វីរ៉ុសបង្កជំងឺប៉េសមានពីរប្រភេទ៖ ប្រភេទទី១បង្កជាការពងបែកបបូរមាត់ ប្រភេទទី២ឆ្លងតាមការរួមភេទ ហើយក៏ជាប្រភេទដែលកើតមានជាញឹកញាប់បំផុតដែរ។ វាអាចបង្កអោយឈឺចាប់ និងហើមនៅប្រដាប់ភេទជាខ្លាំង ហើយពេលខ្លះ អាចមានក្តៅខ្លួនថែមទៀត។
អ្នកមិនអាចសម្លាប់អោយអស់វីរ៉ុសនេះតែម្តងនៅពេលឆ្លងវារួចហើយម្តងនោះទេ ប៉ុន្តែអ្នកអាចបង្ការការធ្វើទុក្ខរបស់វាបានតាមរយៈការប្រើថ្នាំបំប៉នសុខភាព និងការញ៉ាំអាហារប្រកបដោយសុខភាព។
អាហារដែលត្រូវចៀសវាង
• អាហារដែលសម្បូរសារធាតុ Arginine និង អាស៊ីតអាមីណេច្រើនមានក្នុងសូកូឡា សណ្តែក និងគ្រាប់ផ្លើឈើ។
• ចៀសវាងស្ករ និងអាហារមានជាតិខ្លាញ់ Saturated ខ្ពស់ព្រោះវាផ្តល់ឥទ្ធិពល អវិជ្ជមានដល់ប្រព័ន្ធភាពស៊ាំ។
•អ្នកខ្លះសម្គាល់ឃើញថា នៅពេលពួកគេញ៉ាំអាហារធ្វើពីទឹកដោះគោច្រើនពេក ច្រើនតែបង្កបញ្ហាបែបនេះ។
អាហារដែលត្រូវទទួលទាន
• ចូរញ៉ាំអាហារដែលមានប្រូតេអ៊ីនអោយបានច្រើនដូចជា សាច់ទា (គ្មានស្បែក) សាច់ជ្រូក ត្រី ពោត និងសណ្តែក ព្រោះវាសម្បូរទៅដោយសារធាតុ Lynsine ដែលជាអាស៊ីតអាមីណេ ប្រឆាំងនឹងការបំបែក កូនចៅរបស់វីរ៉ុស។
ការព្យាបាលដោយខ្លួនឯងដ៏មានប្រយោជន៍
•វីតាមីន C តែ១ក្រាមអាចការពារជំងឺនេះបាន ហើយចូរប្រើ ២ ទៅ៣ក្រាមជារៀងរាល់ ថ្ងៃក្នុង ពេលធ្វើទុក្ខម្តងៗ។
•ផលិតផល Amino Acid Lysine ជួយទប់ស្កាត់ការបំបែកកូនចៅរបស់វីរ៉ុស។ ចូរប្រើ ៥០០មីលីក្រាមដើម្បីជាការបង្ការ និងអាចដល់ ៣ក្រាមមុនញ៉ាំអាហារ៣០នាទីជារៀងរាល់ថ្ងៃ នេះសម្រាប់អ្នកដែលមានការធ្វើទុក្ខរបស់ជំងឺនេះ។ ចូរប្រើ Lysine តែនៅពេលមានរោគសញ្ញា បានហើយរយៈពេល ១សប្តាហ៍។
• ក្រែម Propolis មានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់ក្នុងការប្រឆាំងនឹងវីរ៉ុស ចូរប្រើវាជារៀងរាល់ថ្ងៃ។
• ផលិតផល Olive Leaf Extract ដើរតួជាថ្នាំអង់ទីបីយ៉ូទិចពីធម្មជាតិ និងបង្កើនមុខងារប្រព័ន្ធភាពស៊ាំ។ ចូរប្រើវា ២ ទៅ៣គ្រាប់ជារៀងរាល់ថ្ងៃ។
• ថ្នាំគ្រាប់វីតាមីន និងជាតិរ៉ែ ដែលគួរតែមានផ្ទុកជាតិស័ង្កសី ៣០មីលីក្រាម។
មតិដ៏មានប្រយោជន៍
•ចូរចៀសវាងការរួមភេទនៅពេលអ្នកមានជំងឺប៉េសបង្កឡើងដោយវីរ៉ុសប្រភេទទី២ ព្រោះវាងាយនឹងឆ្លងខ្លាំងណាស់។ ប្រសិនបើអ្នកត្រូវតែរួមភេទមែន ចូរប្រើស្រោមអនាម័យ ប៉ុន្តែអ្នកប្រហែលជាទទួលរងនូវការឈឺចាប់ខ្លាំង និងត្រូវការរងចាំរហូតដល់ពងបែកនោះជាទៅវិញ អោយអស់សិន។
•ចូរចៀសវាងការរួមភេទតាមមាត់នៅពេលមានជំងឺប៉េសបង្កឡើងដោយវីរ៉ុសប្រភេទទី១ ឬទី២។ ចូរចាំថា ការរួមភេទតាមមាត់ជាមធ្យោបាយនៃការចម្លងជំងឺពងបែកលើបបូរមាត់ និងលើប្រដាប់ភេទ ៕