ការស្រាវជ្រាវថ្មីមួយបានបង្ហាញថា កុមារដែលបានចំណាយយ៉ាងហោចណាស់មួយយប់ដែលគេងផ្សេងពីម្តាយ មានទំនាក់ទំនងចុះខ្សោយជាមួយម្តាយជាងកុមារដែលគេងជាមួយម្តាយជារៀងរាល់យប់។
សាមេនថា ថរនឺរឡូ (Samantha Tornello) ដែលមកពីសាកលវិទ្យាល័យ Virginia បាននិយាយថា ការស្រាវជ្រាវគឺជារឿងសំខាន់ដើម្បីផ្តល់អោយមានការវិវត្តលើឪពុកម្តាយមួយចំនួនដែលមិនរស់នៅជាមួយគ្ន។
គាត់បានវិភាគលើទិន្នន័យពីកុមារជាច្រើនពាន់នាក់។ ក្នុងចំនោមឪពុកម្តាយដែលមិនរស់នៅជាមួយគ្នា, ប្រហែល៧%នៃកុមារដែលមានអាយុតិចជាងមួយឆ្នាំ ហើយបានរស់នៅជាមួយនឹងម្តាយដែលបានចំណាយយ៉ាងហោចណាស់មួយយប់ដែលមិនបានគេងជាមួយនឹងកូន។
ក្នុងចំនោមកុមារដែលមានអាយុ១ឆ្នាំ, ៣ឆ្នាំ, ប្រហែល៥%បានចំនាយចន្លោះពី១% ទៅ៣៥%នៃការមិនគេងជាមួយនឹងឪពុករបស់ពួកគេ។ ហើយជិត៧%បានចំណាយពី៣៥% ទៅ៧០%នៃការគេងជាមួយនឹងឪពុក។
ចំពោះកុមារដែលអ្នកមើលថែជាម្តាយ, អ្នកដែលបានចំណាយយ៉ាងហោចណាស់មួយយប់ដែលមិនគេងជាមួយនឹងឪពុក មានបញ្ហាទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងម្តាយជាងអ្នកដែលបានចំនាយពេលជាច្រើនយប់គេងជាមួយនឹងឪពុក ឬចំណាយពេលពេញមួយថ្ងៃនៅជាមួយនឹងឪពុក។
ការស្រាវជ្រាវត្រូវបានចេញផ្សាយនៅក្នុងកាសែត Journal of Marriage and Family។
ចំនងសាមគ្គីភាពត្រូវបានគេអោយជានិយមន័យថា ភាពអត់ធ្មត់, ស៊ីជម្រៅ, និងទំនាក់ទំនងអារម្មណ៍រវាងកុមារ និងអ្នកមើលថែដែលធ្វើអោយមានការវិវត្តអំឡុងពេលឆ្នាំដំបូងនៃកុមារ។ ចំនងសាមគ្គីភាពក្នុងឆ្នាំដំបូងបង្កើតជាទម្រង់នូវការផ្សារភ្ជាប់ និងទំនាក់ទំនងនៃជីវិតទៅថ្ងៃក្រោយ ពោលគឺនៅពេលពេញវ័យ។
ខណៈពេលដែលអ្នកមើលថែដំបូងនៅក្នុងការស្រាវជ្រាវជាម្តាយ, ប៉ុន្តែឪពុកក៏អាចជាអ្នកមើលថែទាំផងដែរ។
យើងចង់អោយកុមារមានទំនាក់ទំនងល្អទាំងម្តាយ និងឪពុក៕