ការវិភាគលើទឹកកាមគឺជាតេស្តមួយប្រភេទដែលអាចជួយអោយគ្រូពេទ្យកំណត់បានពីមូលហេតុនៃការដែលធ្វើអោយមិនអាចមានកូនបាន។ ចូរធ្វើការបាញ់ទឹកកាមចូលទៅក្នុងពែងមួយសម្រាប់ជាវត្ថុវិភាគអំពីមេជីវិតឈ្មោល និងទឹកកាម។ នេះគឺជារឿងមួយចំនួនដែលគ្រូពេទ្យត្រូវរកមើល៖
បរិមាណ និងភាពខាប់របស់ទឹកកាម
ទឹកកាមដែលបាញ់ចេញម្តងៗធម្មតាគួរតែមានចំនួន ២ ទៅ៦មីលីលីត្រ ឬប្រហែលកន្លះ ទៅ មួយស្លាបព្រាបាយ។ ទឹកកាមដែលតិចជាងនេះប្រហែលជាមិនមានមេជីវិតឈ្មោលគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីអោយមានផ្ទៃពោះបានឡើយ។ តែបើទឹកកាមច្រើនជាងនេះអាចនឹងពង្រាវដល់កំហាប់របស់មេជីវិតឈ្មោល។ ទឹកកាមគួរតែចាប់ផ្តើមខាប់ និងរាវវិញពី ១០ ទៅ ១៥នាទីក្រោយពីបាញ់ចេញពីលិង្គរួច។ ទឹកកាមដែលខាប់ប្រហែលជាពិបាកដល់មេជីវិតឈ្មោលធ្វើចលនា។
កំហាប់របស់មេជីវិតឈ្មោល
រឿងនេះគឺជាការចង់ដឹងអំពីចំនួនលាននៃមេជីវិតឈ្មោលដែលមានក្នុងទឹកកាមមួយមីលីលីត្រ។ មេជីវិតឈ្មោលដែលមានចំនួន ២០លាន ឬច្រើនជាងនេះក្នុងមួយមីលីលីត្រត្រូវបានចាត់ទុកថាជារឿងធម្មតា។
រូបរាង
ការវិភាគមួយនេះចង់សម្តៅលើការវិភាគលើទំហំ, រូបរាង និងរូបសម្បត្តិរបស់មេជីវិតឈ្មោល។
ការវិភាគទៅលើទឹកកាមក៏អាចប្រើសម្រាប់ពិនិត្យទៅលើវត្តមាននៃមេជីវិតឈ្មោលក្រោយពីបុរសម្នាក់នោះបានគ្រៀវរួចហើយដែរ៕
