ការស្រាវជ្រាវថ្មីបានបង្ហាញថា សេនេទិចដើរតួរយ៉ាងសំខាន់ចំពោះហានិភ័យនៃមនុស្សសម្រាប់ការញៀន ឬការមានការជះឥទ្ធិពលមិនពេញចិត្តនៅពេលដែលកំពុងប្រើប្រាស់ថ្នាំបំបាត់ការឈឺចាប់ពពួកអូផ្ចូអ៊ីត។
អូផ្ចូអ៊ីត, ត្រូវបានហៅថាពពួកណាកូទីក, ជាថ្នាំទូទៅដើម្បីព្យាបាលការឈឺចាប់កម្រិតមធ្យមទៅកម្រិតធ្ងន់ និងរាប់បញ្ចូលថ្នាំដូចជាពពួកថ្នាំម៉រហ្វ៊ីន(Morphine), មេតាដុន(Methadone) និងអ៊ុកស៊ីកូដុន(Oxycodone)ផងដែរ។
មនុស្សមួយចំនួនមានបញ្ហាខ្សោយនៅពេលដែលប្រើពពួកអូផ្ចូអ៊ីត ស្របពេលដែលអ្នកដទៃទៀតមិនមានបញ្ហាអ្វីទាំងអស់។ ស្រដៀងគ្នាដែរ, មនុស្សមួយចំនួនអាចប្រើប្រាស់ថ្នាំទាំងនេះអស់ជាច្រើនខែជាមួយនឹងឪកាសតិចតួចនៃការញៀន, នៅពេលដែលអ្នកដទៃទៀតគឺជាអ្នកមានហានិភ័យអំឡុងពេលប៉ុន្មានសប្តាហ៍ប៉ុណ្ណោះ។
ដើម្បីពិនិត្យមើលភាពខុសប្លែកនៃអ្នកជំងឺទាំងនេះ, អ្នកស្រាវជ្រាវដែលមកពីសាកលវិទ្យាល័យវេជ្ជសាស្ត្រ Stanford បានវាយតម្លៃថា ការឆ្លើយនៃកូនភ្លោះ១២០គូ និងអ្នកដែលមិនមានជាសាច់ញាតិនឹងគ្នាដែលត្រូវបានផ្តល់អោយថ្នាំអូផ្ចូអ៊ីត alfentanil, ដែលជាថ្នាំបំបាត់ការឈឺចាប់ដែលមានសកម្មភាពខ្លីដែលត្រូវបានចេញវេជ្ជបញ្ជាដោយគ្រូពេទ្យឯកទេសខាងដាក់ថ្នាំសណ្តំ។
ការស្រាវជ្រាវមួយគឺថា កូនភ្លោះដូចគ្នាហាក់ដូចជាមានភាពស្រដៀងគ្នាច្រើនចំពោះការឆ្លើយតបទៅនឹងថ្នាំជាងកូនភ្លោះដែលមិនដូចគ្នា ដែលបានបង្ហាញថា សេនេទិចគឺជាកត្តាចម្បង។
ជាពិសេស, អ្នកស្រាវជ្រាវបានសរុបថា សេនេទិចដើរតួរចំពោះភាពខុសប្លែកគ្នានៃអ្នកជំងឺចំពោះហានិភ័យនៃការជះឥទ្ធិពលរបស់ពពួកថ្នាំអូផ្ចូអ៊ីត។ ពួកគេមាន៥៩%នៃភាពខុសប្លែកគ្នាចំពោះការចង្អោរ, ៣៨%ចំពោះការរមាស់, ៣២%ចំពោះការវិលមុខ និង៣០%ចំពោះការដកដង្ហើមយឺត។
វេជ្ជបណ្ឌិត ម៉ាទីន អង់(Martin Angst) បាននិយាយថា ការស្រាវជ្រាវគឺជាជំហ៊ានទីមួយដើម្បីឆ្ពោះទៅរកប្រសិទ្ធភាពដើម្បីយល់ពីមូលដ្ឋាននៃភាពខុសប្លែកគ្នានៃបុគ្គលនីមួយៗចំពោះការឆ្លើយតបទៅនឹងថ្នាំអូផ្ចូអ៊ីត និងដើម្បីយល់ពីការព្យាបាលដោយថ្នាំអូផ្ចូអ៊ីតទៅតាមអ្នកជំងឺ។
អង់ ជាសាស្ត្រាចារ្យខាងផ្នែកដាក់ថ្នាំសណ្តំ និងជាប្រធាននៃមន្ទីរពិសោធន៍ស្រាវជ្រាវការឈឺចាប់មនុស្ស Stanford បាននិយាយថា ការស្រាវជ្រាវរបស់យើងជម្រុញយ៉ាងខ្លាំងនៃការប្រើប្រាស់នៃម៉ូលេគុលសេនេទិចដើម្បីកំណត់ពីអ្នកជំងឺណាដែលហាក់ដូចជាងាយទទួលបានប្រយោជន៍ពីថ្នាំ ឬអ្នកជំងឺណាដែលមិនបានទទួលប្រយោជន៍ពីអ្នកជំងឺនោះ ដើម្បីជួយធ្វើការសម្រេចចិត្តថាតើភាពចង់បានប៉ុណ្ណាដែលត្រូវការជាមួយនឹងការព្យាបាល, ថាតើអ្នកតាមដានអ្នកជំងឺដោយប្រុងប្រយ័ត្នប៉ុណ្ណា និងថាតើអ្នកជំងឺមួយចំនួនគឺសាកសមនឹងការព្យាបាលនេះរយៈពេលយូរ។
ក្នុងដើមឆ្នាំនេះ, ក្រុមដដែលនៃអ្នកស្រាវជ្រាវនេះបានចេញផ្សាយនូវការស្រាវជ្រាវដែលបានរកឃើញថា សេនេទិចត្រូវបានគេចាត់ទុកប្រហែល៦០%នៃភាពខុសប្លែកចំពោះប្រសិទ្ធភាពនៃអូផ្ចូអ៊ីតចំពោះការបន្ថយការឈឺចាប់។