​អ្នក​ប្រហែលជា​គិត​ថា​ជំងឺហឺត​គឺ​ជា​ជំងឺ​ដែល​កើតឡើង​លើ​តែ​កុមារ មិនមែន​ជា​ជំងឺ​ដែល​ជា​បញ្ហា​ចំពោះ​មនុស្ស​ធំ​ឡើយ​។ ប៉ុន្តែ​ជនជាតិ​អាមេរិក​វ័យ​កណ្តាល​ប្រហែលជា ៥​ភាគរយ និង​កុមារ​ពី ៥ ទៅ ១០​ភាគរយ ដែល​មាន​ជំងឺហឺត​នេះ​។ សរុប​ទៅ​មាន​អ្នក​ទៅ​កាន់​មន្ទីរពេទ្យ​ដោយសារតែ​បញ្ហា​នេះ​ប្រហែលជា ៥០០.០០០​ដង​រៀងរាល់ឆ្នាំ​។​

​ ​ជា​ការពិត​ណាស់ ជំងឺហឺត​មិនមែនជា​ជំងឺ​ដែល​តែងតែ​បង្ក​លក្ខណៈ​ធ្ងន់ធ្ងរ​រហូត​ត្រូវ​ចូល​មន្ទីរពេទ្យ​នោះ​ទេ​។ វា​ប្រហែល​ជា​បង្ក​រោគសញ្ញា​ដោយពេល​និង​រយៈពេល​ខ្លី​តែប៉ុណ្ណោះ ដែល​រោគសញ្ញា​ទាំងនោះ​មាន​ដូចជា ការ​មិន​អាច​ដកដង្ហើម​បាន ក្អក ឬ ដកដង្ហើម​តឹងៗ​។ ប៉ុន្តែ​វា​អាច​នឹង​ប៉ះពាល់​ដល់​សកម្មភាព​ធម្មតា​យ៉ាង​ងាយស្រួល លុះត្រាតែ​អ្នកគ្រប់គ្រង​វា​បាន​ល្អ​។​

​ ​ជំងឺហឺត​កើតឡើង​នៅពេល​ដែល​ផ្លូវ​ដង្ហើមធំ​ក្នុង​សួត ដែល​ហៅថា ទងសួត​តូច (bronchioles) រលាក និង​ឆាប់​មានប្រតិកម្ម​ខ្លាំង​ជ្រុល​ពេក​។ ក្នុងកំឡុងពេល​វាយប្រហា​រ​នេះ សួត​បាន​ផលិត​ស្លេះ​បន្ថែម ហើយ​ជញ្ជាំង​នៃ​ទងសួត​ក៏​រួម​តូច ដែល​ធ្វើឱ្យ​មាន​ការពិបាក​ដក​ដង្ហើម​។​

​ ​មកដល់​សព្វថ្ងៃ​នេះ​នៅ​មិនទាន់​មាន​វិធី​ណា​ដែល​អាច​ព្យាបាល​ជំងឺហឺត​ឱ្យ​ជា​ដាច់​បានឡើយ ប៉ុន្តែ​មនុស្ស​ស្ទើរតែ​គ្រប់​រូប​ដែល​អាច​កាត់បន្ថយ​រោគសញ្ញា​វា​បាន​ច្រើន ហើយ​ប្រហែលជា​អាច​បំបាត់​វា​បាន​ទៀត​ផង​។ វេជ្ជបណ្ឌិត Thomas F. Plaut និយាយថា បើទោះបីជា​បច្ចុប្បន្ន​អ្នក​កំពុង​តែ​ប្រើ​ថ្នាំ​ដើម្បី​ព្យាបាល​ជំងឺហឺត​របស់​អ្នក​ក៏ដោយ អ្នក​ប្រហែលជា​អាច​កាត់បន្ថយ​ចំនួន​ថ្នាំ​ឬ​ចំនួន​ដង​នៃ​ការប្រើប្រាស់​បាន​ច្រើនជាង ៥០​ភាគរយ ដោយ​ការអនុវត្ត​ការគ្រប់គ្រង​របៀប​រស់​នៅ​ឱ្យបាន​ល្អ​។​

​ ​ខាងក្រោម​នេះ​គឺជា​វិធីសាស្ត្រ​ដែល​ណែនាំ​ដោយ​គ្រូពេទ្យ​៖

​មើល​ទៅលើ​អាឡែ​ហ្ស៊ី​៖ មនុស្សពេញវ័យ​ច្រើនជាង ៨០​ភាគរយ ដែល​មាន​ជំងឺហឺត​មាន​បញ្ហា​អាឡែ​ហ្ស៊ី​ដែល​អាច​ធ្វើឱ្យ​រោគសញ្ញា​ចាប់ផ្តើម​មាន​ឬ​ធ្វើឱ្យ​ស្ថានភាព​កាន់តែ​ធ្ងន់ធ្ងរ​។ វេ​ជ្ជ​. Plaut និយាយថា “​អ្នក​ដែល​ប្រើ​ថ្នាំ​ព្យាបាល​ជំងឺហឺត​រៀងរាល់ថ្ងៃ​ត្រូវតែ​រក​មើល​ថា​តើ​ពួកគេ​មាន​បញ្ហា​អាឡែ​ហ្ស៊ី​ដែរឬទេ​”​។ ចូរ​គិតពី​ពេលវេលា​ដែល​រោគសញ្ញា​របស់​អ្នក​កើតមានឡើង និង​ថា​តើ​អ្នក​កំពុងតែ​ធ្វើ​អ្វី​នៅ​ពេល​នោះ​។ វា​អាច​ជួយ​បង្ហាញ​អ្នក​ថា​តើ​អ្នក​មាន​អាឡែ​ហ្ស៊ី​ទៅ​នឹង​អ្វី​។ អ្នក​ប្រហែលជា​ត្រូវការ​មាន​កំណត់ត្រា​ជំងឺហឺត​មួយ​ផងដែរ​។​

