ពេលវេលាដ៏ល្អបំផុតក្នុងការញ៉ាំចេក ឱ្យទទួលបានអាហាររូបត្ថម្ភខ្ពស់គឺ ញ៉ាំបន្ទាប់ពីការហាត់ប្រាណ ដែលអាចជួយបង្កើនល្បឿនដំណើរការស្តាររាងកាយឡើងវិញ។
ជួយបំពេញ glycogen នៅក្នុងសាច់ដុំ
ចេកជាអាហារសម្បូរដោយសារធាតុចិញ្ចឹម និងជាពិសេសមានជាតិទឹក និងកាបូអ៊ីដ្រាតខ្ពស់។ ចេក 100 ក្រាមមាន 89 កាឡូរី ទឹក 75% ប្រូតេអ៊ីន 1.1 ក្រាម កាបូអ៊ីដ្រាត 22.8 ក្រាម ជាតិស្ករ 12.2 ក្រាម ជាតិសរសៃ 2.6 ក្រាម និងខ្លាញ់ 0.3 ក្រាម។ ទឹក និងកាបូអ៊ីដ្រាតនៅក្នុងផ្លែចេកត្រូវបានបង្ហាញថា ធ្វើអោយប្រសើរឡើងនូវការអនុវត្តលំហាត់ប្រាណ និងបង្កើនល្បឿននៃការស្តារឡើងវិញបន្ទាប់ពីការហាត់ប្រាណ។
ការញ៉ាំអាហារសម្បូរជាតិកាបូអ៊ីដ្រាតបន្ទាប់ពីការហាត់ប្រាណជំរុញការបញ្ចេញអរម៉ូនអាំងស៊ុយលីនដែលដឹកជញ្ជូនជាតិស្ករពីឈាមចូលទៅក្នុងកោសិកាសាច់ដុំដែលជាកន្លែងផ្ទុក glycogen ។ អាហារសម្បូរជាតិកាបូអ៊ីដ្រាតក៏ជួយកោសិកាសាច់ដុំកាន់តែងាយនឹងអាំងស៊ុយលីន ដែលធ្វើឱ្យវាកាន់តែងាយស្រួលក្នុងការបំពេញបន្ថែមនូវឃ្លាំងផ្ទុក glycogen បន្ទាប់ពីហាត់ប្រាណ។ សម្រាប់អ្នកដែលមានពេលតិចជាង 24 ម៉ោងដើម្បីជាសះស្បើយ មុនពេលបន្តទៅការហាត់ប្រាណបន្ទាប់ ការញ៉ាំចេកនឹងជួយបង្កើនល្បឿននៃការបង្កើត glycogen នៅក្នុងសាច់ដុំ ធានាថាអ្នកអាចចាប់ផ្តើមវគ្គហាត់ប្រាណរបស់អ្នកជាមួយនឹង glycogen Reserves ត្រូវបានបំពេញបន្ថែម។
ការទទួលទានផ្លែចេក ជាមួយអាហារសម្បូរប្រូតេអ៊ីនភ្លាមៗបន្ទាប់ពីការហាត់ប្រាណ នឹងជួយឱ្យសាច់ដុំងើបឡើងវិញកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាព។ កាបូអ៊ីដ្រាតនៅក្នុងផ្លែចេកជំរុញសមត្ថភាពសាច់ដុំក្នុងការស្រូបយក និងប្រើប្រាស់ប្រូតេអ៊ីន បង្កើនការបង្កើតសាច់ដុំ និងកំណត់ការបំបែកសាច់ដុំ។
កាត់បន្ថយការរលាក
ចេកមិនត្រឹមតែសម្បូរទៅដោយកាបូអ៊ីដ្រាតប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងមានសមាសធាតុមានប្រយោជន៍ជាច្រើនដូចជា សារធាតុ dopamine និង polyphenols។ ការរួមបញ្ចូលគ្នានៃកាបូអ៊ីដ្រាត និងសមាសធាតុទាំងនេះអាចជួយការពារការរលាកបន្ទាប់ពីការធ្វើលំហាត់ប្រាណជំរុញដំណើរការនៃការស្តារឡើងវិញនៃរាងកាយ។
