ការហាត់ប្រាណអាចបង្កើតរបាំងការពារជំងឺពុកឆ្អឹងបាន។ ទោះបីជាការហាត់ប្រាណគ្រប់ប្រភេទមានប្រយោជន៍ចំពោះសុខភាពទូទៅក៏ដោយ ប៉ុន្តែការហាត់ប្រាណដោយទ្រទម្ងន់ (ការហាត់ប្រាណទាំងឡាយណាដែលជើង និងប្រអប់ជើងប្រើសម្រាប់ទ្រទម្ងន់រាងកាយពេលកំពុងធ្វើចលនា) មានសារៈសំខាន់បំផុតសម្រាប់បង្ការជំងឺពុកឆ្អឹង ព្រោះវាបង្កើតបានជាសម្ពាធកាន់តែខ្លាំងទៅលើឆ្អឹងសម្រាប់ជួយបង្កើន និងរក្សាភាពរឹងមាំរបស់វា។ ការហាត់ប្រាណទាំងនេះមានដូចជា ដើរដោយល្បឿនលឿន ការរាំ ការវាយសី។ល។ ការហាត់ប្រាណដែលពង្រឹងដល់សាច់ដុំក៏មានប្រយោជន៍ដែរ ជាពិសេសចំពោះសាច់ដុំធំៗរបស់ស្មា អាងត្រគៀក សន្លាក់ត្រគៀក ខ្នង និងទ្រូង។
ក្រៅពីជួយកាត់បន្ថយការបាត់បង់កំហាប់ឆ្អឹង ការហាត់ប្រាណនៅមានប្រយោជន៍ជាច្រើនផ្សេងទៀតចំពោះសុខភាព។ ស្ត្រីវ័យចំណាស់ប្រឈមមុខកាន់តែខ្ពស់នឹងការដួល ដែលអាចបណ្តាលអោយបាក់ឆ្អឹង ដូច្នេះការហាត់ប្រាណនឹងជួយពួកគាត់អោយចេញឆ្ងាយពីបញ្ហានេះ។ បើសិនជាអ្នកគ្មានទម្លាប់ហាត់ប្រាណទេ ចូរចាប់ផ្តើមវាអោយបានឆាប់ ជាមួយនឹងរបៀបហាត់ងាយៗ។
ដើម្បីពង្រឹងដល់សាច់ដុំ អ្នកអាចប្រើម៉ាស៊ីន ឬឧបករណ៍លើកសាច់ដុំនៅក្លិបហាត់ប្រាណ ឬអាចទិញយកមកប្រើក្នុងផ្ទះក៏បានដែរ។ រឿងសំខាន់ដែលត្រូវចងចាំនោះគឺថា អ្នកមិនគួរលើកទម្ងន់ដែលធ្ងន់ពេកទេ តែគួរផ្តើមចេញពីទម្ងន់ស្រាលៗសិន រួចទើបបន្ថែមវាបន្តិចម្តងៗ ដើម្បីអាចស៊ាំនឹងទម្ងន់នោះបាន ហើយភាពរឹងមាំរបស់អ្នកនឹងកើនឡើងតាមគ្នាតែម្តង។ គោលបំណងធំ គឺបង្កើនភាពរឹងមាំរបស់ឆ្អឹង មិនមែនសាច់ដុំទេ។
ការថែសួន ជាវិធីសាស្ត្រដ៏ល្អដែលជួយបន្ថយការប្រឈមនឹងជំងឺពុកឆ្អឹង។ សកម្មភាពនៃការថែសួនមានដូចជា បោសសម្អាត ជីករណ្តៅ រុញរទេះ ឬដាំរុក្ខជាតិតូចៗ សុទ្ធសឹងតែជាលំហាត់ប្រាណបែបទ្រទម្ងន់ទាំងអស់៕