​រក្សា​កំណត់ត្រា​ម្ហូបអាហារ​៖ បញ្ហា​អាឡែ​ហ្ស៊ី​ជាមួយនឹង​អាហារគឺជា​ករណី​កម្រ ប៉ុន្តែ​វា​មានតម្លៃ​នឹង​ពិចារណា​ថា​តើ​អ្នក​មាន​ជំងឺហឺត​ដែរឬទេ​។ ចំណុច​មួយ​គឺ អ្នក​ដែល​មាន​ជំងឺ​ហឺត​ហាក់ដូចជា​មាន​ប្រតិកម្ម​ខ្លាំង​ទៅ​នឹង​ហ្សែ​ន​អាឡែ​ហ្ស៊ី​នៅ​ក្នុង​អាហារ​។ បន្ថែម​ពីលើ​នេះ​ទៀត ប្រហែលជា ៨​ភាគរយ​នៃ​អ្នក​ដែល​មាន​ជំងឺហឺត​ធ្ងន់ធ្ងរ​ក៏​មាន​បញ្ហា​អាឡែ​ហ្ស៊ី​អាហា​រដែរ​។​

​ ​ស្ទើរតែ​គ្រប់​អាហារ​ទាំងអស់​សុទ្ធតែ​អាច​បង្ក​ឱ្យ​មាន​ប្រតិកម្ម​ចំពោះ​អ្នក​ដែល​មាន​ជំងឺហឺត​។ មូលហេតុ​ចម្បង​គឺជា​សារធាតុ​ការពារ​ឬ​សារធាតុ​ញៀន ដូចជា sulfites ដែល​ត្រូវបាន​គេ​ដាក់​ចូល​ទៅក្នុង​ស្រា ស្រា​បៀរ អាហារ​ក្រៀម និង​អាហារ​ក្លាសេ​។ ប្រសិនបើ​អ្នក​កត់ត្រា​នូវ​រាល់​អាហារ​គ្រប់​ប្រភេទ​ដែល​អ្នក​ទទួល​ទាន​ក្នុង​រយៈពេល ១ ឬ ២​ខែ និង​កត់ត្រា​នូវ​ពេលវេលា​ដែល​រោគសញ្ញា​ជំងឺហឺត​កើតឡើង និង​កម្រិត​ធ្ងន់ធ្ងរ​នៃ​រោគសញ្ញា នោះ​អ្នកនឹង​អាច​ដឹង​ថា​របស់​អ្វី​នៅ​ក្នុង​អាហារ​របស់​អ្នក​ដែល​បង្ក​ឱ្យមាន​បញ្ហា​នោះ​។​

​ជៀសវាង​លំអងផ្កា​ឬ​រុក្ខជាតិ​៖ វា​គឺជា​សារធាតុ​ចម្បង​ដែល​ជម្រុញ​ឱ្យមាន​រោគសញ្ញា​ជំងឺហឺត​។ រុក្ខជាតិ​ជម្រុះ​លំអង​របស់​វា​នៅ​ពេល​ជាក់លាក់​មួយ​ជា​រៀងរាល់ឆ្នាំ ដូច្នេះ​នៅពេល​ដែល​អ្នក​ដឹងថា​លំអង​នៃ​រុក្ខជាតិ​ណាមួយ​ដែល​មាន​ឥទ្ធិពល​លើ​ជំងឺហឺត​របស់​អ្នក អ្នក​អាច​ត្រៀម​លក្ខណៈ​ដើម្បី​គេចចេញ​ពី​វា​បាន​។ ចូរ​នៅក្នុង​ផ្ទះ​ពី​ម៉ោង ៥ ទៅ ១០​ព្រឹក និង ឧទាហរណ៍ នៅ​ថ្ងៃ​ដែល​មាន​អាកាសធាតុ​ស្ងួត ក្តៅ ឬ​ខ្យល់ ដែល​ជា​ពេល​ដែល​ចំនួន​លំអង​មាន​ច្រើន​បំផុត​។ ក្នុង​កំឡុង​រដូវក្តៅ ចូរ​បិទ​បង្អួច និង​រក្សា​ភាព​ត្រជាក់​នៅក្នុង​ផ្ទះ​ជាមួយ​នឹង​ម៉ាស៊ីនត្រជាក់​។​

​បើក​កង្ហារ​ក្នុង​បន្ទប់ទឹក​៖ ផ្សិត​គឺជា​សារធាតុ​ទូទៅ​ដែល​បង្ក​ឱ្យ​មាន​រោគសញ្ញា​ជំងឺ​ហឺត ហើយ​វា​កកើត​ច្រើន​នៅក្នុង​បន្ទប់ទឹក​និង​តំបន់​ដែល​មាន​សំណើម​ខ្ពស់​ដទៃទៀត​។ ការ​មាន​ខ្យល់​ចេញចូល​ល្អ​គឺ​មាន​សារសំខាន់​។ ចូរ​ប្រើ​កង្ហារ​ក្នុង​បន្ទប់ទឹក​រៀង​រាល់​ពេល​ដែល​អ្នក​មុជទឹក​ដើម្បី​ជួយ​បញ្ចេញ​ភាព​សំណើម​ដែល​ផ្សិត​ត្រូវការ​ដើម្បី​រស់​នៅ​។​

