តើសុបិន្តស្ត្រេសរំខានដល់គុណភាពនៃដំណេករបស់ខ្ញុំទេ?
នៅតែមិនទាន់ដឹងច្រើន នៅពេលនិយាយអំពីវិទ្យាសាស្ត្រនៃក្តីសុបិន្ត ដូច្នេះចម្លើយនៅតែមិនទាន់ច្បាស់។ យើងដឹងហើយថាមនុស្សភាគច្រើនចំណាយពេលប្រហែល ២ ម៉ោងក្នុងមួយយប់ក្នុងក្តីសុបិន្តហើយក្តីសុបិន្តភាគច្រើនកើតឡើងក្នុងពេលគេង REM (ចលនាភ្នែកយ៉ាងរហ័ស) នៅពេលដែលខួរក្បាលរបស់អ្នកសកម្មជាងវា គឺនៅដំណាក់កាលជ្រៅ និងស្តារឡើងវិញ ដែលកើតឡើងក្នុងកំឡុងពេលគេង NREM (ចលនាភ្នែកមិនរហ័ស)។ ការសិក្សាស្រាវជ្រាវបានបង្ហាញថាការមានក្តីស្រម៉ៃថប់បារម្ភជារឿយៗជាសញ្ញានៃភាពតានតឹងក្នុងជីវិត ប៉ុន្តែក្តីសុបិន្តខ្លួនឯងប្រហែលជាមិនរំខានដល់ដំណេករបស់ខួរក្បាលទេ។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ការប៉ះទង្គិចផ្លូវចិត្ត ឬស្ត្រេសធ្ងន់ធ្ងរ អាចជះឥទ្ធិពលដល់ការគេងលក់ស្រួល និងសមត្ថភាពក្នុងការគេងលក់ ដែលអាចជះឥទ្ធិពលដល់មុខងាររបស់អ្នកនៅពេលថ្ងៃ។ ព្យាយាមបង្អាក់សកម្មភាពមួយចំនួនមុនពេលដាក់ក្បាលលើខ្នើយ។ អ្នកដឹងពីសមយុទ្ធនេះហើយ គឺ “បិទអេក្រង់” (ទូរស័ព្ទ កុំព្យូទ័រយួរដៃ ថេប្លេត ទូរទស្សន៍) មួយម៉ោងមុនពេលចូលគេង ធ្វើលំហាត់ប្រាណយូហ្គាពីរបីមុខ ងូតទឹក។ បើទោះបីជាមានបច្ចេកទេសទាំងនេះក៏ដោយ ក៏ការលាយបញ្ចូលគ្នានៃភាពតានតឹង និងការគេងមិនបានល្អ នៅតែធ្វើឱ្យអ្នកមានអារម្មណ៍ធុញទ្រាន់ ឬឆាប់ខឹង។ ជានិច្ចកាល អ្នកប្រហែលជាចង់ពិចារណាពិភាក្សាពីឫសគល់នៃការព្រួយបារម្ភរបស់អ្នកជាមួយអ្នកព្យាបាលរោគ៕