ការសម្រាលកូនដោយវះកាត់ត្រូវបានគេយល់ថាជារឿងមួយមានសុវត្ថិភាព។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ វានឹងធ្វើអោយមានការប្រឈមមុខខ្ពស់នឹងផលវិបាកមួយចំនួនច្រើនជាងការសម្រាលកូនដោយធម្មជាតិ។ បើសិនជាអ្នកសម្រាលកូនដោយវះកាត់ ចូររំពឹងថានឹងមានការត្រឡប់មករកសភាពធម្មជាតិវិញយូរជាតិការសម្រាលកូនដោយធម្មជាតិ។
ក្រោយពីសម្រាលកូនដោយវះកាត់រួចមក ផលវិបាកដែលកើតមានច្រើនបំផុតសម្រាប់ម្តាយមានដូចជា៖
- ការបង្ករោគ
- បាត់បង់ឈាមច្រើន
- កំណកឈាមក្នុងជើង ឬសួត
- ចង្អោ, ក្អួត និងឈឺក្បាលខ្លាំងក្រោយពីសម្រាលកូនរួច (ទាក់ទងនឹងការប្រើថ្នាំសណ្តំ និងការវះកាត់នៅលើពោះ)
- មានបញ្ហាក្នុងពោះវៀនដូចជា ទល់លាមក ឬពោះវៀនមិនធ្វើចលនា
- ម្តាយស្លាប់ (កម្របំផុត)។ បើសម្រាលដោយមានគម្រោងមុនអាចមានប្រហែល ៦នាក់ក្នុងចំនោម ១០០០០០នាក់ បើសម្រាលដោយបន្ទាន់ អាចមាន ១៨នាក់ក្នុងចំនោម ១០០០០០នាក់។
ការប្រឈមមុខរបស់ទារក៖
- មានរបួសក្នុងពេលសម្រាល
- ត្រូវការការថែទាំជាពិសេសក្នុងបន្ទប់ថែទាំទារកកម្រិតធ្ងន់
- សួតដុះមិនទាន់ល្អ និងពិបាកដកដង្ហើមបើសិនជាសម្រាលមុនគក៌អាយុ ៣៩សប្តាហ៍។
ខណៈពេលដែលស្ត្រីភាគច្រើនជាធម្មតាវិញពីការសម្រាលកូនដោយវះកាត់ និងសម្រាលដោយធម្មជាតិដោយគ្មានផលវិបាកមក វាត្រូវការចំណាយពេលច្រើន និងការថែទាំងយ៉ាងពិសេសដើម្បីអោយរបួសនោះជាទៅវិញ។ ស្ត្រីដែលសម្រាលកូនដោយវះកាត់ហើយគ្មានផលវិបាកត្រូវចំណាយពេល ៣ថ្ងៃក្នុងការសម្រាកក្នុងមន្ទីរពេទ្យ តែស្ត្រីដែលសម្រាលកូនដោយធម្មជាតិសម្រាកតែ ២ថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ។ ការជាធម្មតាវិញទាំងស្រុងក្រោយពីសម្រាលកូនដោយវះកាត់ត្រូវចំនាយពេលរហូតដល់ ៤ ទៅ ៦ថ្ងៃ ចំណែកឯសម្រាលកូនដោយធម្មជាតិវិញប្រហែល ១ ទៅ ២សប្តាហ៍។
ការប្រឈមមុខរយៈពេលយូរ
ស្ត្រីដែលមានសន្លាកលើស្បូនដោយការវះកាត់សម្រាលកូនមានការប្រឈមមុខយូរជាងគេបន្តិច។ ការប្រឈមមុខខាងក្រោមនេះនឹងកើតឡើងចំពោះអ្នកសម្រាលកូនដោយវះកាត់បន្ថែមទៀត៖
- ស្នាមរបួសដែលវះនោះរបើកឡើងវិញក្នុងពេលសម្រាលកូនលើកក្រោយ។
- សុកបាំងមាត់ស្បូន
- សុកមិនធ្លាក់ ដែលត្រូវទាមទារអោយមានការកាត់ស្បូនចោល៕