​ ​អ្នក​ក៏​អាច​ប្រើ​ដង​សម្អាត​កញ្ចក់ (​មុខស្រួច​ធ្វើ​ពី​ជ័រ ដែល​ប្រើ​សម្រាប់​សម្អាត​ទឹក​ចេញ​ពី​ផ្ទៃ​កញ្ចក់​) ជូត​លើ​ឥដ្ឋ​ក្នុង​បន្ទប់ទឹក​ផងដែរ​។ វា​ចំណាយពេល​តែ ៣០​វិនាទី​ប៉ុណ្ណោះ​ក្នុង​ការសម្អាត​ជាតិ​សំណើម ហើយ​វា​គឺជា​វិធីសាស្ត្រ​ដ៏​ល្អ​ក្នុង​ការបង្ការ​ពពួក​ផ្សិត​។​

​សម្អាត​សត្វ​ចិញ្ចឹម​របស់​អ្នក​រៀង​រាល់​សប្តាហ៍​៖ សត្វ​ឆ្កែ​និង​ឆ្មារ​សម្បូរ​ទៅ​ដោយ​សារធាតុ​ដែល​ផ្សំ​ឡើង​ពី​កោសិកា​ស្បែក​និង​ប្រូតេអ៊ីន​ដែល​បង្ក​ឱ្យមាន​អាឡែ​ហ្ស៊ី ដែល​អាច​បង្ក​ឱ្យ​មានកា​រ​វាយប្រហារ​ពី​ជំងឺ​ហឺត​។ អ្នក​ជំងឺហឺត​មួយចំនួន​ដែល​អាឡែ​ហ្ស៊ី​ជាមួយនឹង​សត្វ​ចិញ្ចឹម​នឹង​ត្រូវ​ការស្វែងរក​ផ្ទះថ្មី​។ យ៉ាងតិច​បំផុត​ក៏​ត្រូវ​សម្អាត​សត្វ​ចិញ្ចឹម​របស់​អ្នក​ឱ្យ​បាន​ម្តង​ដែរ​ក្នុង​មួយ​សប្តាហ៍ ទោះ​ប្រើ​ឬ​មិន​ប្រើ​សាប៊ូ​ក៏ដោយ ដើម្បី​លាងជម្រះ​សារធាតុ​ផ្សំ​នោះ​។​

​បើក​បង្អួច​នៅពេល​ដែល​អ្នក​ចម្អិន​អាហារ​៖ អាហារ​ដែល​មាន​ក្លិន​ខ្លាំង ឧទាហរណ៍​ក្លិន​ពី​ខ្ទះ​ឆា​ដែលមាន​ផ្សែង​ច្រើន ឬ​ជាតិ​ឈួល​ពី​ខ្ទឹម​បារាំង​និង​ខ្ទឹម ច្រើន​តែ​អាច​ធ្វើឱ្យ​រលាក​ផ្លូវដង្ហើម និង​បង្កឱ្យមាន​ជំងឺ​ហឺត​។ ដូច្នេះ​អ្នក​ត្រូវ​បើក​បង្អួច​ឬ​ប្រើ​កង្ហារ​ស្រូប​ក្លិន​នៅពេល​ដែល​អ្នក​ចម្អិន​អាហារ​ដើម្បី​ជួយ​បណ្តេញ​ក្លិន​ឱ្យចេញ​ក្រៅ​។​

​គ្រប់គ្រង​ធូលី​៖ វេ​ជ្ជ​. Plaut វា​មិន​អាច​ទៅរួច​នោះ​ទេ​ក្នុង​ការ​កំចាត់​ធូលី​ដី​ឱ្យអស់ ប៉ុន្តែ​អ្នក​បំបាត់​វា​បាន​កាន់តែ​ច្រើន អ្នកនឹង​មានឱកាស​កា​ន់​តែ​ទាប​ក្នុង​ការ​មាន​ជំងឺហឺត​។​

​កំចាត់​ពពួក​សត្វល្អិត​ធូលី​៖ ថ្វីបើ​វា​មានឈ្មោះ​ថា​សត្វល្អិត​ធូលី​ដី (dust mites) ក៏ដោយ ប៉ុន្តែ​វា​រស់នៅ​បាន​ដោយសារ​តែ​កោសិកា​ស្បែក​ងាប់ មិនមែន​ធូលី​ដី​នោះ​ទេ​។ វា​គឺជា​សត្វល្អិត​ដែល​បង្ក​ឱ្យ​មាន​ជំងឺហឺត ហើយ​ដោយសារតែ​មនុស្ស​យើង​ជម្រុះ​កោសិកា​ស្បែក​ងាប់​ជា​ច្រើន​លាន​ក្នុង​មួយថ្ងៃៗ សត្វល្អិត​ទាំងនេះ​មិន​អាច​កំចាត់​បាន​ទាំងស្រុង​នោះ​ទេ​។ ប៉ុន្តែ​យើង​អាច​កាត់បន្ថយ​វា​បាន​។​

