គ្រឿងស្រវឹង មិនសំខាន់ទេ ហើយ អាចបង្កឱ្យមានបញ្ហាជាច្រើន។ ទាំងនេះជា គោលការណ៍ណែនាំ របបអាហារ មួយចំនួនសម្រាប់ការប្រើប្រាស់ គ្រឿងស្រវឹង៖
- អ្នកដែលបាន ជ្រើសផឹកភេសជ្ជៈដែល មានជាតិអាល់កុល គួរតែ ប្រើប្រាស់នៅក្នុង កម្រិតមធ្យម កំណត់ថាការប្រើប្រាស់ត្រឹមតែ មួយកំប៉ុងក្នុងមួយថ្ងៃ សម្រាប់ស្ត្រី និង ពីរកំប៉ុងក្នុងមួយថ្ងៃ ចំពោះបុរស។
- ភេសជ្ជៈដែលមានជាតិអាល់កុល មិនត្រូវបាន ប្រើប្រាស់ដោយ បុគ្គលមួយចំនួន រួមទាំងអ្នកទាំងឡាយណាដែល មិនបានដាក់កម្រិតលើការទទួលទាន គ្រឿងស្រវឹងរបស់ពួកគេ កុមារ និង មនុស្សវ័យជំទង់ បុគ្គលដែលប្រើប្រាស់ថ្នាំដែលអាចធ្វើឱ្យមានអន្តរកម្មជាមួយនឹងគ្រឿងស្រវឹង អ្នកដែលមានស្ថានភាពសុខភាពជាក់លាក់ចំពោះការប្រើប្រាស់ថ្នាំ ស្ត្រីក្នុងវ័យបន្តពូជ ដែល នឹងអាចក្លាយទៅជាអ្នកដែលមានផ្ទៃពោះ និង ស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ និង បំបៅដោះកូន។
- ភេសជ្ជៈមានជាតិស្រវឹង គួរតែត្រូវបានចៀសវាងបាន ដោយការចូលរួមក្នុងសកម្មភាព ដែលតម្រូវឱ្យមានការយកចិត្តទុក ជំនាញ ឬ ការសម្របសម្រួល ដូចជាការបើកបរ ឬ ការប្រតិបត្តិការគ្រឿងម៉ាស៊ីន។
មូលហេតុ ដែលមនុស្សសំរេចចិត្តប្រើប្រាស់គ្រឿងស្រវឹងនេះគឺ ច្បាស់លាស់ ប៉ុន្តែ អត្ថប្រយោជន៍នៃការប្រើប្រាស់នេះគឺ មិនបានកំណត់ទេ។ គ្រឿងស្រវឹង គឺជាសារធាតុដែលធ្វើឱ្យមាន ការពុលដល់ រាងកាយរបស់យើង និង អត្ថប្រយោជន៍ អាចជាមិនមានសោះ ប្រសិនបើ ការទទួលទាន លើសពីកម្រិតណែនាំ។ ការខូចខាត គឺគ្មានកំណត់ទេចំពោះគ្រឿងស្រវឹង ដូច្នេះ អ្នករាល់គ្នា ដែលបានប្រើប្រាស់គ្រឿងស្រវឹង ត្រូវការយកចិត្តទុកដាក់ ថាតើអ្នកបានផឹកប៉ុន្មាន ហើយ កំពុងតែផឹកអ្វី ហើយនៅពេលដែល អ្នកកំពុងផឹក តើអ្នកកំពុងធ្វើអ្វីខ្លះ?
