ការព្យាបាលចំពោះការមិនមករដូវបែប Primary និង Secondary ត្រូវបានកំណត់ឡើងដោយមូលហេតុរបស់វា។ គោលដំណងនៃការព្យាបាលអាចជាការបំបាត់រោគសញ្ញានៃការអតុល្យភាពអ័រម៉ូន, បង្កើតការមករដូវ, បង្ការផលវិបាក និងទទួលបានសមត្ថភាពនៃការមានកូន ប៉ុន្តែមិនមែនគោលបំណងទាំងអស់សុទ្ធតែអាចទទួលបានគ្រប់ករណីនោះទេ។
ក្នុងករណីដែលភាពមិនធម្មតាខាងរូបរាងកាយ ឬហ្សែនគឺជាមូលហេតុរបស់ការមិនមករដូវ (ច្រើនតែបែប Primary) នោះ ការវះកាត់ប្រហែលជាជម្រើសដែលត្រូវធ្វើ។
ការមិនមករដូវ Hypothalamus ដែលទាក់ទងនឹងការស្រកទម្ងន់, ហាត់ប្រាណច្រើន, ជំងឺលើរាងកាយ ឬស្ត្រេសផ្លូវចិត្ត ជាធម្មតាអាចព្យាបាលបានតាមរយៈការកំណត់ទៅលើមូលហេតុរបស់វា។ ឧទាហរណ៍ ការឡើងទម្ងន់ និងការកាត់បន្ថយការហាត់ប្រាណខ្លាំងក្លាច្រើនតែអាចស្តានូវរដូវរបស់ស្ត្រីដែលមានបញ្ហាមិនមករដូវដោយសារតែស្រកទម្ងន់ ឬហាត់ប្រាណខ្លាំងក្លាពេកបាន។ ករណីខ្លី ការពិគ្រោះយោបលទាក់ទងនឹងអាហារូបត្ថម្ភប្រហែលមានប្រយោជន៍ដែរ។
ការខ្សោយក្រពេញអូវ៉ែបែប Premature ការព្យាបាលដោយប្រើអ័រម៉ូនប្រហែលជាអាចប្រើបានទាំងបំបាត់រោគសញ្ញា ព្រមទាំងបង្ការកុំអោយមានផលវិបាកដោយសារតែអ័រម៉ូនអេស្ត្រូជែនទាបដូចជាជំងឺពុកឆ្អឹងជាដើមបាន។ ការព្យាបាលនេះប្រហែលជាត្រូវប្រើថ្នាំគ្រាប់ពន្យាកំណើតចំពោះស្ត្រីដែលមិនចង់មានផ្ទៃពោះ ឬថ្នាំប្រភេទអេស្ត្រូជែន និងប្រូជែស្តេរ៉ូន។ ខណៈពេលដែលការព្យាបាលក្រោយរ៉ាំងរដូវដោយប្រើអ័រម៉ូនមានជាប់ទាក់ទងនឹងការប្រឈមមុខនឹងសុខភាពលើស្ត្រីវ័យចំណាស់ ស្ត្រីវ័យក្មេងដែលមានបញ្ហាខ្សោយក្រពេញអូវ៉ែបែប Premature ក៏អាចទទួលបានប្រយោជន៍ពីការព្យាបាលប្រភេទនេះដែរដើម្បីបង្ការបញ្ហាពុកឆ្អឹង។
ស្ត្រីដែលមានដុំគីសច្រើនក្នុងក្រពេញអូវ៉ែ (Polycystic Ovary Syndrome, PCOS) ប្រហែលជាទទួលបានប្រយោជន៍ពីការព្យាបាលដែលកាត់បន្ថយសកម្មភាពរបស់អ័រម៉ូនភេទប្រុស អង់ដ្រូជែន។
ថ្នាំ Dopamine Agonist ដូចជា Bromocriptine (Parlodel) អាចកាត់បន្ថយការកើនឡើងនៃអ័រម៉ូន Prolactin ដែលមានតួនាទីធ្វើអោយមិនមករដូវបាន។ ចំនួននៃការប្រើប្រាស់ថ្នាំប្រហែលជាត្រូវផ្លាស់ប្តូរទោតាមគ្រូពេទ្យរបស់អ្នកជំងឺបើសិនជាមានករណីណាមួយនោះ៕