​ ​បូម​ធូលី​ដី​ក្នុងផ្ទះ (​មិនមែន​សម្អាត​តែ​ឥដ្ឋ​នោះទេ ប៉ុន្តែ​ត្រូវ​សម្អាត​ទាំង​កម្រាលពូក កៅអី​ផងដែរ​) អាច​កាត់បន្ថយ​ការកើនឡើង​នៃ​ពពួក​សត្វល្អិត​នេះ​បាន​។ វា​ក៏​សំខាន់​ផងដែរ​ដែល​អ្នក​ត្រូវ​បោក​សម្អាត​កម្រាលពូក ខ្នើយ និង​កន្សែង​យ៉ាង​តិច​មួយ​សប្តាហ៍​ម្តង​។ វេ​ជ្ជ​. Plaut និយាយថា គួរប្រើ​ទឹក​ដែល​មាន​កម្តៅ​យ៉ាងតិច ៥៤​អង្សា​សេ ដើម្បី​សម្លាប់​សត្វល្អិត​និង​ពង​របស់​វា​។​

​រក្សា​មិនឱ្យ​មាន​សត្វល្អិត​ចង្រៃ​៖ ការសិក្សា​ស្រាវជ្រាវ​មួយចំនួន​បង្ហាញ​ថា សត្វ​កន្លាត​ដែល​អាច​រស់នៅ​កន្លែង​ដូចគ្នា​ជាមួយ​នឹង​មនុស្ស​នោះ អាច​បង្ក​ឱ្យមាន​ជំងឺហឺត​បាន​។ សត្វ​ទាំងនេះ​អាច​នឹង​ផ្តល់​ភាព​ពិបាក​ខ្លាំងណាស់​ក្នុងការ​កំចាត់​វា បើទោះបីជា​ផ្ទះ​របស់​អ្នក​តែងតែ​សម្អាត​បាន​យ៉ាង​ស្អាត​ក៏ដោយ​។ វិធីសាស្ត្រ​ដែល​មាន​សុវត្ថិភាព​មួយ​ក្នុង​ការគ្រប់គ្រង​សត្វល្អិត​ចង្រៃ​ទាំងនេះ​គឺ​បាញ់​អាស៊ីត​បូរី​ក (boric acid) តិចៗ​នៅ​កន្លែង​ដែល​ពួក​វា​ប្រមូលផ្តុំ ដូចជា បំពង់​ទុយោ​ទឹក ឬ​តាម​ចង្ក្រាន​និង​ក្នុង​បន្ទប់ទឹក​។​

​ ​វេ​ជ្ជ​. Plaut និយាយថា “​មិនចាំបាច់​ជួល​អ្នកបាញ់​សម្លាប់សត្វ​ល្អិត​មក​បាញ់​ពេញ​ផ្ទះ​នោះទេ ប្រសិនបើ​អ្នក​អាច​ធ្វើ​ខ្លួនឯង​បាន ព្រោះ​ផ្សែង​របស់​វា​អាច​ធ្វើឱ្យ​រលាក​ផ្លូវដង្ហើម ដែល​ធ្វើឱ្យ​រោគសញ្ញា​ជំងឺហឺត​កាន់តែ​ធ្ងន់ធ្ងរ​ឡើង​”​។​

​ធ្វើឱ្យ​ផ្ទះ​របស់​អ្នក​គឺជា​កន្លែង​មួយ​ដែល​គ្មាន​ផ្សែង​៖ ផ្សែង​បារី​គឺជា​ផ្សែង​ដែល​បង្ក​ការ​រលាក​ខ្លាំង​បំផុត​។ វា​មិន​ត្រឹម​តែ​បង្ក​ឱ្យមាន​ជំងឺហឺត​តែប៉ុណ្ណោះ​ទេ វា​ថែមទាំង​បង្កើន​ហានិភ័យ​នៃ​ការកើតមាន​ជំងឺហឺត​ដល់​កុមារ​ទៀតផង​។​

​របប​អាហារ​ដែល​សម្បូរ​ទៅដោយ flavonoids៖ ដើម្បី​ប្រឆាំង​នឹង​ការ​លាក​ដែល​កើត​មាន​ជាមួយនឹង​ជំងឺ​ហឺត អ្នក​គួរ​បរិភោគ​អាហារ​ដែល​សម្បូរ​ទៅដោយ​flavonoids ដែល​មាន​ដូចជា ខ្ទឹម​បារាំង ផ្លែ​ប៉ម និង​ប្ល៊ូ​ប៊ឺ​រី​។ Flavonoids មិន​ត្រឹមតែ​អាច​ជួយ​ពង្រឹង​ជញ្ជាំង​សរសៃឈាម​តូចៗ​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ វា​ថែមទាំង​ជា​សារធាតុ​ប្រឆាំង​អុកស៊ីតកម្ម​ទៀតផង ដែល​វា​អាច​ជួយ​ការពារ​ភ្នាស​ក្នុង​ផ្លូវដង្ហើម​ពី​ការបំផ្លាញ​ដោយ​សារធាតុ​កខ្វក់​។​