ពេលវេលាល្អបំផុតដើម្បីញ៉ាំចេក
ចេកសម្បូរទៅដោយប៉ូតាស្យូម ជាតិសរសៃ ម៉ាញ៉េស្យូម វីតាមីន B6 និងវីតាមីន C ដែលល្អសម្រាប់សុខភាព ប៉ុន្តែមិនគួរញ៉ាំនៅពោះទទេឡើយ ព្រោះវាអាចបណ្តាលឱ្យហើមពោះ និងអតុល្យភាពក្នុងប្រព័ន្ធសរសៃឈាមបេះដូង។ សម្រាប់អ្នកហាត់ប្រាណ ការញ៉ាំផ្លែចេកក្រោយពេលហាត់ប្រាណជួយពន្លឿនដំណើរការស្តារឡើងវិញ។ ការទទួលទានចេក 30 ទៅ 60 នាទីមុនពេលហាត់ប្រាណអាចបង្កើនប្រសិទ្ធភាពការងារ។ ប្រសិនបើការញ៉ាំផ្លែចេកពេលធ្វើលំហាត់ប្រាណធ្វើឱ្យអ្នកមានអារម្មណ៍ឆ្អែត ឬហើមពោះ សូមពិចារណាជំនួសវាដោយផ្លែឈើក្រៀម ទឹកផ្លែឈើ ភេសជ្ជៈហាត់ប្រាណ ឬជែលប៉ូវកម្លាំង។
អ្នកដែលមិនគួរញ៉ាំចេក
អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែម៖ ជាមធ្យមចេកមួយមានកាបូអ៊ីដ្រាតប្រហែល 26 ក្រាម ខណៈពេលដែលអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមគួរតែទទួលទានតែ 15 ក្រាមនៃកាបូអ៊ីដ្រាតក្នុងមួយអាហារ។ ដូច្នេះហើយ អ្នកគួរតែញ៉ាំច្រើនបំផុតមួយផ្លែ ដើម្បីចៀសវាងការកើនឡើងជាតិស្ករក្នុងឈាម ។
អ្នកដែលឈឺក្រពះ៖ អ្នកដែលមានប្រវត្តិឈឺក្រពះ គួរកំណត់ការទទួលទានចេកទុំ និងមិនគួរទទួលទានចេកនៅពោះទទេ ព្រោះវាអាចបង្កជាអាស៊ីតក្រពះកើនឡើង នាំឲ្យមានដំបៅ។
មនុស្សធាត់ និងលើសទម្ងន់៖ ចេកទុំមានផ្ទុកជាតិស្ករច្រើន ប្រសិនបើអ្នកមិនញ៉ាំផ្លែឈើផ្សេងទៀតក្នុងអំឡុងពេលថ្ងៃទេ អ្នកគួរតែញ៉ាំចេកតិចបំផុត 2 ផ្លែ ដើម្បីចៀសវាងការទទួលទានកាឡូរីច្រើនពេក។
អ្នកដែលខ្សោយតំរងនោម៖ ចេកមានផ្ទុកប៉ូតាស្យូមខ្ពស់ និងមិនស័ក្តិសមសម្រាប់អ្នកជំងឺខ្សោយក្រលៀននោះទេ ព្រោះវាអាចធ្វើឱ្យប៉ូតាស្យូមកើនឡើងក្នុងឈាម ប៉ះពាល់អវិជ្ជមានដល់មុខងារតម្រងនោម។
ចេកជាអាហារដ៏អស្ចារ្យ សម្បូរដោយសារធាតុចិញ្ចឹម និងមានអត្ថប្រយោជន៍ជាច្រើនសម្រាប់សុខភាព និងការហាត់ប្រាណ។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី ត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ថា ពេលណាគួរញ៉ាំចេក និងអ្នកណាមិនគួរញ៉ាំ ដើម្បីធានាសុវត្ថិភាព និងលទ្ធផលល្អបំផុតសម្រាប់សុខភាព៕