ការស្រាវជ្រាវថ្មីមួយបានប្រមាណថា អ្នកដែលរស់រានមានជីវិតពីប្រភេទមួយនៃជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាលដែលត្រូវបានគេស្គាល់ថា ការហូរឈាមនៅក្នុងស្រោមខួរក្បាល (subarachnoid hemorrhage) នៅតែមានហានិភ័យខ្ពស់នៃការស្លាប់ ជាពិសេសប្រសិនបើពួកគេបន្តជក់បារី និងមិនរក្សាសម្ពាធឈាមអោយថេរ និងកម្រិតកូឡេស្តេរ៉ុលអោយទាបទេនោះ។
ការហូរឈាមនៅក្នុងស្រោមខួរក្បាលកើតមានឡើងនៅពេលដែលសរសៃឈាមដែលនៅពីក្រៅខួរក្បាលបានដាច់ ហើយតំបន់ដែលនៅចន្លោះខួរក្បាល និងលលាក្បាលដ៍ពពោរទៅដោយឈាម។
ការស្រាវជ្រាវបានរាប់បញ្ចូលមនុស្ស២៣៣នាក់នៅក្នុងប្រទេសហ្វាំងឡង់ដែលនៅរស់បានមួយឆ្នាំក្រោយទទួលរងនឹងការហូរឈាមនៅក្នុងស្រោមខួរក្បាលនេះ។ ពួកគេត្រូវបានតាមដានជាមធ្យមអស់រយៈពេលជិត៩ឆ្នាំ។ អំឡុងពេលនោះ, ៨៨នាក់ (ប្រហែល៣៨%) នៃអ្នកទាំងនោះបានស្លាប់។ អត្រានៃការស្លាប់ចំពោះអ្នកជំងឺហូរឈាមនៅក្នុងស្រោមខួរក្បាលនោះគឺមានប្រហែលជាពីរដងនៃចំនួនប្រជាជនសរុប។
ការកើនឡើងហានិភ័យនៃការស្លាប់ក្នុងចំនោមអ្នកជំងឺហូរឈាមនៅក្នុងស្រោមខួរក្បាលត្រូវបានបង្កឡើងដោយបញ្ហានៃចរន្តឈាមនៅក្នុងខួរក្បាល ដូចជាការដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល ឬការហូរឈាមនៅក្នុងខួរក្បាលជាដើម។ ហានិភ័យនៃការស្លាប់គឺខ្ពស់ក្នុងចំនោមអ្នកដែលជក់បារី និងអ្នកដែលមានសម្ពាធឈាម និងកម្រិតកូឡេស្តេរ៉ុលខ្ពស់មុននឹងហូរឈាមនៅក្នុងស្រោមខួរក្បាលនោះ។
មីកកា កូចា (Miikka Korja) បាននិយាយថា ប្រសិនបើ២០នាក់ក្នុងចំនោមអ្នកមិនជក់បារី១០០នាក់ដែលមានសម្ពាធឈាម និងកម្រិតកូឡេស្តេរ៉ុលទាបនោះ នឹងស្លាប់ក្នុងរយៈពេល១០ឆ្នាំខាងមុខ។
កូចាបានសរុបថា ការស្រាវជ្រាវបានបង្ហាញថា វាគឺជារឿងមួយសំខាន់ចំពោះអ្នកដែលរស់រានមានជីវិតពីការហូរឈាមនៅក្នុងស្រោមខួរក្បាលនេះដើម្បីបញ្ឈប់ការជក់បារី និងយកចិត្តទុកដាក់ទៅលើសម្ពាធឈាម និងកម្រិតកូឡេស្តេរ៉ុល, ដោយឡែកពីអាយុវិញ, មានកត្តាជាច្រើនដែលនៅពីក្រោយនៃការកើនឡើងហានិភ័យនៃការស្លាប់នេះ។
ការស្រាវជ្រាវត្រូវបានចេញផ្សាយនៅក្នុងកាសែត Neurology៕