មានមធ្យោបាយជាច្រើនដែលអ្នកអាចធ្វើបានដើម្បីការពារការឆ្លងមេរោគលើផ្លូវបង្ហូរទឹកនោមនេះ។ ក្រោយពីនោម ស្ត្រីគួរតែជូតពីមុខទៅក្រោយជាមួយនឹងក្រដាសអនាម័យ។ ក្រោយពីបន្ទោរបង់ហើយសូមប្រាកដថា អ្នកជូតពីមុខទៅក្រោយដើម្បីជៀសវាងការឆ្លងមេរោគបាក់តេរីពីរន្ធគូថទៅក្នុងបំពង់បង្ហូរទឹកនោម។
រឿងមួយទៀតដែលទាំងក្មេងប្រុស និងក្មេងស្រីអាចធ្វើបាន ដើម្បីការពារការរលាកផ្លូវបង្ហូរទឹកនោមនោះ គឺឧស្សាហ៍ទៅនោម។ ជៀសវាងការទប់នោមរយៈពេលយូរ។
បុរស និងស្ត្រីគួរតែរក្សាប្រដាប់ភេទអោយស្អាត និងស្ងួត។ ក្មេងស្រីគួរតែប្តូរសម្លីអនាម័យអោយបានញឹកញាប់អំឡុងពេលរដូវរបស់ពួកគេ។ ការត្រាំទឹកសាប៊ូញឹកញាប់ អាចបណ្តាលអោយរលាកដល់តំបន់នៃទ្វារមាស ដូចនេះស្ត្រីគួរតែងូតទឹក ឬត្រាំជាមួយនឹងទឹកធម្មតា។ ការពាក់ខោទ្រនាប់ដោយមានជាតិនីឡុង គឺមានប្រយោជន៍។ ហើយក្មេងស្រីគួរតែរំលងការប្រើទឹកលាងសម្អាតប្រដាប់ភេទខ្លះ ព្រោះផលិតផលនេះពេលខ្លះអាចនាំអោយឆ្លងមេរោគនៅនឹងបំពង់បង្ហូរទឹកនោមទៅវិញនោះទេ។
ប្រសិនបើអ្នកឧស្សាហ៍រួមភេទ សូមទៅនោមមុន និងអំឡុងពេល២៥នាទីក្រោយពីរួមភេទរួច។ ក្រោយពីរួមភេទ លាងថ្នមៗត្រង់ប្រដាប់ភេទដើម្បីកម្ចាត់បាក់តេរីចេញ។ ជៀសវាងទីតាំងនៃការរួមភេទដែលធ្វើអោយប៉ះពាល់ដល់បំពង់បង្ហូរទឹកនោម ឬប្លោកនោម។ ជាចុងក្រោយ ផឹកទឹកអោយបានច្រើនក្នុងមួយថ្ងៃដើម្បីរក្សាអោយប្លោកនោមធ្វើការខ្លាំង និងកម្ចាត់បាក់តេរីចេញ។
សូមចាំថា ទោះបីជាការឆ្លងមេរោគនៅនឹងផ្លូវបង្ហូរទឹកនោម មិនស្រួល និងជារឿយៗធ្វើអោយអ្នកឈឺក៏ដោយ ប៉ុន្តែវាគឺជារឿងទូទៅនោះទេ ហើយវាងាយស្រួលនឹងព្យាបាល។ ភាពឆាប់ប៉ុណ្ណា ដែលអ្នកជួបជាមួយនឹងគ្រូពេទ្យនោះនោះអ្នកនឹងបានធូរស្រាលកាន់តែឆាប់៕
