កូនដែលជោគជ័យនឹងត្រូវចិញ្ចឹមបីបាច់ថែរក្សាជាមួយម្តាយ ដែលមានចរិត ៥ យ៉ាងនេះ។
មុនពេលអ្នកម្តាយទៅផ្ទះសូមភ្លេចនូវទុក្ខព្រួយរបស់អ្នក
កូនត្រូវការម៉ាក់ដែលសប្បាយចិត្ត មិនមែនម៉ាក់ដែលតែងតែកើតទុក្ខទេ។ ដូច្នេះ សូមទុកអ្វីគ្រប់យ៉ាងនៅខាងក្រៅ ហើយត្រលប់មកផ្ទះវិញដោយអារម្មណ៍រីករាយ ហើយកុំទុកឱ្យអារម្មណ៍មិនល្អប៉ះពាល់ដល់កូនរបស់អ្នក។
ចងចាំថារឿងដំបូងដែលអ្នកធ្វើនៅពេលអ្នកត្រលប់មកផ្ទះវិញ គឺញញឹម និងឱបកូនរបស់អ្នក ប្រាប់គាត់ថាអ្នកស្រឡាញ់គាត់ខ្លាំងណាស់។ អ្នកប្រហែលជាមិនដឹងទេ ប៉ុន្តែកុមារមានអារម្មណ៍ថារឿងទាំងនេះនឹងមានភាពរីករាយ និងរីករាយយ៉ាងខ្លាំង។
មិនឈ្លោះជាមួយអ្នកដទៃនៅចំពោះមុខកូន
ម្តាយជោគជ័យរបស់កូន គឺជាមនុស្សម្នាក់ដែលមិនឈ្លោះជាមួយអ្នកដទៃនៅចំពោះមុខកូនៗ របស់នាងឡើយ។ គ្មានក្មេងណាចង់រស់នៅក្នុងគ្រួសារដែលឪពុកម្តាយតែងតែស្រែកដាក់គ្នានោះទេ។ ពីការឈ្លោះប្រកែកគ្នារបស់ឪពុកម្តាយ ក្មេងៗឆាប់រៀនពីទម្លាប់អាក្រក់ដូចជា កំហឹងដែលមិនអាចគ្រប់គ្រងបាន ការជេរប្រមាថ ក៏ដូចជាការស្អប់អវិជ្ជមានចំពោះមនុស្សធំ។
កុមារ គឺជាច្បាប់ចម្លងនៃអ្នកដែលផ្តល់កំណើតដល់ពួកគេ។ ប្រសិនបើអ្នកចង់ក្លាយជាមនុស្សម្នាក់ ប៉ុន្តែអ្នកនៅតែធ្វើអាក្រក់ និងគ្មានវប្បធម៌នៅចំពោះមុខកូនអ្នកមិនអាចក្លាយជាមនុស្សល្អទេ។
ម្តាយមិនរារាំងកូនក្នុងការមានទំនាក់ទំនងសង្គម
ការបណ្តុះបណ្តាលជំនាញសង្គម គឺមានសារៈសំខាន់ដូចការរៀននៅក្នុងសៀវភៅសិក្សាដែរ។ ជំនួសឱ្យការគៀបសង្កត់កូនៗ ជាមួយនឹងកិច្ចការផ្ទះដែលមានគំនរខ្ពស់ជាងភ្នំ ម្តាយរបស់ក្មេងៗដែលមានទេពកោសល្យបង្រៀនពួកគេពីការមើលថែខ្លួនឯង ទំនាក់ទំនងសង្គម ហើយសំខាន់ជាងនេះទៅទៀត ពួកគេចង់ឱ្យកុមារប្រឡូកជាមួយជីវិតពិត មិនមែនទូរទស្សន៍ និងជញ្ជាំង ៤ ទេ។
ទាំងនេះ គឺជាជំនាញទន់ដែលជាគន្លឹះនៃសមត្ថភាពក្នុងការរួបរួមសមត្ថភាពក្នុងការទំនាក់ទំនង និងធ្វើការជាក្រុមជំនាញដែលចាំបាច់បំផុតសម្រាប់ជីវិតមនុស្សពេញវ័យនាពេលអនាគត។
រៀនទប់អារម្មណ៍របស់អ្នក
នៅពេលកូនរបស់អ្នកប្រាប់អ្នកថា ការប្រឡងថ្ងៃនេះមិនល្អ អ្នកត្រូវរក្សាអារម្មណ៍របស់អ្នក ហើយកុំខឹង ដូច្នេះកូនពិតជាសម្លឹងមើលអ្នកដោយក្តីបារម្ភ។
ដូច្នេះ ជាការល្អបំផុត ដែលម្តាយមិនត្រូវបង្ហាញពីអារម្មណ៍អវិជ្ជមាន ហើយក្នុងពេលជាមួយគ្នានេះ សុំឱ្យកុមារបង្ហាញក្រដាសប្រឡង ហើយវិភាគប្រភពនៃកំហុសជាមួយកូន។ នៅពេលកូនខុស ឫ យល់ច្រឡំ ម្តាយមិនគួររិះគន់កូនម្តងទៀតទេ។ បន្ទាប់ពីលើកទឹកចិត្តកូនអ្នក ប្រាប់គាត់ថាលើកក្រោយគាត់នឹងរៀនពីវា។
តាមពិតនៅពេលកូនរបស់អ្នកជួបប្រទះអ្វីសូមស្ងប់ចិត្ត យល់ពីស្ថានការណ៍កុំធ្វើបាបក្មេង នេះនឹងជួយដោះស្រាយបញ្ហាបានល្អប្រសើរ។
មិនតិះទៀនរិះគន់ ឬផ្តល់រង្វាន់ដល់កូនៗស្រេចតែចិត្តនឹកឃើញ
ម្តាយដែលមានប្រាជ្ញា នឹងមិនដែលនិយាយអ្វីដូចជា៖ “ហេតុអ្វី បានជាអ្នកមិនអាចធ្វើរឿងសាមញ្ញបែបនេះ?”
ម្តាយទាំងនេះតែងតែវាយតម្លៃអ្វីគ្រប់យ៉ាង ដែលកូនរបស់ពួកគេធ្វើដោយមានគោលបំណង និង យុត្តិធម៌ដើម្បីឱ្យកូនៗ របស់ពួកគេអាចលូតលាស់ ជំនាញវាយតម្លៃខ្លួនឯង និងត្រូវបានលើកទឹកចិត្តឱ្យធ្វើអ្វីមួយ៕