ការមានផ្ទៃពោះអាចកើតឡើងបានគ្រាន់ជាការរលាយចូលគ្នានៃមេជីវិតឈ្មោលមួយជាមួយនឹងមេជីវិតញីតែប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែសម្រាប់មេជីវិតឈ្មោលនីមួយៗដែលមានភ័ព្វសំណាង និងរលាយជាមួយមេជីវិតញីបាន វានៅតែមានមេជីវិតឈ្មោលរាល់លានផ្សេងៗទៀតមិនអាចមានឱកាសបែបនេះដែរ។
បើយោងទៅតាមអង្គការសុខភាពពិភពលោកបានអោយដឹងថា ការបាញ់ទឹកកាមជាមធ្យមផ្ទុកទៅដោយមេជីវិតឈ្មោលជាង ១០០លានក្បាល ហើយបុរសដែលមានមេជីវិតឈ្មោលតិចជាង ២០លានក្បាលក្នុងមួយមីលីលីត្រនៃទឹកកាមប្រហែលជាប្រឈមមនឹងនឹងបញ្ហាអត់កូនប្រើ។
សំណួរមួយផ្សេងទៀតសួរថា គ្រាន់តែមេជីវិតឈ្មោលតែមួយប៉ុណ្ណោះសម្រាប់អាចបង្កើតកូនបានចុះហេតុអ្វីបានជាត្រូវការបញ្ចេញមេជីវិតឈ្មោលច្រើនម្លេះ? ដើម្បីជួបជាមួយនឹងមេជីវិតញីដែលកំពុងតែរងចាំ ទឹកកាមត្រូវធ្វើដំណើរពីទ្វាមាសចូលទៅក្នុងបំពង់ដៃស្បូន វាគឺជាការផ្សងព្រេងដែលពិបាកមួយសម្រាប់មេជីវិតឈ្មោលទាំងអស់ ហើយទីបំផុតនៅសល់តែមេជីវិតតែមួយចំនួនតូចប៉ុណ្ណោះដែលមានជីវិត។
សម្រាប់ការបញ្ចប់ការធ្វើដំណើររបស់មេជីវិតដែលនៅសល់គឺជាការខំប្រឹងទំលុះរបាំងការពារមេជីវិតញី។ មេជីវិតញីត្រូវបានស្រោបជុំវិញទៅដោយស្រទាបដ៏ក្រាស់មួយដែលធ្វើអោយមេជីវិតឈ្មោលមានការពិបាកក្នុងការច្រៀតចូលដើម្បីបង្កកំណើត។ អ្នកឯកទេសជាច្រើនជឿថា ដំណើរការណ៍មួយនេះប្រហែលជាវិធីសាស្ត្រពីធម្មជាតិដើម្បីសម្រិតសម្រាងរកមើលមេជីវិតឈ្មោលណាដែលមានសុខភាពល្អជាងគេបំផុតទើបអាចរលាយជាមួយមេជីវិតញីបាន ព្រមទាំងកូនដែលមានសុខភាពល្អម្នាក់៕
