាស់ និងអញ្ចាញធ្មេញហូរឈាមជាដើម។
ដើមកន្ទួតងាយស្រួលរកបាននៅតាមផ្ទះ ឬតាមទីជនបទនានា ដោយសារវាត្រូវបានគេដាំដុះយ៉ាងទូលំទូលាយសម្រាប់បរិភោគផ្លែ និងស្លឹកជាបន្លែ។
ចំណុចសម្គាល់៖
ប្រសិនបើលោកអ្នកមានអាការៈចែងថ្ងៃខ្លាំង ឬមានរោគសញ្ញាផ្សេងៗដែលគួរឱ្យបារម្ភ សូមពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យជំនាញដើម្បីទទួលបានការព្យាបាលត្រឹមត្រូវ៕