ការរៀបចំទុកដាក់ឲ្យកូនៗរៀបការទាំងបង្ខំពុំសូវឃើញមានទៀតទេនៅក្នុងសង្គមកម្ពុជាបច្ចុប្បន្ន។ ឪពុកម្តាយកាន់តែច្រើនផ្ដល់សិទ្ធិដល់កូននៅក្នុងការជ្រើសរើសមិត្តមួយរយឆ្នាំរបស់ពួកគេ។
ជាមន្ត្រីបម្រើការងារនៅក្រសួងទំនាក់ទំនងរដ្ឋសភា និងព្រឹទ្ធិសភាស្ថិតនៅក្នុងវ័យ ៤៩ឆ្នាំ អ្នកស្រីវណ្ណសុគន្ធមុន្នី បានឲ្យដឹងថា “សព្វថ្ងៃខ្ញុំមានកូន២នាក់ស្រី១ប្រុស១។ ខ្ញុំមិនជំទាស់ទេ បើកូនស្រីឬកូនប្រុសមានការសម្រេចចិត្តស្រឡាញ់បុរសឬនារីណាម្នាក់។”
លោកស្រី និយាយទៀតថា សម្រាប់រូបគាត់ជាម្ដាយមិនជំទាស់ជាមួយនឹងកាសម្រេចចិត្តរបស់កូនឡើយ។ អ្នកស្រីវ័យ ៤៩ឆ្នាំដដែលបានបង្ហាញទស្សនៈថ្មីមួយថា ទោះបីរៀបការផ្សំផ្គុំពីសំណាក់ម្ដាយឪពុកយ៉ាងអធិកអធមក្ដី ក៏វាគ្មានន័យដែរ បើចិត្តពួកគេមិនស្រឡាញ់គ្នាផង។ ដូច្នេះ យើងបង្ខំកូនរៀបការតើមានន័យអ្វី ?។ អ្នកស្រី សុគន្ធមុន្នី បន្ថែមថា គាត់ផ្ដល់សិទ្ធិដល់កូនក្នុងការសម្រេចចិត្ត ប៉ុន្តែក៏មិនមានន័យទាំងស្រុងឲ្យកូនមិនពិភាក្សា និងយកយោបល់ពីម្ដាយឪពុកដែរ។
ពាក់ព័ន្ធជាមួយគ្នានេះដែរ លោកស្រី សុខ សុវិន អាយុ៤១ឆ្នាំជាអ្នកលក់ចាប់ហួយនៅផ្សារបឹងត្របែកនិយាយថា សម័យនេះហើយម៉ែឪមិនបាច់ជ្រើសរើសគូរអនាគតឲ្យកូនទៀតទេ។ គ្រាន់តែជួយមើលនិងជ្រោមជ្រែងទៅបានហើយ។ សំខាន់កូនវាស្រឡាញ់គ្នា។ បើបំបែកបំបាក់ក៏វាមិនកើត។ បើបង្ខំចិត្តកូនរៀបការទៀតវាដូចធ្វើបាបចិត្តកូនអញ្ចឹង។ ប៉ុន្តែគាត់មានយោបល់ថា បើកូនស្រឡាញ់ គ្នាយកគ្នាជាអនាគតកូនៗត្រូវមានការងារត្រឹមត្រូវមុខរបរច្បាស់លាស់ទើបជាការល្អ៕