ពណ៌ភ្នែកត្រូវបានកំណត់ដោយចំនួននៃសារធាតុម្យ៉ាងដែលផ្តល់ពណ៌ឱ្យភ្នែក ហៅថាម៉េឡានីន (melanin) ដែលមានវត្តមាននៅក្នុងប្រស្រីភ្នែក។ ម៉េឡានីនមានពណ៌ត្នោតចាស់។ ប្រសិនបើក្នុងប្រស្រីភ្នែកមានសារធាតុម៉េឡានីនច្រើន នោះភ្នែកនឹងមានពណ៌ត្នោតឬខ្មៅតែម្តង។ ប្រសិនបើម៉េឡានីនមានវត្តមានតិច នោះភ្នែកមានពណ៌ផ្ទៃមេឃ។ ម៉េឡានីនកាន់តែតិចនឹងធ្វើឱ្យភ្នែកមានពណ៌បៃតង, ប្រផេះ, ឬត្នោតខ្ចី ទៅតាមចំនួនម៉េឡានីននោះ។
ជាទូទៅ ទារកជនជាតិអឺរ៉ុបមានភ្នែកពណ៌បៃតង ដោយសារប្រស្រីភ្នែករបស់ពួកគេមិនមានសារធាតុម៉េឡានីននោះទេ។ ចំណែកឯជនជាតិអាហ្វ្រិក, អាស៊ី, និងជនជាតិដើមរបស់អាមេរិក ភាគច្រើនមានពណ៌ត្នោតឬខ្មៅ ដោយសារភ្នែករបស់ពួកគេមានចំនួនម៉េឡានីនច្រើន។
ជាទូទៅ ការផលិតម៉េឡានីនច្រើនកើនឡើងក្នុងកំឡុង ២ ទៅ ៣ ខែដំបូងបន្ទាប់ពីទារកកើត ដែលធ្វើឱ្យពណ៌ភ្នែកមានការផ្លាស់ប្តូរ ហើយពណ៌នោះនឹងឈប់ផ្លាស់ប្តូវនៅពេលទារកមានអាយុប្រហែល ៦ខែ។
