ដំណាក់កាលនៃការអស់ឈាមរដូវ គឺជាការបញ្ចប់នូវ វដ្តឈាមរដូវរបស់ស្ត្រី និង សមត្ថភាពក្នុងការ បង្កកំណើត ដែលជាមធ្យម វាចាប់កើតមានឡើង នៅអំឡុងអាយុប្រហែលជា ៥២ឆ្នាំ ។ ដំណាក់កាល ឆ្លង ទៅកាន់ភាពរាំងរដូវនេះ ត្រូវបានគេហៅថា ដំណាក់កាល ត្រៀមនៃការអស់ឈាមរដូវ ហើយរយៈពេល របស់វា គឺមានភាពខុសៗគ្នា គឺចាប់ពី ពីរបីខែ រហូតដល់ ឆ្នាំ។
ជាធម្មតា ឈាមរដូវនឹង មាន ភាព កាន់តែមិនច្បាស់លាស់ នៅក្នុងអំឡុងពេល នៃដំណាក់កាលត្រៀមនៃការអស់ឈាមរដូវនេះ និង មានរោគសញ្ញា ប្រែប្រួលចុះឡើង រួមមានដូចជា ៖ក្រហម, គ្រុនរងារ, មានភាពស្ងួតនៅទ្វារមាស, សុដន់ឡើងតឹងណែន, មានការរំខានដល់ ដំណេក, ឈឺក្បាល, ចង្វាក់ បេះដូង ដើរញាប់ និង ការផ្លាស់ប្តូរ នូវស្ថានភាពអារម្មណ៍មិនទៀងទាត់។ ភាគច្រើននៃរោគសញ្ញាទាំងអស់នេះ និង ការផ្លាស់ប្តូរផ្នែករាង កាយ មានដូចជា ការបាត់បង់នូវថាមពលរបស់សាច់ដុំ, សក់ប្រែជាស្តើង, ស្បែកស្ងួត និង ការកើនទំងន់ គឺសុទ្ធតែមានទំនាក់ទំនងជាមួយ នឹង ការធ្លាក់ចុះនូវកម្រិតអរម៉ូនអឺស្ត្រូសែន។
ស្ត្រីម្នាក់ត្រូវបានចាត់ទុក ថា ឈានដល់ដំណាក់កាលនៃវ័យអស់រដូវ នៅពេលដែលវាមាន រយៈពេល ១២ខែកន្លងផុតទៅ បន្ទាប់ពីវដ្តរដូវ ចុង ក្រោយរបស់នាង។ នៅក្នុងដំណាក់កាលនោះ គឺអូវែរបស់នាងគឺនឹងមិនអាចធ្វើការ បញ្ចេញអូវុល បានទៀតនោះទេ ហើយផលិតផល នៃអរម៉ូនអឺស្ត្រូសែន ក៏ត្រូវបានមានការធ្លាក់ចុះផងដែរ ។
បើទោះជាដំណាក់កាលនៃការរាំងឈាមរដូវ មិនមែនជាព្រឹត្តិការណ៍ផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រ វាអាចជាស្ថាន ភាពមួយដែលបង្កនូវភាពចលាចល សម្រាប់ស្ត្រីភាគច្រើន គឺទាំងផ្នែកផ្លូវកាយ និង ផ្លូវអារម្មណ៍ ។
ហេតុអ្វីបានជាការហាត់ប្រាណ អាចជួយអ្នកបាន?
ការធ្វើលំហាត់ប្រាណនៅក្នុងមជ្ឈដ្ឋានខាងក្រៅ អោយបានជាទៀងទាត់ គឺអាចបង្កើននូវកម្រិតអរម៉ូន អឺស្ត្រូសែន ដែលវាអាចជួយផ្តល់ អោយអ្នក នូវអារម្មណ៍នៃការធូរស្រាលពីស្ថានភាពនៃអាការៈមុខឡើង ក្រហម និង បញ្ហារបស់រោគសញ្ញាផ្សេងៗដទៃទៀតនៃ ការរាំង ឈាមរដូវនេះ និង បង្វឹកសាច់ដុំរបស់អ្នក អោយមានភាពអត់ធន់។ ស្ត្រីអាចនឹងមានការបាត់បង់ ដល់ទៅ ៣០ភាគរយនៃទំងន់ សាច់ដុំ ទាំងអស់ របស់នាង នៅចន្លោះអាយុពី ៥០ និង ៨០ឆ្នាំ។ ការហ្វឹកហាត់ពង្រឹងសាច់ដុំ អោយមានភាពអត់ធ្មត់ និង អាចកាត់បន្ថយនូវការ បាត់បង់ថាមពលរបស់ឆ្អឹង និង ការបាក់ឆ្អឹង ដែលវាអាចនឹងមានភាពទូទៅហាក់ នឹងកើតមានឡើង នៅពេលដែលកម្រិតនៃអរម៉ូន អឺស្ត្រូសែនបានធ្លាក់ចុះ ។