​ម៉ាញេស្យូម​៖ វេជ្ជបណ្ឌិត Kendall Gerdes និយាយថា ជាតិ​ម៉ាញេស្យូម​បន្ថែម​ប្រហែលជា​អាច​ជួយ​កាត់បន្ថយ​ភាព​តឹង​នៃ​សាច់ដុំ​និង​ផ្លូវដង្ហើម​។ ចូរ​លាប​ម៉ាញេស្យូម​ពី ១០០ ទៅ ៥០០​មី​លី​ក្រាម ពី​មួយ​ទៅ​បី​ដង​ក្នុង​មួយ​ថ្ងៃ​។ ព្រោះ​កម្រិត​ម៉ាញេស្យូម​ច្រើន (៣៥០​មី​លី​ក្រាម ឬ​ច្រើន​ជាង​នេះ​) អាច​បង្ក​ឱ្យ​មនុស្ស​មួយចំនួន​រមូលពោះ ភើ ឬ​រាគ​។ វេ​ជ្ជ​. Gerdes ណែនាំ​ឱ្យ​ចាប់ផ្តើម​ក្នុង​កម្រិត​ទាប​បំផុត​ហើយ​បង្កើន​វា​បន្តិច​ម្តងៗ​រហូតដល់​អ្នក​កើត​មាន​ផលវិបាក​ខាងលើនេះ​។ បន្ទាប់​មក​កាត់​បន្ថយ​ចំនួន​ប្រើ​រហូត​ទាល់តែ​លែង​មាន​បញ្ហា​។​

​ ​កំណត់ចំណាំ​៖ ប្រសិនបើ​អ្នក​មាន​បញ្ហា​បេះដូង​ឬ​ក្រ​លៀន ចូរ​ពិភាក្សា​ជាមួយ​គ្រូពេទ្យ​សិន មុន​នឹង​ប្រើ​ថ្នាំ​ម៉ាញេស្យូម​បន្ថែម​។​

​ប្រើ quercetin៖ Quercetin គឺជា flavonoid ដែល​យកចេញ​ពី​បន្លែ​និង​ផ្លែឈើ​មួយចំនួន ដូចជា ផ្លែ​ប៉ម និង​ខ្ទឹមបារាំង ដែល​ជួយ​រារាំង​ប្រតិកម្ម​អាឡែ​ហ្ស៊ី​ដែល​បង្ក​ឱ្យ​មាន​ជំងឺហឺត​។ វេជ្ជបណ្ឌិត Elson Haas ណែនាំ​ឱ្យ​លេប​វា ២៥០​មី​លី​ក្រាម ក្នុង​មួយ​ថ្ងៃ​។ ដោយសារ​តែ​ជំងឺហឺត​គឺ​ជា​ជំងឺ​មាន​កម្រិត​ធ្ងន់​និង​ស្រាល​ទៅតាម​បុគ្គល​ម្នាក់ៗ ដូច្នេះ​អ្នក​គួរតែ​ពិភាក្សា​ជាមួយ​គ្រូពេទ្យ​ជាមុនសិន មុននឹង​ធ្វើ​ការផ្លាស់ប្តូ​រ​គម្រោង​ព្យាបាល​របស់​អ្នក​។​

​រក្សា​ភាព​សកម្ម​៖ របៀប​រស់នៅ​ដែល​សកម្ម​អាច​ជួយ​គ្រប់គ្រង​ជំងឺហឺត​បានល្អ​ជាង​របៀប​រស់នៅ​ដែល​មិនសូវ​សកម្ម​។ សកម្មភាព​រាង្គ​កាយជួយ​ពង្រឹង​សមត្ថភា​ព​របស់សួត​និង​អាច​ធ្វើឱ្យ​អ្នកជំងឺ​ប្រើ​ថ្នាំ​ចំនួន​តិច​ជាង​មុន ឬ​តិច​ដង​ជាង​មុន​។ រាល់​អ្នក​ជំងឺហឺត​ទាំងអស់​គួរតែ​ពិភាក្សា​ពី​កម្មវិធី​ហាត់ប្រាណ​ជាមួយនឹង​គ្រូពេទ្យ​។​

​ហាត់ប្រាណ​ក្នុង​អាកាសធាតុ​ក្តៅ​ល្មម​៖ ការដកដង្ហើម​នូវ​ខ្យល់​ត្រជាក់ ឧទាហរណ៍ ក្នុង​ពេល​ជិះ​ស្គីទឹ​កកក អាច​ធ្វើឱ្យ​រលាក​ផ្លូវដង្ហើម​និង​បង្កើតឱ្យមាន​ជំងឺហឺត​។ វេ​ជ្ជ​. Plaut និយាយថា អ្នកគួរ​ពាក់​ម៉ាស្ស​ដើម្បី​រក្សា​ទុក​ខ្យល់​ឧណ្ហៗ​។ ប្រសិនបើ​អ្នក​សម្គាល់​ឃើញ​ថា​អ្នក​មាន​ជំងឺហឺត​ច្រើនដង​ក្នុង​រដូវ​ត្រជាក់ ចូរ​ពិចារណា​ពី​ធ្វើ​ការផ្លាស់ប្តូរ​ទៅធ្វើ​សកម្មភាព​ក្នុង​រដូវក្តៅ ដូច​ជា​ការ​ហែល​ទឹក ព្រោះ​ខ្យល់​សំណើម​ជួយ​ព្យាបាល​ផ្លូវដង្ហើម និង​កាត់បន្ថយ​គ្រោះថ្នាក់​នៃ​ការ​រើ​ឡើង​នៃ​ជំងឺ​ហឺត​។​

