មនុស្សជាច្រើនដែលមានជំងឺប្រមេះមិនមានរោគសញ្ញានោះទេដូច្នេះពួកគេអាចចម្លងមេរោគប្រមេះទៅដៃគូរួមភេទរបស់ពួកគេដោយមិនបានដឹងខ្លួន។
ប្រសិនបើមានរោគសញ្ញា រោគសញ្ញាទាំងនោះរួមមាន:
- ការឈឺចាប់នៅពេលដែលអ្នកបត់ជើងតូច
- ហូរទឹករំអិលមិនធម្មតាពីលិង្គ ឬទ្វារមាស
- ការឆ្លងរោគប្រមេះនៅក្នុងបំពង់កជាធម្មតាមិនបណ្តាលឱ្យមានរោគសញ្ញានោះទេ
រោគសញ្ញានៅលើបុរសជាធម្មតាគឺមានភាពងាយស្រួលក្នុងការកត់សម្គាល់ជាងរោគសញ្ញានៅលើស្ត្រី។ ប៉ុន្តែបុរសមួយចំនួនក៏មានរោគសញ្ញាស្រាល ឬគ្មានផងដែរ។
ចំពោះស្ត្រីរោគសញ្ញាដំណាក់កាលដំបូងអាចមានស្រាលដូច្នេះវាអាចត្រូវបានគេច្រឡំជាមួយការឆ្លងមេរោគនៅក្នុងប្លោកនោម ឬការឆ្លងមេរោគនៅលើទ្វារមាស។ ប្រសិនបើគ្មានកាព្យាបាល ការបង្កររោគអាចផ្លាស់ទីទៅក្នុងសរីរាង្គអាងត្រគាករបស់ស្ត្រី រោគសញ្ញាអាចរួមមានការឈឺចាប់ក្នុងពោះផ្នែកខាងក្រោម ការឈឺចាប់ក្នុងអំឡុងពេលរួមភេទ ការហូរឈាមពីទ្វារមាស និងគ្រុនក្តៅជាដើម។
ថ្នាំផ្សះ(antibiotics) ត្រូវបានគេប្រើដើម្បីព្យាបាលរោគប្រមេះ។ វាជាការសំខាន់ក្នុងកាតប្រើប្រាស់ថ្នាំទាំងអស់ដោយផ្ទាល់។ បើមិនដូច្នេះទេថ្នាំប្រហែលជាមិនធ្វើការនោះទេ ។ ដៃគូរួមភេទទាំងពីរត្រូវការការព្យាបាលដើម្បីការពាការឆ្លងមេរោគនេះទៅវិញទៅមក។
ទទួលបានការព្យាបាលឱ្យបានឆាប់តាមដែលអាចធ្វើទៅបានដើម្បីជួយបងា្ករការរាលដាលនៃ ការឆ្លងមេរោគនេះ និងបន្ថយហានិភ័យរបស់អ្នកសំរាប់បញ្ហាផ្សេងទៀតដូចជាជំងឺរលាកអាងត្រគៀកជាដើម។
មនុស្សជាច្រើនដែលមានជំងឺប្រមះទឹកបាយក៏មានជំងឺស្វាយ និងជំងឺកាមរោគផ្សេងទៀតផងដែរ។ ប្រសិនបើអ្នកមានជំងឺប្រមះទឹកបាយ និងជំងឺស្វាយអ្នកនឹងទទួលបានថ្នាំព្យាបាលសម្រាប់ការឆ្លងមេរោគទាំងពីរនេះ។
ចៀសវាងការទំនាក់ទំនងផ្លូវភេទទាំងអស់ខណៈពេលដែលអ្នកកំពុងត្រូវបានព្យាបាលជំងឺកាមរោគ។ ប្រសិនបើការព្យាបាលរបស់អ្នកគឺប្រើដូសថ្នាំតែមួយ អ្នកមិនគួរមានទំនាក់ទំនងផ្លូវភេទ ណាមួយសម្រាប់ រយៈពេល៧ថ្ងៃបន្ទាប់ពីការព្យាបាលនេះ ដូច្នេះថ្នាំនេះនឹងមានពេលវេលាដើម្បីធ្វើការ។
មិនមានការព្យាបាលមេរោគប្រមេះមួយណាដែលអាចការពារអ្នកពីការកើតវាម្តងទៀតនោះទេ។ ប្រសិនបើអ្នកត្រូវបានព្យាបាល ហើយដៃគូរបស់អ្នកមិនបានព្យាបាល ដូច្នេះអ្នកអាចនឹងកើតវាជាថ្មីម្តងទៀត។
