ពិធីបុណ្យបែបសាសនាដើរកាត់រងើកភ្លើង ត្រូវបានគេប្រតិបត្តិតាមតំបន់ជាច្រើននៅជុំវិញពិភពលោក រួមមាន ឥណ្ឌា ជប៉ុន ចិន កោះហ្វីជី នូវែលហ្សេឡង់ ម៉ូរីតានី ប៊ុលហ្គារី អេស្ប៉ាញ និងប្រជុំកោះជាច្រើនទៀត។ ពិធីនេះក៏ធ្លាប់ត្រូវប្រជាជនក្រិក ប្រារព្ធកាលសម័យបុរាណដែរ។
ពិធីដើរកាត់លើរងើកភ្លើង មានច្រើនទម្រង់ តែទម្រង់ដែលពេញនិយមជាងគេ គឺដើរកាត់ដោយជើងទទេយ៉ាងលឿន ដែលគេដាក់លើកម្រាល ឬផ្ទាល់ដីតែម្ដង។ ពេលខ្លះអ្នកប្រតិបត្តិ ឬបុព្វជិត ត្រូវដើរលើកំណាត់ឈើកំពុងឆេះក៏មាន។ ចំណែកតំបន់ខ្លះទៀត ដូចជាលើកោះហ្វីជី និងម៉ូរីតានី អ្នកប្រតិបត្តិ ត្រូវគេចាក់ស្រោចរងើកភ្លើងលើក្បាល ឬគេហៅ “ងូតរងើកភ្លើង”។
ជំនឿទាំងនេះ ត្រូវគេពន្យល់ផ្សេងៗគ្នាថា ពេលខ្លះគេប្រារព្ធ ដើម្បីឲ្យការប្រមូលផលដំណាំបានទិន្នផលខ្ពស់ ឯខ្លះទៀតដើម្បីបញ្ជាក់ថាមនុស្សម្នាក់គ្មានកំហុស ឬនិយាយមិនពិត។ បើពួកគេពិតជាមិនបានប្រព្រឹត្ត ឬគ្មានកំហុស នោះគេជឿថាភ្លើងនឹងមិនរលាកឡើយ។
ម្យ៉ាងទៀត អ្នកពុំមានជំនឿនេះ ពេលដើរកាត់ភ្លើងនឹងរងរបួសមិនខាន។ ចំណែកជំនឿនៅចិន គឺដើម្បីការពារគ្រោះមហន្តរាយធម្មជាតិនានា កុំឲ្យកើតមាន។ បើតាមប្រភពគេហទំព័រ Fireworking និយាយថា ជំនឿនេះមានដំបូងតាំងពី ៤០០០ឆ្នាំមុនគ.ស ក្នុងប្រទេសឥណ្ឌាមកម្ល៉េះ៕