អ្នកស្រាវជ្រាវបានរកឃើញថា អ្នកធាត់ដែលទទួលការប្តូរតម្រងនោម លេចឡើងថាមានការកើនឡើងហានិភ័យចំពោះបញ្ហាមួយចំនួនដូចជា ការឆ្លងមេរោគត្រង់មុខរបួស, ខ្សោយសរីរៈដែលបានប្តូរ និងមានជំងឺខ្សោយបេះដូងអំឡុងពេលនៃការជាសះស្បើយរបស់ពួកគេ។
អ្នកស្រាវជ្រាវបាននិយាយថា អ្នកជំងឺធាត់ដែលប្តូរតម្រងនោមក៏មានតម្លៃនៃការថែទាំច្រើនជាងអ្នកជំងឺដែលមិនធាត់ផងដែរ។ការស្រាវជ្រាវត្រូវបានពឹងផ្អែកលើការពិនិត្យនៃទិន្នន័យពីការស្រាវជ្រាវដ៏ច្រើន ហើយត្រូវបានចេញផ្សាយឆាប់ៗនេះនៅក្នុងកាសែត American Journal of Nephrology។វេជ្ជបណ្ឌិត បេតស៊ី ធុយថល ញូវហ៊ល (Betsy Tuttle-Newhall) ជាប្រធានខាងផ្នែកប្តូរសរីរៈក្នុងពោះបាននិយាយថា ការកែប្រែរបៀបរស់នៅដែលហាក់ដូចជាជួយដល់ភាពប្រសើរឡើងនៃលទ្ធផលសុខភាពនោះ គួរតែត្រូវបានជម្រុញអោយធ្វើ។
គាត់បានពន្យល់ថា ដូចដែលយើងតម្រូវអោយអ្នកដែលមានជំងឺថ្លើមដោយសារការផឹកស្រាបញ្ឈប់ការផ្តល់ស្រាមុននឹងប្តូរសរីរៈនោះ, វាក៏ដូចគ្នាដែរដែលអោយអ្នកដែលប្តូរតម្រងនោមសម្រកខ្លាញ់ និងបង្កើនម៉ាសនៃសាច់ដុំដោយការធ្វើលំហាត់ប្រាណ និងផ្លាស់ប្តូររបៀបរបបនៃការញ៉ាំ។
វេជ្ជបណ្ឌិត គ្រីស្តា លេនធីន (Krista Lentine) ជាសាស្ត្រាចារ្យរងខាងផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រចំពោះជំងឺតម្រងនោមបានបន្ថែមថា ការណែនាំថ្មីៗពី សមាគមន៍នៃការប្តូរសរីរៈអាមេរិកបានណែនាំពីរបៀបនៃការសម្រកទម្ងន់មួយចំនួនដែលមានដូចជា កាត់បន្ថយកាឡូរី, ព្យាបាលអាកប្បកិរិយា និងរៀបចំគម្រោងក្នុងការធ្វើលំហាត់ប្រាណដើម្បីអោយទទួលបានសន្ទស្សន៍នៃទម្ងន់ខ្លួនអោយទាបជាង៣០មុននឹងធ្វើការប្តូរតម្រងនោម។
ប៉ុន្តែ លេនធីនបាននិយាយថា ការណែនាំនេះក៏បានសម្គាល់ឃើញថា យើងមិនមានការស្រាវជ្រាវគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីកំណត់ថាតើអ្នកជំងឺធាត់មួយចំនួនមិនជាបុគ្គលសាកសមដើម្បីទទួលការប្តូរតម្រងនោមទាំងអស់នោះទេ។
អ្នកស្រាវជ្រាវបានណែនាំថា អ្នកជំងឺដែលកំពុងរងចាំក្នុងការប្តូរតម្រងនោមត្រូវការធានាថា ទម្ងន់របស់ពួកគេអាចប៉ះពាល់ដល់ភាពជោគជ័យនៃការប្តូរសរីរៈ ហើយគួរសហការណ៍ជាមួយនឹងគ្រូពេទ្យដើម្បីគ្រប់គ្រងទម្ងន់របស់អ្នកអោយស្ថិតក្នុងស្ថានភាពល្អមួយ។
បន្ថែមពីលើនេះ, ពួកគេបានសម្គាល់ឃើញថា ការស្រាវជ្រាវថ្ងៃក្រោយគឺចាំបាច់ដើម្បីកំណត់ពីសន្ទស្សន៍នៃទម្ងន់ខ្លួនខ្ពស់បំផុតដែលការប្តូរតម្រងនោមគួរតែត្រូវបានណែនាំចំពោះអ្នកជំងឺធាត់ ដើម្បីរកមធ្យោបាយក្នុងការសម្រកវាមុននឹងធ្វើការប្តូរតម្រងនោម៕