​ផ្លាស់ប្តូរ​ទម្លាប់​ដកដង្ហើម​៖ មនុស្ស​ភាគច្រើន​ដកដង្ហើម​ដោយ​ប្រើ​តែ​សាច់ដុំ​ទ្រូង​តែប៉ុណ្ណោះ​។ វា​ធ្វើឱ្យ​មាន​ភាពលំបាក​ក្នុងការ​ដកខ្យល់​ចេញ​ឱ្យអស់​ពី​សួត​។ ចំពោះ​អ្នក​ដែល​មាន​ជំងឺហឺត វា​ជា​រឿង​សំខាន់​ក្នុង​ការប្រើ​សន្ទះ​ទ្រូង​ផងដែរ​នៅពេល​ដកដង្ហើម​។ សាច់ដុំ​ដ៏​ធំ​ដែល​នៅ​ចន្លោះ​ទ្រូង​និង​ពោះ​នេះ បន្ថែម​កម្លាំង​ទៅ​លើ​ការដកដង្ហើម​របស់​អ្នក ហើយ​ជួយ​យក​ខ្យល់​ដែល​បាន​ប្រើប្រាស់​ហើយ​ចេញពី​សួត ដែល​អាច​កាត់បន្ថយ​អារម្មណ៍​នៃ​ភាព​មិន​អាច​ដកដង្ហើម​បាន​។​

​ ​វា​ត្រូវ​ការហ្វឹកហាត់​ដើម្បី​ឱ្យមាន​ទម្លាប់​ដកដង្ហើម​ប្រើ​សន្ទះ​ទ្រូង​នេះ​។ ចូរ​គេង​ផ្ញារ​ដោយ​ដាក់​ដៃ​មួយ​លើ​ក្បាលពោះ​និង​ដៃ​មួយ​ទៀត​លើ​ទ្រូង​។ នៅពេល​ដែល​អ្នក​ដកដង្ហើម​ចូល ដៃ​ដែល​នៅលើ​ក្បាលពោះ​របស់​អ្នក​គួរតែ​ឡើង​ខ្ពស់​ទៅលើ​បន្តិច រី​ឯ​ដៃ​នៅលើ​ទ្រូង​មិន​មាន​កម្រើក​នោះទេ​។ ចូរ​អនុវត្ត​ឱ្យ​បាន​ពីរ​បី​ដង​ក្នុង​មួយ​ថ្ងៃ​។​

​ឧបករណ៍​ប្រើ​ខ្យល់​៖ ការលេង​ឧបករណ៍​ភ្លេង​ដែល​ប្រើ​ខ្យល់ ដូចជា ផ្លុំ តម្រូវឱ្យ​មាន​ការដក​ដង្ហើម​ដោយ​ប្រើ​សន្ទះ​ទ្រូង​។ បើ​ទោះបីជា​អ្នក​មិនមែន​ជា​អ្នក​តន្ត្រី​ជំនាញ​ក៏​ដោយ វា​គឺជា​ការហ្វឹកហាត់​ដ៏​ល្អ​សម្រាប់​សាច់ដុំ​សម្រាប់​ដកដង្ហើម​។​

​ហ្វឹកហាត់​ការគ្រប់គ្រង​ស្ត្រេ​ស​៖ យ៉ូ​ហ្គា ការ​សន្តំ​ខ្លួនឯង ការដក​ដង្ហើមវែងៗ និង​វិធីសាស្ត្រ​ផ្សេងទៀត សុទ្ធតែ​មាន​ប្រយោជន៍​ដល់​អ្នក​ជំងឺហឺត ព្រោះ​វា​ជួយ​ឱ្យ​ផ្លូវដង្ហើម​បើក​បាន​ពេញ​ជាង​មុន​។​

​ឧស្សាហ៍​លាងដៃ​៖ ជំងឺហឺត​ច្រើនតែ​រើ​ឡើង​នៅក្នុង​រដូវ​ត្រជាក់​និង​រដូវ​ស្លឹកឈើ​ជ្រុះ ដែល​ជា​ពេល​ដែល​មនុស្ស​យើង​ទទួលយក​នូវ​ខ្យល់​ត្រជាក់​ច្រើន​។ ការឆ្លង​មេរោគ​គឺជា​មូលហេតុ​ទូទៅ​មួយ​ដែល​បង្ក​ឱ្យ​ជំងឺហឺត​រើ​ឡើង​។​

​ ​មេរោគ​ផ្តាសាយ​អាច​រស់​បាន​ជាច្រើន​ម៉ោង​លើ​ប្រដាប់​បិទ​បើកទ្វារ បង្កាន់ដៃ​ជណ្តើរ និង​លើ​លុយ​។ ការ​ឧស្សាហ៍​លាងដៃ​របស់​អ្នក យ៉ាងហោច​ណាស់​ពីរ​បី​ម៉ោង​ម្តង អាច​លាង​សម្អាត​មេរោគ​ទាំងនោះ​មុន​នឹង​វា​មានឱកាស​ជ្រៀត​ចូលខ្លួន​អ្នក​។​

​ពិចារណា​ឱ្យ​ច្បាស់​មុននឹង​ប្រើ​ថ្នាំ​អាស្ពីរីន​៖ អ្នក​ជំងឺហឺត​ប្រហែលជា ៥​ភាគរយ ដែល​មាន​ប្រតិកម្ម​ទៅ​នឹង​ថ្នាំ​អាស្ពីរីន​, ibuprofen និង​ថ្នាំ​បំបាត់​ការឈឺចាប់​ផ្សេងទៀត​។ ចំពោះ​អ្នក​ដែល​មាន​ប្រតិកម្ម ការ​រើ​ឡើង​នៃ​ជំងឺ​ហឺត ឬ​បញ្ហា​ផ្លូវដង្ហើម​ផ្សេងទៀត អាច​នឹង​កើតមានឡើង​ក្នុងកំឡុងពេល​ពីរ​ម៉ោង​ក្រោយពេល​ប្រើ​ថ្នាំ​នោះ​។​

