ជំងឺរលាកសួត គឺជាការឆ្លងមេរោគ ដែលធ្វើអោយរលាកថង់ខ្យល់នៅក្នុងសួត ដែលអាចប៉ះពាល់សួតម្ខាង ឬទាំងពីរ។ ថង់ខ្យល់ អាចបំពេញដោយសារធាតុរាវ ឬខ្ទុះ ដែលបណ្តាលអោយអ្នកក្អក ជាមួយនឹងកំហាក ឬខ្ទុះ គ្រុនក្តៅ ញាក់ និងពិបាកដកដង្ហើម។ ភាពខុសគ្នានៃពពួកមេរោគ ដែលមានរួមទាំងបាក់តេរី វីរុស និងផ្សិត អាចបង្កអោយមានជំងឺរលាកសួតទាំងអស់។ ភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃជំងឺរលាកសួត អាចប្រែប្រួលពីស្រាលទៅធ្ងន់ និងអាចគម្រាមកំហែងដល់អាយុជីវិតទៀតផង។ ជំងឺនេះធ្ងន់ធ្ងរបំផុតសម្រាប់ទារក និងកុមារ ឬមនុស្សអាយុចាស់ជាង ៦៥ ឆ្នាំ និងអ្នកដែលមានបញ្ហាសុខភាពទូទៅ ឬមានប្រព័ន្ធភាពស៊ាំចុះខ្សោយ។
ជាញឹកញាប់ មនុស្សដែលមានជំងឺរលាកសួត អាចព្យាបាលបានជាសះស្បើយដោយការប្រើប្រាស់ថ្នាំ។ ប៉ុន្តែ មនុស្សមួយចំនួន ពិសេសអ្នកនៅក្នុងក្រុមមនុស្សដែលមានហានិភ័យខ្ពស់ អាចជួបប្រទះផលវិបាកដូចជា ៖
- មានបាក់តេរីនៅក្នុងឈាម ៖ បាក់តេរីដែលចូលទៅក្នុងចរន្តឈាមពីសួតរបស់អ្នក អាចរីករាលដាលទៅសរីរាង្គផ្សេងទៀត ដែលអាចបង្កអោយខ្សោយសរីរាង្គទាំងនោះ។
- អាប់សែសួត ៖ អាប់សែ អាចកើតឡើង ប្រសិនបើមានខ្ទុះកកើតឡើងនៅក្នុងសួត។ អាប់សែ ជាធម្មតាត្រូវបានព្យាបាលដោយការប្រើថ្នាំផ្សះ។ ហើយពេលខ្លះ វាទាមទារការវះកាត់ ឬការវះបង្ហូរខ្ទុះចេញដោយប្រើម្ជុល ឬបំពង់។
- ទឹកដក់ក្នុងស្រោមសួត ៖ ជំងឺរលាកសួត អាចបណ្តាលអោយមានសារធាតុរាវកកើតឡើងនៅក្នុងចន្លោះរវាងស្រទាប់ស្តើងនៃជាលិកាស្រោបសាច់សួត។
- ពិបាកដកដង្ហើម ៖ ប្រសិនបើជំងឺរលាកសួតរបស់អ្នកធ្ងន់ធ្ងរ ឬអ្នកមានជំងឺសួតរ៉ាំរ៉ៃ អ្នកអាចមានបញ្ហាក្នុងការដកដង្ហើមអោយបានអុកស៊ីសែនគ្រប់គ្រាន់។ អ្នកអាចត្រូវការការព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យ និងប្រើម៉ាស៊ីនសប់ខ្យល់ដកដង្ហើម ខណៈដែលសួតជាហើយក៏ដោយ៕
