ជំងឺរលាកសួតគឺជាការបង្ករោគមួយដែលអាចបង្កឡើងដោយបាក់តេរី, វីរុស ឬផ្សិត។ មានប្រភេទនៃជំងឺរលាកសួតមួយចំនួនតូចដែលមិនមែនបង្កឡើងដោយមេរោគទេ តែអាចដោយសារតែការស្រូបចូលនូវសារធាតុ ឬរបស់ពីខាងក្រៅចូលទៅក្នុងសួត។ ប្រហែលជាមានអ្នកជំងឺរលាកសួតជនជាតិអាមេរិកប្រមាណ ៥០០០០នាក់បានស្លាប់ជារៀងរាល់ឆ្នាំ។
ទោះបីជាជំងឺនេះកើតលើមនុស្សមិនរើសអាយុក៏ដោយ ក៏វាច្រើនតែឃើញជាញឹកញាប់លើមនុស្សវ័យចំណាស់ និងអ្នកមានប្រព័ន្ធភាពស៊ាំចុះខ្សោយ ដែលជាហេតុងាយនឹងឆ្លងជំងឺបែបនេះ។
ជំងឺរលាកសួតជាទូទៅកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរបាននៅពេលវាកើតលើមនុស្សវ័យចំណាស់, ក្មេងទើបនឹងកើត និងកូនក្មេងតូចៗ, អ្នកដែលមានមានជំងឺរ៉ាំរ៉ៃ ឬអ្នកមានប្រព័ន្ធភាពស៊ាំចុះខ្សោយ។
មានកត្តាប្រឈមមុខមួយចំនួនដែលធ្វើអោយអ្នកប្រឈមកាន់តែខ្លាមងនឹងជំងឺរលាកសួតដូចជា៖
- ប្រព័ន្ធភាពស៊ាំចុះខ្សោយទាំងដោយសារតែមានជំងឺអេដស៍ឬមហារីក និងការប្រើថ្នាំទប់ស្កាត់ប្រព័ន្ធភាពស៊ាំ។
- ក្មេងទើបនឹងកើត និងក្មេងអាយុចាប់ពី២ឆ្នាំចុះក្រោម
- មនុស្សចាស់អាយុចាប់ពី ៦៥ឆ្នាំឡើង
- មានជំងឺរ៉ាំរ៉ៃដូចជា ជំងឺ Cystic Fibrosis, ជំងឺស្ទះសួតរ៉ាំរ៉ៃ, ជំងឺកង្វះគ្រាប់ឈាម Sickle Cell Anemia, ជំងឺបេះដូង ឬជំងឺទឹកនោមផ្អែម។
- មានបញ្ហានៃការលេប ឬក្អក ព្រោះវាប្រហែលជាកើតឡើងក្រោយពីកើតជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល ឬរួបនៅខួរក្បាលផ្សេងៗទៀត។
- ជាអ្នកជំងឺនៅក្នុងបន្ទប់សង្គ្រោះបន្ទាន់ ជាពិសេសអ្នកដែលរស់នៅដោយប្រើម៉ាស៊ីនជំនួយដង្ហើម
- ជំងឺកង្វះអាហារូបត្ថម្ភ
- ជក់បារី៕