អ្នកស្រាវជ្រាវជនជាតិស៊ុយអែតបាននិយាយថា សកម្មភាពមួយចំនួនដូចជា ការមើលថែសួនច្បារនៅផ្ទះ និងការធ្វើការងារផ្ទះមួយចំនួនអាចជាលំហាត់ប្រាណមួយល្អនៅពេលដែលវាបានបន្ថយហានិភ័យនៃការគាំងបេះដូង និងជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល។
ពួកគេបានបន្ថែមថា ចំពោះអ្នកដែលមានអាយុ៦០ឆ្នាំឡើងទៅ, គ្រាន់តែការរក្សាការរវល់ដោយការធ្វើសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃទាំងនេះ អាចបន្ថយហានិភ័យនៃបញ្ហាសរសៃឈាមបេះដូងជិត៣០% និងអាចពន្យារអាយុជីវិតផងដែរ។
អេលីន អេកប្លូម បាក (Elin Ekblom-Bak) ដែលមកពីវិទ្យាស្ថាន Karolinska បាននិយាយថា ការធ្វើអោយខ្លួនឯងរវល់កាត់បន្ថយពេលនៃចំណាយលើការអង្គុយ។
បាកបាននិយាយថា ការអង្គុយ គឺជាពេលដែលអ្នកជំនួសការធ្វើសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃ។ ការស្រាវជ្រាវថ្មីៗបានរកឃើញថា ការអង្គុយក្នុងរយៈពេលដ៏យូរក៏បង្កើនហានិភ័យនៃជំងឺទឹកនោមផ្អែម, ជំងឺសរសៃឈាមបេះដូង និងការស្លាប់ផងដែរ។
គាត់បាននិយាយថា លទ្ធផលនៃការស្រាវជ្រាវបានបង្ហាញថា សកម្មភាពនៃជីវិតប្រចាំថ្ងៃគឺសំខាន់ដូចទៅនឹងលំហាត់ប្រាណទៀងទាត់ចំពោះមនុស្សវ័យចំណាស់សម្រាប់សុខភាពសរសៃឈាមបេះដូង និងការរស់រានមានជីវិតអោយបានយូរ។
ប៉ុន្តែវាមិនមែនមានន័យថា លំហាត់ប្រាណទូទៅមិនសំខាន់នោះទេ។ បាកបានពន្យល់ថា យើងបានរកឃើញថា អ្នកដែលបានធ្វើលំហាត់ប្រាណជាទៀងទាត់ និងអ្នកដែលធ្វើសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃជារៀងរាល់ថ្ងៃមានការថយចុះហានិភ័យទាបបំផុត។
គាត់បានបន្ថែមថា ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ, ពេលដែលមនុស្សបានចំណាយក្នុងការធ្វើលំហាត់ប្រាណ គឺជាផ្នែកមួយដ៏តូចក្នុងមួយថ្ងៃៗ ដែលទុកពេលជាច្រើនសម្រាប់ការធ្វើសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃ ឬអង្គុយលេង។
ចំពោះការស្រាវជ្រាវថ្មី, អ្នកស្រាវជ្រាវបានមើលទៅលើបុរស និងស្ត្រីជាង៣.៨០០នាក់នៅក្នុងប្រទេសស៊ុយអែត។ អ្នកចូលរួមត្រូវបានគេសួរអំពីរបៀបរបបនៃការរស់នៅ ដែលរួមមានព័ត៌មានលើចំណីអាហារដែលបានញ៉ាំ, ថាតើពួកគេបានជក់បារី ឬផឹកស្រា និងពីរបៀបដែលពួកគេបានធ្វើលំហាត់ប្រាណប្រចាំថ្ងៃ។
អ្នកចូលរួមក៏ត្រូវបានគេសួរពីភាពញឹកញាប់នៃការធ្វើសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃដូចជា ការមើលថែសួនច្បារ, ការលាងឡានជាដើម។
ដើម្បីមើលថាតើសុខភាពបេះដូងរបស់ពួកគេគឺល្អប៉ុណ្ណានោះ, អ្នកស្រាវជ្រាវបានពិនិត្យពីអ្នកចូលរួម និងបានយកគម្រូឈាមរបស់ពួកគេទៅមើលដើម្បីវាយតម្លៃកម្រិតនៃខ្លាញ់ និងជាតិស្ករ។ ពួកគេក៏បានពិនិត្យចំពោះកម្រិតខ្ពស់នៃកត្តាកំណកឈាម ដែលត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងការកើនឡើងការគាំងបេះដូង និងហានិភ័យនៃជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាលផងដែរ។
អំឡុងពេលនៃការតាមដានរយៈពេល១២ខែ, អ្នកចូលរួមចំនួន៤៧៦នាក់បានស្លាប់ដោយសារការគាំងបេះដូង ឬជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល និង៣៨៣នាក់បានស្លាប់ដោយសារមូលហេតុផ្សេងៗ។
អ្នកដែលសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃនាំអោយបានពួកគេធ្វើចលនានោះ បានបន្ថយហានិភ័យនៃការគាំងបេះដូង ឬជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាលដល់ទៅ២៧% និងហានិភ័យនៃការស្លាប់ដោយសារមូលហេតុនានាគឺ៣០%។
បាកបាននិយាយថា ការជម្រុញអោយមានសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃ គឺសំខាន់ដូចទៅនឹងការណែនាំអោយធ្វើលំហាត់ប្រាណចំពោះមនុស្សវ័យចំណាស់សម្រាប់សុខភាពសរសៃឈាមបេះដូង និងការរស់រានមានជីវិតអោយបានយូរ៕