អ្នកនឹងត្រូវបានផ្តល់ឱ្យកូនក្នុងទិសដៅមួយ។ នៅពេលប្រកាសទិសដៅ ឪកម្តាយគួរតែរួមបញ្ចូលផលវិបាកនៃការធ្វើដំណើរទៅទិសដៅនោះ ដើម្បីឱ្យកុមារមានព័ត៌មានអំពីជម្រើស។
ឧទាហរណ៍៖ និយាយថាកូនញ៉ាំបានល្អហើយឫ លឿនហើយ បន្ទាប់មកឪពុកម្តាយនឹងអានរឿងឱ្យកូនស្តាប់។ ទីពីរប្រសិនបើកុមារញ៉ាំយឺតៗ គាត់នឹងអង្គុយនៅលើ “កៅអីបាក់បែក” ឬ “អង្គុយបែរមុខទៅជញ្ជាំង” ។ កុមារនឹងជ្រើសរើសទិសដៅដែលមានផលវិបាកតិច។ នៅពេលនេះ មិនចាំបាច់ប្រញាប់ប្រញាល់ទេកូនអ្នកនឹងធ្វើអ្វីគ្រប់យ៉ាងយ៉ាងឆាប់រហ័សនិងយ៉ាងល្អិតល្អន់។
វិធីមួយទៀតក្នុងការដោះស្រាយភាពរឹងចចេស គឺការរាប់។ ប្រកាសប្រាប់កូនរបស់អ្នកថា បើអ្នករាប់ដល់ចំនួនណាមួយ ហើយកូនធ្វើកិច្ចការនោះមិនទាន់រួច នោះកូននឹងត្រូវទទួលពិន័យណាមួយ។ ពេលនោះ ឪពុកម្តាយនឹងឃើញកូនៗ របស់ពួកគេរហ័សរហួនភ្លាមៗ៕
