មិនមែនតែអាហារកញ្ចប់ ឫកំប៉ុងនោះទេ ដែលផុតកំណត់ប្រើប្រាស់។ គ្រឿងទេសក្នុងផ្ទះបាយ ដែលអ្នកតែងប្រើចម្អិនអាហាររាល់ថ្ងៃក៏ដូច្នោះដែរ។ អ្នកតែងតែមិនសូវចាប់អារម្មណ៍ទេថា គ្រឿងទេសទាំងនោះអាចនឹងផុតកំណត់ការប្រើប្រាស់ ដោយសារអ្នកគិតថា វាជារបស់ដែលទុកបានយូរ រហូតភ្លេចចាប់អារម្មណ៍ពីផលប៉ះពាល់។ ខាងក្រោមនេះ ជារយៈពេលនៃគ្រឿងទេសក្នុងផ្ទះបាយដែលយើងគួររក្សាទុក៖
.ប្រភេទម្សៅ៖ មានសុពលភាពចាប់ពី ៦-១២ ខែ ម្សៅមានគុណភាពល្អធម្មតាអាចទុកបាន ៦ ខែ រីឯម្សៅល្អលេខមួយអាចទុកបាន ១ ឆ្នាំ។
.ប៊ីចេង៖ មានអាយុកាលចាប់ពី ២ ឆ្នាំ ឡើងទៅ ប្រសិនបើយើងថែរក្សានៅកន្លែងមានសុវត្ថិភាព និងមិនហែកកញ្ចប់។
.ស្ករស៖ អាចមានរយៈពេលរហូតដល់ ២ ឆ្នាំបន្ទាប់ពីយើងបើកប្រើហើយ។ តាមបច្ចេកទេស ស្ករមិនដែលខូចគុណភាពឡើយ ឲ្យតែគ្មានរបស់កខ្វក់ ឬជាតិសំណើមចូល តែគេណែនាំឲ្យបោះបង់ចោលបន្ទាប់ពី ២ ឆ្នាំ។
.អំបិល៖ មានអាយុកាលវែងណាស់ ប៉ុន្តែយកល្អយើងគួរទុកវាប្រហាក់ប្រហែលទៅនឹងស្ករ ប៊ីចេងទៅបានហើយ។
.ប៊័រ៖ អាចទុកបានប្រហែល ៦-៩ ខែប៉ុណ្ណោះនៅក្នុងទូទឹកកក ហើយកាលបរិច្ឆេទល្អបំផុតដោយបោះត្រាលើកញ្ចប់នោះមានរយៈពេលយ៉ាងហោចណាស់តែ ១ ខែប៉ុណ្ណោះ។
.ម្រេច៖ ប្រសិនបើមិនមានកាលបរិច្ឆេទនៅលើកញ្ចប់ ឬមានតែកាលបរិច្ឆេទវេចខ្ចប់ ម្រេចមូលអាចរក្សាគុណភាពប្រហែល ៣ ទៅ ៤ ឆ្នាំ ហើយម្រេចម៉ដ្ដល្អបំផុតប្រហែលជា ២ ឆ្នាំ។ ម្រេចនឹងមិនខូចគុណភាពទេ បើយើងរក្សាទុកវាឲ្យបានត្រឹមត្រូវ។
.ទឹកស៊ីអ៊ីវ៖ បើមិនបានបើកគម្របទេ អាចរក្សាទុករហូតដល់ ២ ឆ្នាំ ហើយបើបើករួចយ៉ាងយូរត្រឹម ៦ ខែប៉ុណ្ណោះ។
.ប្រេងខ្យង៖ មានអាយុកាលប្រហែល ១៨ ទៅ ២៤ ខែបើមិនទាន់បើកគម្រប នេះជាកាលបរិច្ឆេទនៅសម្រកដប ប៉ុន្តែបើយើងមិនប្រាកដអំពីគុណភាពសូមប្រើកន្លះឆ្នាំបានហើយ ដើម្បីទទួលបានរសជាតិអាហារឈ្ងុយឆ្ងាញ់។
.ប្រេងឆា៖ ដរាបណាយើងមិនទាន់បើក និងរក្សាទុកបានត្រឹមត្រូវល្អ យ៉ាងហោចណាស់ក៏ ២ ឆ្នាំដែរ ឬអាចយូរជាងនេះទៅទៀត។ នៅពេលបើកដបប្រើរួចហើយ ប្រេងឆាអាចទុកបាន ៦ ខែ ទៅ ១ឆ្នាំ៕