​ ​ប្រសិនបើ​អ្នក​ត្រូវ​ការប្រើ​ថ្នាំ​បំបាត់​ការឈឺចាប់​រយៈពេល​យូរ ឧទាហរណ៍ ដោយសារ​តែ​អ្នក​មាន​ជំងឺ​សន្លាក់ គ្រូពេទ្យ​អាច​នឹង​ណែនាំ​ឱ្យ​អ្នក​ប្តូរ​ទៅ​ប្រើ​ថ្នាំ acetaminophen ឬ​ថ្នាំ​ជាតិ​ស្ពឹក​ផ្សេង​វិញ ដែល​មិនសូវ​ធ្វើឱ្យ​ជំងឺហឺត​រើ​ឡើង​។​

​ប្រយ័ត្ន​ចំពោះ​បញ្ហា​ឆ្អល់​ក្តៅ​ចុងដង្ហើម​៖ អាការៈ​ច្រាលឡើង​ទៅលើ​នៃ​អា​ស៊ីតក្នុង​ក្រពះ​ដែល​បង្ក​ឱ្យមាន​បញ្ហា​ឆ្អល់​ក្តៅ​ចុងដង្ហើមដ៏​ឈឺចាប់​ក៏​អាច​បង្ក​ឱ្យ​ជំងឺហឺត​រើ​ឡើង​ផងដែរ​។ វិធី​មួយ​ក្នុងចំណោម​វិធី​ល្អ​បំផុត​ក្នុង​ការបង្ការ​អាការៈ​នេះ​គឺ​បរិភោគ​អាហារតិចៗ ៤​ពេល ឬ​ច្រើន​ជាង​នេះ​ក្នុង​មួយថ្ងៃ ជំនួស​ទៅនឹង​ការ​បរិភោគ​អាហារ​ច្រើន​តែ​ពីរ ឬ​បី​ពេល​។ ហើយ​អ្នក​មិន​ត្រូវ​ទទួល​ទាន​មុនពេល​ចូល​គេង​នោះទេ​។ ដើម្បី​ជួយ​បង្ការ​អាស៊ីត​ក្នុង​ក្រពះ​មិនឱ្យ​ច្រាល​ឡើង​ទៅលើ អ្នក​ត្រូវ​តំលើង​ក្បាល​គ្រែ​ឱ្យ​ខ្ពស់​ជាង​ចុងជើង​ពី ១០ ទៅ ១៥​សង់ទីម៉ែត្រ​។​

​ ​អ្នក​ក៏​អាច​បំបាត់​អាការៈ​ច្រាល​អាស៊ីត​ក្នុងក្រពះនេះ​ដោយ​ប្រើ​ថ្នាំ​គ្មាន​វេជ្ជបញ្ជា antacids ឬ​ថ្នាំ​បង្ក្រាប​អាស៊ីត ដូចជា cimetidine (Tagamet)​។​

​សម្អាត​ច្រមុះ​៖ ប្រជាជន​អាមេរិក​ជាច្រើន​លាន​នាក់​ដែល​មាន​បញ្ហា​ឆ្លង​មេរោគ​ច្រមុះ​រៀងរាល់ឆ្នាំ ហើយ​ការ​រលាក​និង​សម្ងួត​នៃ​ស្លេស​អាច​ធ្វើឱ្យ​ជំងឺហឺត​កាន់តែ​ធ្ងន់ធ្ងរ​ឡើង​។ រោគ​រលាក​ច្រមុះ​ច្រើន​តែ​ត្រូវការ​ការព្យាបាល​ដោយ​អង់​ទី​ប៊ីយ៉ូ​ទិច ប៉ុន្តែ​អ្នក​ក៏​អាច​បង្ការ​ការឆ្លង​ដោយ​ការលាង​ច្រមុះ​នៅផ្ទះ​ដោយ​ខ្លួនឯង​បាន​ដែរ​។​

​ ​វេ​ជ្ជ​. Plaut ណែនាំ​ឱ្យ​លាយ​អំបិល​កន្លះ​ស្លាបព្រា​កាហ្វេ​ក្នុង​ទឹក​ឧណ្ហៗ​មួយ​ពែង បន្ទាប់​មក​ចាក់ទឹក​នោះ​ទៅក្នុង​ប្រអប់ដៃ​របស់​អ្នក ហើយ​ស្រូប​វា​ចូលក្នុង​ច្រមុះ​ម្ខាង​ដោយ​ច្រមុះ​ម្ខាង​ទៀត​ត្រូវ​បិទ​។ បន្ទាប់​មក​ស្រូប​ចូល​ក្នុង​ច្រមុះ​ម្ខាង​ទៀត​។ អ្នក​ដែល​ឧស្សាហ៍​ឆ្លង​មេរោគ​តាម​ច្រមុះ​គួរតែ​អនុវត្ត​តាម​វិធីសាស្ត្រ​នេះ​ម្តង​ក្នុង​មួយ​ថ្ងៃ​។ ប្រសិនបើ​អ្នក​មិនសូវ​មាន​ជំងឺឆ្លង​ក្នុង​ច្រមុះ​ទេនោះ អ្នក​អាច​លាង​សម្អាត​ច្រមុះ​របស់​អ្នក​នៅ​ពេល​ដែល​អ្នក​ផ្តាសាយ​ឬ​អាឡែ​ហ្ស៊ី​របស់​អ្នក​កើត​ឡើង​ធ្ងន់ធ្ងរ​ជាង​ធម្មតា​។​

