បើយោងតាមការស្រាវជ្រាវថ្មីមួយបានអោយដឹងថា ទារកដែលមានម្តាយលើសទម្ងន់លេចឡើងទៅនឹងការឡើងទម្ងន់តិច និងមានការរីកលូតលាស់យឺតជាងទារកដែលកើតលើម្តាយដែលមានទម្ងន់ធម្មតាអំឡុងពេល៣ខែដំបូងនៃជីវិតរបស់ទារក។
អ្នកស្រាវជ្រាវដែលមកពីសាកលវិទ្យាល័យ Iowa និងមិត្តរួមការងាររបស់ពួកគេក៏បានរកឃើញថា កុមារទាំងនោះបានឡើងទំហំខ្លាញ់តិចដែលជាភាពចាំបាច់សម្រាប់ការរីកលូតលាស់នៃខួរក្បាល និងការរីកលូតលាស់ផ្សេងៗផងដែរ។
ខេធី ឡាសាន់ អូដេ(Katie Larson Ode) ជាសាស្ត្រាចារ្យខាងផ្នែកជំងឺក្រពេញលើកុមារ និងជំងឺទឹកនោមផ្អែមនៅសាកលវិទ្យាល័យ Iowa បាននិយាយថា យើងបានរកឃើញថា កុមារទាំងនេះមិនមានការរីកលូតលាស់ធម្មតានោះទេ។ ប្រសិនបើអ្វីដែលយើងបានរកឃើញជាការពិត, វាផ្សារភ្ជាប់ថា ការកើតឡើងនៃភាពធាត់កំពុងតែប៉ះពាល់ដល់កុមារស្របពេលដែលពួកគេកំពុងតែស្ថិតនៅក្នុងផ្ទៃម្តាយ និងបង្កើនភាពចាំបាច់ក្នុងការបញ្ចូនហានិភ័យនៃភាពធាត់មុននឹងស្ត្រីចូលក្នុងវ័យមានផ្ទៃពោះ ដែលឥទ្ធិពលអវិជ្ជមាននេះអាចប៉ះពាល់ដល់អ្នកជំនាន់ក្រោយ។
ការស្រាវជ្រាវបានរាប់បញ្ចូលម្តាយជិត១០០នាក់។ ក្នុងក្រុមនេះ, ៣៨នាក់គឺធាត់។ អ្នកស្រាវជ្រាវក៏បានសម្គាល់ឃើញថា មិនមានស្ត្រីណាមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមនោះទេ។
ការស្រាវជ្រាវបានរកឃើញថា ទារកដែលកើតលើម្តាយលើសទម្ងន់ បានឡើង៣១១ក្រាមតិចជាងទារកដែលកើតលើកុមារដែលកើតលើម្តាយដែលមានទម្ងន់ធម្មតាចាប់ពីពួកគេអាយុ២សប្តាហ៍រហូតដល់ពួកគេអាយុ៣ខែ។ ទារកទាំងនេះបានឡើងទម្ងន់តិចជាង ៨,៥ក្រាមចំពោះទំហំនៃខ្លាញ់ជាងកុមារដែលកើតលើម្តាយដែលមានទម្ងន់ធម្មតា។
អ្នកស្រាវជ្រាវបានសម្គាល់ឃើញថា ទោះបីជាកុមារដែលកើតលើម្តាយលើសទម្ងន់គឺមានការរីកចម្រើនយឺតនៅពេលដំបូងមែនក្តី, ប៉ុន្តែពួកគេមានហានិភ័យខ្ពស់នៃការឡើងទម្ងន់រហ័សដូចនៅពេលវ័យជំទង់ និងក្លាយជាលើសទម្ងន់ដោយខ្លួនពួកគេផ្ទាល់។
ឡាសាន់ អូដេបាននិយាយថា សារពីការស្រាវជ្រាវនេះគឺ សូមកុំខ្លាចអោយសោះ។ គ្រូពេទ្យជំនាញខាងជំងឺកុមារមើលពីកង្វះនៃការលូតលាស់ពីដំបូង ហើយពួកគេធានាថា កុមារនឹងមិនទទួលសារធាតុចិញ្ចឹមបានគ្រប់គ្រាន់។ ប៉ុន្តែយើងជឿថា ជាការពិតកុមារនឹងមានការរីកលូតលាស់ពេញលេញវិញ។
អ្នកស្រាវជ្រាវបានបង្ហាញថា ការរីកលូតលាស់យឺតនេះត្រូវតែធ្វើជាមួយនឹងការរលាក។ ពួកគេបានពន្យល់ថា កោសិកាខ្លាញ់មានសកម្មភាពភ្លាមៗនៅពេលដែលមនុស្សពេញវ័យធាត់។ ជាលទ្ឋផល, ប្រព័ន្ធភាពស៊ាំនៃស្ត្រីធាត់ដែលមានទម្ងន់អាចអោយប៉ះពាល់ដល់ការរីកលូតលាស់នៃប្រព័ន្ធភាពស៊ាំរបស់ទារកដែលមិនទាន់កើតនោះផងដែរ។ នេះអាចមានន័យថា តម្រូវការថាមពលរបស់ទារកសម្រាប់ការលូតលាស់ត្រូវបានប្រើប្រាស់គ្រប់ទីកន្លែងផងដែរ។