ជំងឺឬសដូងបាតមានន័យថាជាការរីកប៉ោងនៃសរសៃឈាមវ៉ែននៅផ្នែកខាងក្រោមនៃរន្ធគូថ ហើយការរីកប៉ោងដែរកើតឡើងដោយសារតែមានសម្ពាធក្នុងសរសៃឈាមនោះកើនឡើង ដែលភាគច្រើនបណ្តាលមកពីការប្រឹងបត់ជើងធំ និងអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះ ព្រោះមានការសង្កត់ពីស្បូន។
ជំងឺឬសដូងបាតខាងក្នុងមានទីតាំងនៅក្នុងរន្ធគូថដែលយើងមិនអាចមើលឃើញទេ ដែលជាធម្មតាមិនមានការឈឺ និងបង្កជាការហូរឈាមក្នុងពេលបត់ជើងធំ។ ឬសដូងខាងក្នុងបែបនេះអាចលៀន ឬព្រលាត់ចេញទៅក្រៅរន្ធគូថបាន។
ជំងឺឬសដូងបាតខាងក្រៅមានទីតាំងនៅខាងក្រោមស្បែកជុំវិញរន្ធគូថ ដែលយើងអាចប៉ះវាដឹងនៅពេលវារីកធំ ព្រមទាំងអាចបណ្តាលអោយរមាស់ ឈឺនៅពេលបត់ជើង ព្រមទាំងហូរឈាម។ ជំងឺឬសដូងបាតខាងក្រៅប្រភេទ Thrombosed កើតឡើងបាននៅពេលដែលកំនកឈាមក្នុងសរសៃឈាមវ៉ែននោះទៅជាកក និងបណ្តាលអោយឈឺចាប់ខ្លាំង។
មូលហេតុ
ជំងឺឬសដូងត្រូវបានជាប់ទាក់ទងនឹងជំងឺការទល់លាមក និងការប្រឹងបត់ជើង។ អ្នកមានផ្ទៃពោះក៏អាចមានជំងឺឬសដូងបាតបានដែរ។ ការដែលប្រឹងបត់ជើង និងការមានផ្ទៃពោះវានឹងធ្វើអោយសម្ពាធនៅក្នុងសរសៃឈាមវ៉ែន Hemorroid កើនឡើង និងជាហេតុនាំអោយមានជំងឺឬសដូងបាត់។ ឧទាហរណ៍ ជំងឺថ្លើមរ៉ាំរ៉ៃ ក៏ប្រហែលជាធ្វើអោយសម្ពាធក្នុងសរសៃឈាមវ៉ែនឡើងខ្ពស់ និងអាចអោយមានជំងឺឬសដូងបាតកើតមានដែរ។ ជំងឺឬសដូងបាតច្រើនតែឃើញមាននៅលើមនុស្សវ័យ ៥០ឆ្នាំ៕