​ធ្វើ​សកម្មភាព​ជា​បន្ទាន់​នៅពេល​ជំងឺហឺត​វាយប្រហារ​៖ មិន​ត្រូវ​មិន​អើពើរ​នឹង​សញ្ញា​ដំបូង​នៃ​ការ​រើ​ឡើង​នៃ​ជំងឺហឺត​នោះទេ បើទោះបីជា​រោគសញ្ញា​ដែល​មាន​ដូចជា ពិបាក​ដកដង្ហើម ក្អក ឬ​ដក​ដង្ហើមញាប់ ហាក់ដូចជា​ស្រាល​ក៏ដោយ​។ ប្រើ​វិធី​ព្យាបាល​សង្គ្រោះ​របស់​អ្នក​ឱ្យបាន​រហ័ស​។​

​តាមដាន​បំពង់​ថ្នាំ​របស់​អ្នក​៖ ប្រសិនបើ​អ្នក​ប្រើប្រាស់​ថ្នាំ​បាញ់​តាម​មាត់​ដើម្បី​គ្រប់គ្រង​ជំងឺហឺត​របស់​អ្នក ករណី​អាក្រក់​បំផុត​គឺ​អ្នក​ដឹងថា​ថ្នាំ​របស់​អ្នក​អស់​នៅពេល​ដែល​អ្នកត្រូវការ​វា​។ ដូច្នេះ​ចូរ​ប្រយ័ត្ន​មិន​ត្រូវឱ្យ​ថ្នាំ​របស់​អ្នក​អស់​នោះ​ទេ​។​

​បរិភោគ​ត្រី​៖ ប្រសិនបើ​អ្នក​ឬ​នរណា​ម្នាក់​ក្នុង​គ្រួសារ​របស់​អ្នក​មាន​ជំងឺហឺត អ្នក​គួរ​ដាក់​បញ្ចូល​ត្រី​ទៅ​ក្នុង​របប​អាហារ​របស់​អ្នក​យ៉ាងតិចណាស់​ពីរដង​ក្នុង​មួយ​សប្តាហ៍​។​

​ ​ខ្លាញ់​ត្រី ដូចជា​ត្រីធូ​ណា និង​សាល​ម៉ុន មាន​ផ្ទុក​សារធាតុ​ខ្លាញ់​ដែល​មាន​ប្រយោជន៍​ដែល​ហៅថា​អាស៊ីត​ខ្លាញ់​អូ​មេហ្គា ៣​។ ជំងឺហឺត​គឺជា​ជំងឺ​រលាក ហើយ​អូ​មេហ្គា ៣ ជួយ​បំបាត់​ដំណើរការ​ជា​ច្រើន​ដែល​បង្ក​ឱ្យ​មាន​ការ​រលា​ក​។​

​ករណី​ត្រូវ​រក​គ្រូពេទ្យ​៖ រោគសញ្ញា​នៃ​ជំងឺហឺត​ច្រើនតែ​មិន​បញ្ចេញ​មក​ខ្លាំង​នោះ​ទេ​នៅ​ពេល​ដំបូង ប៉ុន្តែ​វា​អាច​កាន់តែ​ធ្ងន់ធ្ងរ​ក្នុង​ពេល​ដ៏​ខ្លី​។ រាល់​ការប្រែប្រួល​នៃ​ដំណើរ​ដង្ហើម​របស់​អ្នក​ត្រូវ​តែ​ឱ្យ​គ្រូពេទ្យ​ពិនិត្យ​។​

​ ​ប្រសិនបើ​អ្នក​កំពុងតែ​ព្យាបាល​ជំងឺ​ហឺត អ្នក​ត្រូវ​ទៅ​រក​គ្រូពេទ្យ​ប្រសិនបើ​អ្នកត្រូវការ​ថ្នាំ​ជា​ញឹកញាប់​។ បន្ថែម​ពីលើ​នេះ​ទៀត ប្រសិនបើ​ភាព​ពិបាក​ដកដង្ហើម ក្អក ឬ​ដកដង្ហើម​ដង្ហក់ កាន់តែ​ធ្ងន់ធ្ងរ​ជាង​មុន បើទោះបីជា​បានផ្តល់​ពេលវេលា​សម្រាប់​ថ្នាំ​ឱ្យ​ដំណើរការ​ក៏ដោយ អ្នក​ត្រូវ​តែ​ប្រញាប់​រក​គ្រូពេទ្យ​។ រាល់ពេល​ដែល​ជំងឺ​រើ​ឡើង មានន័យ​ថា​ជំងឺ​នេះ​មិន​បាន​គ្រប់គ្រង​បាន​ល្អ​គ្រប់គ្រាន់​នោះ​ទេ​។

ទំនាក់ទំនងផ្សាយពាណិជ្ជកម្មសូមទូរស័ព្ទមកលេខ 011688855
អត្ថបទទាក់ទង