លំហាត់ប្រាណបែបយូហ្គា និង ថៃឈិ គឺអាចជួយក្នុងការសម្រាលដល់ ស្ថានភាពតឹងណែន នៅចុងអវយវៈ ដោយការធ្វើអោយមាន បំលាស់ប្តូរចលនាជាច្រើន និង ភាពបន់បែនរបស់សន្លាក់កាន់តែមានភាពល្អប្រសើរឡើង ។ អត្ថប្រយោជន៍ របស់លំហាត់ប្រាណយូហ្គា និង ថៃឈិ ដែលជួយធ្វើអោយស្ថានភាពផ្លូវអារម្មណ៍ មានភាពស្ងប់សុខ និង មានតុល្យភាពនៃអារម្មណ៍ គឺពិតជាផ្តល់សារប្រយោជន៍ ចំពោះស្ត្រី ដែលមាន កម្រិតអរម៉ូន និង សមាសធាតុគីមី នៅក្នុងរាងកាយប្រែប្រួលចុះឡើងជាប់ជាបន្ត ដោយមិនទៀងទាត់។
ស្ត្រីដែលធ្វើអោយរាងកាយមានភាពសកម្ម បន្ទាប់ពីពេលដែលខ្លួនឈានដល់វ័យអស់រដូវ គឺហាក់នឹង មិនសូវមានការវិវត្តន៍នូវ ភាពសុំាញុំា នៃទំនាក់ទំនងមិនប្រក្រតី ដែលត្រូវបានគេស្គាល់ថា ជារោគសញ្ញា នៃការមិនរំលាយអាហារ ដែលជារឿយៗវាចាប់ ផ្តើមកើត មានឡើង ក្នុងដំណាក់កាលនៃការរាំងឈាមរដូវ នេះ។ រោគសញ្ញាទាំងនោះគឺអាច បណ្តាលអោយអ្នក មានការកើនទំងន់ឡើងជាច្រើន ជាពិសេស នៅក្នុងអំឡុងពេលប្រហែលជាពាក់កណ្តាល គឺអាចមាននូវ កម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាមឡើងខ្ពស់ និង កើន មាននូវ ប្រតិកម្មទៅ នឹង អរម៉ូនអាំងស៊ុយលីន។ ស្ត្រីដែលស្ថិតក្នុងវ័យអស់រដូវ ដែលបានធ្វើលំហាត់ ប្រាណជាទៀងទាត់ គឺមានភាគរយប្រហែល ជាពាក់ កណ្តាល ប៉ុណ្ណោះ ដែលអាចនឹងវិវត្តកើតមាននូវ ជំងឺ ទឹកនោមផ្អែម បើប្រៀបជាមួយនឹងស្ត្រីដែលមិនបានធ្វើសកម្មភាពអ្វីនោះ។
ប្រសិនបើអ្នក មានការកើន ទំនង់ជាច្រើន ក្នុងរយៈពេលនៃវ័យរាំងឈាមរដូវនេះ នោះអ្នកអាចនឹងមានការប្រឈមទៅនឹងជំងឺ មហារីក សុដន់ កាន់តែកើនឡើង។ ការធ្វើលំហាត់ប្រាណ ជាពិសេសនៅក្នុងពេលព្រឹក គឺអាចធ្វើ អោយប្រព័ន្ធទឹករងៃ និង ចរន្តឈាមរត់មាន ដំណើរការល្អ និង ជម្រុញអោយមុខងាររបស់ថ្លើម មានដំណើរការល្អ ក្នុងការបញ្ចេញចោលនូវកាកសំណល់ អោយកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាព ដែលវាអាច ជួយគាំទ្រដល់ ប្រព័ន្ធភាពសុំាអោយកាន់តែមានសុខភាពល្អប្រសើរឡើងថែមទៀត ។
សកម្មភាពដែលសាកសមបំផុតមានដូចជា៖
• ការហ្វឹកហាត់ក្នុងការអត់ធ្មត់។
• ការដើរហាត់ប្រាណញាប់ៗ។
• ការធាក់កង់។
• ការហែលទឹក។
• លំហាត់ប្រាណបែបយូហ្គា។
• លំហាត់បែបថៃឈិ។
តើអ្នកគួរធ្វើវាអោយបានញឹកញាប់ប៉ុណ្ណា ?
ធ្វើការកំណត់គោលដៅ ក្នុងការហាត់ប្រាណអោយបាន រយៈពេល ១ម៉ោង យ៉ាងហោចណាស់ អោយបាន ៤ ទៅ ៥ថ្ងៃ ក្នុងមួយ សប្តាហ៍ ដោយប្រើនូវទំលាប់នៃការហាត់ប្រាណ ដោយការហ្វឹកហាត់ បែបអត់ធ្មត់កំលាំង ដោយរួមបញ្ចូលជាមួយនឹង ការហ្វឹកហាត់ លំហាត់បែបបត់បែនបាន និង លំហាត់ប្រាណ នៅក្នុងមជ្ឈដ្ឋានខាងក្រៅផ្ទះ ។ ឧទាហរណ៍ ធ្វើហ្វឹកហាត់លំហាត់ប្រាណ បែបអត់ធន់ អោយបានពី ២ ទៅ ៣ដង ក្នុងមួយសប្តាហ៍ និង រួមជាមួយនឹង លំហាត់ប្រាណនៅខាងក្រៅផ្ទះ យ៉ាងហោចណាស់ អោយបានម្តង ក្នុងមួយសប្តាហ៍ ។ អ្នកគួរធ្វើការកំដៅសាច់ដុំ មុន និង ក្រោយពេល អ្នកបញ្ចប់ សកម្មភាពនៃលំហាត់ប្រាណទាំងស្រុង៕