ការសិក្សាថ្មីមួយបានបង្ហាញថា មនុស្សប្រុសដែលមានប្រវតិ្តលើបញ្ហានៃការមានកូនប្រហែលជាបណ្តាលមកពីការខូចខាតលើ DNA របស់មេជីវិតឈ្មោល ដោយសារតែការបាញ់ទឹកកាមក្នុងពេល ៧ថ្ងៃមានចំនួនតិចពេក ។
លោកគ្រូពេទ្យ David Greening នៅប្រទេសអូស្ត្រាលីសរសេរលើអត្ថបទរបស់គាត់ចំនងជើងថា “ចូរបន្តអោយចរន្តទឹកនៅតែហូរទៀតទៅ” ។ គាត់បានមានប្រសាសន៍បន្ថែមទៀតថា “ ទំនាក់ទំនងធម្មតារបស់គូស្វាមីភរិយាគួរតែធ្វើការរួមភេទអោយបានរាល់ថ្ងៃក្នុងមួយសប្តាហ៍មុន ពេលដែលដល់ថ្ងៃផ្ទុះបែកនៃពងមេជីវិតញីរបស់ខាងស្រី” ។
ការសិក្សារបស់លោក Greening ត្រូវបានចុះផ្សាយនៅថ្ងៃនេះក្នុងទីក្រុងអាមស្តាដាមប្រទេស ហុល្លង់នៅឯសនិ្នសីទលើកទី ២៥របស់សហគមន៍អឺរ៉ុបស្តីអំពីការបន្តពូជរបស់មនុស្ស និងអំប្រ៉ីយ៉ុង ។
លោក Greening បានសិក្សាទៅលើមនុស្សប្រុសចំនួន ១១៨នាក់ដែលមានប្រវត្តិអសមត្ថភាពក្នុងការមានកូន រលូតកូន ឬការបន្តពូជបែបសប្បនិមិត្ត (Vitro Fertilization, IVF) បរាជ័យ ដោយសារតែ DNA របស់មេជីវិតឈ្មោលមានការខូចខាតលើសពី ១៥% ។
នៅក្នុងការសិក្សាមួយនេះ មនុស្សប្រុសទាំងអស់គឺតម្រូវអោយធ្វើការបាញ់ទឹកកាមជារៀងរាល់ថ្ងៃ ។ បន្ទាប់មកពួកគេបានផ្តល់នូវទឹកកាមដែលមានចំនួនកាន់តែច្រើនដើម្បីយកទៅធ្វើការពិនិត្យ ហើយក្នុងទឹកកាមទាំងនោះបានបង្ហាញថា ការខូចខាត់ DNA របស់មេជីវិតឈ្មោលត្រូវបានកាត់បន្ថយរហូតដល់ ៨១%ភាគរយ ។
លោក Greening សរសេរថា នោះប្រហែលមកពីប្រព័ន្ធប្រដាប់បន្តពូជរបស់បុរសកាលណាមានមេជីវិតឈ្មោលហើយ មិនសូវយកមកប្រើទើបកើតមានបញ្ហាដូច្នេះ ។
ចំណែក ១៩%ដែលនៅសល់មានន័យថាជាការខូចខាត DNA របស់មេជីវិតឈ្មោលមានចំនួនកាន់តែច្រើនឡើងៗ ។ លោក Greening និយាយថា ពួកគេប្រហែលជាមានបញ្ហាមួយទៀតគឺ មិនទាន់មានភស្តុតាងនៅឡើងទៅលើយុទ្ធិសាស្ត្រនៃការបញ្ចេញទឹកកាមដែលគាត់បានសាកល្បងធ្វើ ។
ការបាញ់ទឹកកាមជាញឹកញាប់ក៏អាចធ្វើអោយកំលាំងចលនារបស់មេជីវិតឈ្មោលកាន់តែខ្លាំងដែរ ។
លោក Greening សរសេរថា “ជម្រើសនៃការអោយបាញ់ទឹកកាមប្រហែលជាអាចច្រើន ឬតិចជាង ៧ថ្ងៃ ប៉ុន្តែគិតថារយៈពេលតែមួយសប្តាហ៍គឺអាចងាយស្រួលក្នុងការគ្រប់គ្រង និងពេញចិត្តនឹងធ្វើ” ។ គាត់បានបន្ថែមទៀតថា គួរតែមានការស្រាវជ្រាវអោយកាន់តែច្រើនបន្ថែមទៀតដើម្បីតាមដាន ប្រសិនបើអត្រានៃការមានផ្ទៃពោះមានការកើនឡើងដោយសារតែលទ្ធផលមកពីការបាញ់ទឹកកាមរាល់ថ្ងៃ ។