ការស្រាវជ្រាវថ្មីមួយបានរកឃើញថា លំហាត់ប្រាណក្នុងចំនោមមនុស្សមានវ័យចំណាស់ជួយការពារជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត, ជំងឺវង្វេង និងបញ្ហាសុខភាពដទៃទៀតដូចជា ជំងឺបេះដូង, ជំងឺមហារីក និងជំងឺទឹកនោមផ្អែម។
អ្នកស្រាវជ្រាវបានរកឃើញថា លំហាត់ប្រាណបានបង្កើនឪកាសអោយអ្នកដែលមានអាយុកាន់តែច្រើនមានសុខភាពល្អដល់ទៅ៧ដង។ វាមិនយឺតពេលនោះទេក្នុងការចាប់ផ្តើមវានោះ។ សូម្បីតែមនុស្សពេញវ័យដែលមិនចាប់ផ្តើមធ្វើលំហាត់ប្រាណរហូតដល់ពួកគេមានវ័យចាស់ក៏ដោយ ក៏អាចបង្កើនឪកាសនៃការមានសុខភាពល្អរបស់ពួកគេបានដល់ទៅ៣ដង។
ចំពោះចំនួនប្រជាជនដែលមានវ័យចំណាស់, វាជារឿងសំខាន់ដើម្បីជម្រុញពួកគេអោយមានសុខភាពល្អនៅពេលដែលពួកគេកាន់តែមានវ័យចំណាស់។ ម៉ាក ហាមឺរ (Mark Hamer) ដែលមកពីសាកលវិទ្យាល័យ London បាននិយាយថា លំហាត់ប្រាណមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការរក្សាសុខភាពចំពោះមនុស្សដែលមានអាយុច្រើន។
គាត់បាននិយាយថា ការជម្រុញអោយធ្វើលំហាត់ប្រាណចំពោះមនុស្សវ័យចំណាស់ គឺផ្តល់នូវអត្ថប្រយោជន៍ ហើយការប្រែប្រួលតិចតួក៏ត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ទៅនឹងសុខភាពល្អចំពោះមនុស្សដែលកាន់តែចាស់ផងដែរ។
ការស្រាវជ្រាវត្រូវបានចេញផ្សាយនៅក្នុងកាសែត British Journal of Sports Medicine។
សាម៉េនថា ហេលឺរ (Samantha Heller) ដែលមកពីមជ្ឈមណ្ឌលវេជ្ជសាស្ត្រ NYU Langone បាននិយាយថា វាត្រូវបានគេស្គាល់យ៉ាងច្បាស់ថា លំហាត់ប្រាណគឺល្អសម្រាប់អ្នក។ គាត់បានបន្តថា លំហាត់ប្រាណជាទៀងទាត់រំខានដល់ជំងឺរ៉ាំរ៉ៃមួយចំនួនដូចជា ជំងឺមហារីក, ជំងឺបេះដូង, ជំងឺទឹកនោមផ្អែម និងជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្តជាដើម។
អ្វីដែលការស្រាវជ្រាវនេះបានសង្កត់ធ្ងន់គឺថា ខ្ញុំចាស់ក្នុងការធ្វើលំហាត់ប្រាណនោះគឺមិនត្រឹមត្រូវនោះទេ ដោយសារតែវាមិនដែលយឺតពេលនោះទេចំពោះការធ្វើលំហាត់ប្រាណនោះ។
