ដំបៅក្រពះពោះវៀន អាចកើតឡើងនៅលើភ្នាស់ខាងក្នុងរបស់បំពង់ Esophagus ក្រពះ និងកង់ខាងលើនៃពោះវៀនតូច ហើយរោគសញ្ញាដែលតែងតែកើតមានជាញឹកញាប់បំផុតនោះគឺការឈឺពោះ។
ជំនឿមិនត្រឹមត្រូវមួយដែលថា អាហារហិល ឬការងារប្រកបដោយភាពតាងតឹងច្រើនតែអាចបណ្តាលអោយដំបៅក្រពះពោះវៀនបាន។ ឥឡូវនេះគ្រូពេទ្យប្រាប់ឱ្យដឹងថា ការបង្ករោគដោយបាក់តេរីមួយប្រភេទ ឬថ្នាំមួយចំនួន អាចបណ្តាលអោយមានជំងឺដំបៅក្រពះពោះវៀនច្រើនបានបំផុតទៅវិញ។
ការឈឺចាប់បែបក្រហាយគឺជាសញ្ញាដែលកើតមានជាញឹកញាប់បំផុតរបស់ជំងឺនេះ។ ការឈឺចាប់ដែលបណ្តាលមកពីដំបៅ និងរឹងតែធ្ងន់ធ្ងរនៅពេលមានការប៉ះពាលជាមួយអាស៊ីតក្រពះនៅកន្លែងមានដំបៅ។ ការឈឺចាប់នេះអាចជា៖
– ចេញពីជុំវិញរុន្ធផ្សិតឡើងទៅលើឆ្អឹងជំនី
– កាន់តែធ្ងន់ធ្ងរនៅពេលក្រពះអត់មានចំណី
– ធ្វើទុក្ខខ្លាំងនៅពេលយប់
– បាត់វិញជាបណ្តោះអាសន្ននៅពេលញ៉ាំអាហារដែលជួយសម្រាលជាតិអាស៊ីត ឬប្រើថ្នាំទុបអាស៊ីត។
– បាត់ទៅវិញ និងកើតឡើងម្តងទៀតក្នុងរយៈពេលពីរបីថ្ងៃ ឬពីរបីសប្តាហ៍
សញ្ញាដែលមិនសូវមាននោះគឺជាសញ្ញាធ្ងន់ធ្ងរ៖
– ក្អួតធ្លាក់ឈាម ដែលអាចជាពណ៌ខ្មៅ ឬក្រហម
– លាមកមានឈាមពណ៌ខ្មៅ
– ក្អួតចង្អោ
– ស្រកទម្ងន់ដោយមិនដឹងមូលហេតុ
– ប្រែប្រួលទម្លាប់ញ៉ាំអាហារ
ចូរទៅពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យប្រសិនបើអ្នកនៅតែមានរោគសញ្ញាជាប់រហូត។ ថ្នាំបន្សាបអាស៊ីត និងថ្នាំទប់ស្កាត់ការបញ្ចេញអាស៊ីតក្រពះដែលគ្មានវេជ្ជបញ្ជា ប្រហែលជាជួយបំបាត់នូវការឈឺចាប់បាន ប៉ុន្តែក្នុងរយៈពេលខ្លីប៉ុណ្ណោះ៕
បញ្ហាអ្វីខ្លះបញ្ជាក់ថាមានជំងឺដំបៅក្រពះ?
