មានទម្លាប់មួយចំនួនរបស់ឪពុកម្តាយ ដែលជះឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានដល់កូនក្នុងរយៈពេលវែង ដោយឪពុកម្តាយខ្លួនឯងមិនបានគិតទុកជាមុន។ ប្រសិនបើអ្នករកឃើញថា ខ្លួនឯងមានចំណុចខាងក្រោមនេះ វាដល់ពេលដែលត្រូវធ្វើការផ្លាស់ប្តូរហើយ។
បង្ខំកូនឱ្យលេងកីឡាច្រើនពេក
ការធ្វើលំហាត់ប្រាណរាងកាយ ការចូលរួមក្នុងកីឡា គឺល្អសម្រាប់កុមារ។ ប៉ុន្តែការបង្ខំកូនរបស់អ្នកឱ្យហ្វឹកហាត់ដោយរំពឹងថាគាត់នឹងក្លាយជាអ្នកឈ្នះគ្រប់ការប្រកួតនឹងធ្វើឱ្យគាត់មានភាពតានតឹង និងភ័យខ្លាចចំពោះការបរាជ័យ ទាំងពេលបច្ចុប្បន្ន និងពេលពេញវ័យ។
ការរំពឹងទុកគឺធំធេងពេក
ការរំពឹងទុករបស់ឪពុកម្តាយចំពោះកូន គឺដូចជាដាវមុខពីរ។ ប្រសិនបើមានការសម្របសម្រួលវានឹងក្លាយជាប្រភពនៃការលើកទឹកចិត្តអ្នកឱ្យព្យាយាម។ ផ្ទុយទៅវិញ ការរំពឹងទុកហួសហេតុនឹងធ្វើឱ្យក្មេងឈប់ព្យាយាម ព្រោះពួកគេទទួលអារម្មណ៍ថាពួកគេមិនអាចធ្វើវាបាន។
នេះ គឺជាប្រភេទឪពុកម្តាយថ្លៃថ្នូរដែលចង់ឱ្យកូនរបស់ពួកគេធ្វើបានល្អបំផុត។ ពួកគេយកសមិទ្ធផលរបស់កូនៗ ពួកគេទាំងអស់ហើយត្រៀមខ្លួនដើម្បីបង្អាប់កូន ប្រសិនបើពួកគេមិនដូចការរំពឹងទុក។ ការរិះគន់បែបនេះនឹងបំផ្លាញអនាគតរបស់កុមារ ដែលធ្វើឱ្យពួកគេគិតថា ពួកគេតែងតែធ្វើឱ្យឪពុកម្តាយខកចិត្ត។
ឆ្លើយជំនួសកូន
ឪពុកម្តាយតែងតែឆ្លើយនូវសំណួរជំនួសកូនទេ ទោះបីជាពួកគេជាក្មេងជំទង់ និងនៅគ្រប់ទីកន្លែង ដូចជានៅក្នុងហាង នៅផ្ទះ និងកន្លែងផ្សេងទៀត។
ហើយ តើយើងទទួលបានអ្វីនៅទីបញ្ចប់? យើងអ្នកដកហូតឱកាសរបស់កុមារដើម្បីឆ្លើយសំណួរដោយខ្លួនឯង។ ឪពុកម្តាយគួរតែផ្តល់ការណែនាំដល់កូនតែប៉ុណ្ណោះ អំពីអ្វីដែលត្រូវនិយាយប្រសិនបើពួកគេសុំ។ ប៉ុន្តែ ប្រាកដណាស់មិនគួរនិយាយជំនួសពួកគេឡើយ។
ការសរសើរហួសហេតុ
មិនមានអ្វីខុសទេ ក្នុងការផ្តល់ការសរសើរដល់កូនរបស់អ្នករាល់ពេលនៅពេលដែលគាត់ធ្វើបានល្អ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ការធ្វើវាដោយមនសិការ និងសមហេតុផលបំផុតនឹងលើកទឹកចិត្តកូនរបស់អ្នកឱ្យបន្តធ្វើឥរិយាបថល្អ និងមិនបណ្តាលឱ្យពួកគេមានគំនិតមិនពិតអំពីអ្វីដែលគួរធ្វើ។
វិធីមួយដើម្បីចៀសវាងកំហុសនេះចំពោះកុមារ គឺឱ្យឪពុកម្តាយសរសើរកូនៗ ដោយផ្តោតតែលើដំណើរការដែលនាំឱ្យពួកគេសម្រេចបាននូវសកម្មភាពល្អនោះ មិនមែនអាស្រ័យលើលទ្ធផលនៃដំណើរការនោះទេ។ ឧទាហរណ៍នៅពេលកូនរបស់អ្នកព្យាយាមជួយអ្នកក្នុងកិច្ចការផ្ទះ អ្នកអាចសរសើរវិធីនេះ៖ ប៉ា/ម៉ាក់ ចូលចិត្តវិធីដែលកូនព្យាយាមអស់ពីសមត្ថភាព ដើម្បីជួយប៉ា/ម៉ាក់បញ្ចប់ការងារ។
ទោះបីជាលទ្ធផលមិនប្រសើរដូចការរំពឹងទុកក៏ដោយ អ្នកនៅតែត្រូវទទួលស្គាល់ការខិតខំរបស់កូនអ្នក ដែលនឹងលើកទឹកចិត្តគាត់ឱ្យបន្តធ្វើដូច្នេះ៕