អត្ថប្រយោជន៍នៃលំហាត់ប្រាណរួមមាន ភាពប្រសើរឡើងដល់ប្រព័ន្ធឈាមរត់ និងសុខភាពឆ្អឹង, សាច់ដុំ, សរសៃឈាមបេះដូង និងសុខភាពសរីរៈដទៃទៀត។ សូម្បីខួរក្បាលទទួលបានប្រយោជន៍ពីលំហាត់ប្រាណជាទៀងទាត់ដែលបង្កើនទំនាក់ទំនងរវាងណឺរ៉ូន និងពន្យឺតដល់ការបាត់បង់ជាលិកាខួរក្បាល ក៏ត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងការកើនឡើងអាយុ និងការថយចុះសុខភាពផ្លូវចិត្តផងដែរ។
ដៃគូររបស់នរណាម្នាក់គឺជាអ្នកលើកទឹកចិត្តយ៉ាងពិតប្រាកដ។ ផ្តល់នូវដំណាក់កាលជាមួយនឹងការហ្វឹកហាត់ដ៏ត្រឹមត្រូវជាដើម។
នៅក្នុងការស្រាវជ្រាវ, អ្នកចូលរួមបានប្រាប់ពីកម្រិតនៃការធ្វើលំហាត់ប្រាណរៀងរាល់ពីរឆ្នាំម្តង។
អ្នកស្រាវជ្រាវបានចែកអ្នកចូលរួមដោយច្រើនប៉ុណ្ណាដែលពួកគេបានធ្វើលំហាត់ប្រាណក្នុងមួយសប្តាហ៍ៗ។ មានអ្នកដែលមិនធ្វើលំហាត់ប្រាណសោះ, អ្នកដែលធ្វើលំហាត់ប្រាណកម្រិតមធ្យម និងអ្នកដែលបានធ្វើលំហាត់ប្រាណខ្លាំងក្លា។
បន្ថែមពីលើនេះ, អ្នកស្រាវជ្រាវបានមើលលើបញ្ហាសុខភាពធ្ងន់ធ្ងរដូចជា ជំងឺបេះដូង, ជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល, ជំងឺទឹកនោមផ្អែម, និងជំងឺអាល់ហ្សៃមឺរជាដើម។ ពួកគេក៏បានតាមដានសុខភាពផ្លូវចិត្ត និងសុខភាពរាងកាយរបស់អ្នកចូលរួមផងដែរ។
អស់រយៈពេល៨ឆ្នាំ, ស្ទើរតែម្នាក់ក្នុងចំនោម១០នាក់បានក្លាយជាធ្វើលំហាត់ប្រាណ និង៧០%នៅតែរក្សាការធ្វើលំហាត់ប្រាណនេះ។ អ្នកដទៃទៀតនៅតែមិនធ្វើលំហាត់ប្រាណ និងក្លាយជាមិនធ្វើលំហាត់ប្រាណទៅវិញ។
នៅពេលបញ្ចប់នៃការស្រាវជ្រាវ, ជិត៤០%នៃអ្នកចូលរួមបានវិវត្តទៅជាមានជំងឺរ៉ាំរ៉ៃ, ដែលជិត២០%មានការធ្លាក់ទឹកចិត្ត, ២០%មានបញ្ហាផ្លូវចិត្ត និង១/៣គឺពិការភាព។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ, ម្នាក់ក្នុងចំនោម៥នាក់ ត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាអ្នកដែលមានអាយុកាន់តែច្រើន តែមានសុខភាពល្អ។
អ្នកដែលបានធ្វើលំហាត់ប្រាណកម្រិតមធ្យម ឬខ្លាំងយ៉ាងហោចណាស់ម្តងក្នុងមួយសប្តាហ៍ គឺមាន៣ ទៅ៤ដងក្នុងការក្លាយទៅជាអ្នកដែលមានអាយុកាន់តែច្រើន តែមានសុខភាពល្អនោះ, នេះបើធៀបទៅនឹងអ្នកដែលមិនធ្វើលំហាត់ប្រាណសោះ។
អ្នកស្រាវជ្រាវបានបន្ថែមថា លើសពីនេះទៅទៀត, អ្នកដែលធ្វើលំហាត់ប្រាណនៅពេលចាប់ផ្តើមនៃការស្រាវជ្រាវ គឺមាន៧ដងហាក់ដូចជាក្លាយជាអ្នកដែលមានអាយុច្រើន តែមានសុខភាពល្អ៕