កូនរបស់លោកអ្នកអាចនឹងមានទល់លាមកកាលណាគេមិនបានផឹកទឹក ទឹកដោះ ឬអង្គធាតុរាវឯទៀត ឬមិនបានបរិភោគរបបអាហារដែលមានសរសៃឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ទេ។ សរសៃមាននៅក្នុងចំណីដូចជាធញ្ញជាតិ គ្រាប់រុក្ខជាតិ ផ្លែឈើ និងបន្លែបង្កា។
បើសិនជាកូនរបស់លោកអ្នកបរិភោគរបបអាហារដែលសំបូរទៅដោយខ្លាញ់ ជាតិស្ករចម្រាញ់(ស្ករគ្រាប់ បង្អែម) នោះគេមិនបានបរិភោគសរសៃឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ទេ ហើយអាចមានទល់លាមកហើយ។
កូនលោកអ្នកក៏អាចទល់លាមកបានដែរនៅពេលដែលលោកអ្នកចាប់ផ្តើមផ្លាស់ប្តូរពីការបំបៅដោយទឹកដោះម្តាយឲ្យទៅបៅទឹកដោះគោវិញ ឬប្តូរពីការផ្តល់ចំណីអាហារទន់ទៅជាចំណីអាហាររឹងវិញ។ ជួនកាលកូនរបស់លោកអ្នកអាចទល់លាមកបន្ទាប់ពីបានឈឺ ឬប្រើប្រាស់ឱសថផ្សេងៗ។ លោកអ្នកមិនត្រូវបារម្ភទេបើសិនជាកូនទល់លាមកតែប៉ុន្មានថ្ងៃ។ ការទល់លាមកតែងតែកើតមានចំពោះកុមារតែដូច្នេះ ហើយអាចបាត់ទៅវិញឯងៗ។
កុមារតូចៗដែលមានទល់លាមកធ្ងន់ធ្ងរមិនបានដឹងអំពីការធ្វើចលនារបស់ពោះវៀនទេ។ កុមារអាចមិនចង់ឈប់លេង ឬខ្លាច ឬទើសទាល់មិនហ៊ានប្រាប់គ្រូ ឬមិនចេះប្រើប្រាស់បង្គន់សាធារណ:។ កាលណាកុមារតមិនព្រមទៅបន្ទោរបង់លាមទេនោះ លាមកវាទៅប្រមូលផ្តុំនៅក្នុងពោះវៀនធំ ហើយចាប់កកធំឡើងៗនិងរឹងទៅៗ។ ការបន្ទោរបង់អាចមានការឈឺចាប់ ធ្វើឲ្យកុមារមិនចង់ទៅបន្ទោរបង់លាមក។