ជំងឺហើមមេជើង គឺជាដុំឆ្អឹងពក ដែលមាននៅលើសន្លាក់ នៃផ្នែកខាងក្រោយរបស់មេជើង ។ នៅពេលដែលដុំ ពកនេះកាន់តែរីកធំទៅ វានឹងធ្វើអោយមេជើងអ្នក ងាកចូលទៅក្នុង ទៅរកម្រាមជើងទីពីរ របស់អ្នក។ ជាលិកា ដែលមាន នៅជុំវិញ សន្លាក់អាចនឹងមាន ភាពហើមប៉ោង និង តឹងណែន។
ដុំឆ្អឹងពក ដែលមាននៅផ្នែកខាងក្រោយនៃ ម្រាមកូនជើង ត្រូវបានគេហៅថា bunionetter ឬ tailor’s bunion ។ ហើយចំពោះស្ថានភាពនេះ កូនជើងនឹងបត់ចូលក្នុង ហើយសន្លាក់ទាំងនោះ នឹងមានភាពហើមប៉ោង និង រីកធំ។
តើអ្វីដែលជាកត្តាដែលនាំអោយ អ្នកមានជំងឺហើមពក មេជើងនេះ?
អ្នកនឹងអាច កើតមានជំងឺនេះ ប្រសិនបើ៖
- វិធីដែលអ្នកដាក់ ប្រអប់ជើងរបស់អ្នក គឺបានដាក់សម្ពាធយ៉ាងខ្លាំងទៅលើ សន្លាក់របស់មេជើងអ្នក។ ដោយសារតែជំងឺនេះ អាចកើតមាននៅក្នុងចំណោមសមាជិកគ្រួសារ ទើបមានអ្នកជំនាញខ្លះ ជឿថាវាជា ការផ្ទេរទំរង់ហ្សែននៃ ទ្រង់ទ្រាយរបស់ប្រអប់ជើង គឺហាក់នឹងធ្វើអោយ មនុស្សមួយចំនួន ងាយ កើតមាន នូវជំងឺនេះ។
- ប្រអប់ជើងរបស់អ្នក បានធ្វើការរមូរ ចូលក្នុងជាច្រើន នៅពេលអ្នកដើរ។ កម្រិតជាមធ្យមនៃការរមួរចូលក្នុង ឬ ភាពផ្កាប់ជាប់នៃបាតជើងនេះ គឺមានលក្ខណៈធម្មតានោះទេ។ ប៉ុន្តែការប៉ះពាល់ និង ការរងរបួស គឺអាច កើតមាន នៅពេលដែលមានការផ្កាប់បាតជើង នេះក្នុងកម្រិតច្រើនជ្រុល។
- អ្នកមាន ប្រអប់ជើងរាបស្មើរខ្លាំង។
- ជារឿយៗ អ្នកតែងតែពាក់ស្បែកជើង ដែលតឹងខ្លាំង។
- កត្តាទាំងនេះ អាចដាក់សម្ពាធទៅលើ សន្លាក់របស់មេជើងអ្នក។ ការដាក់សម្ពាធ ក្នុងរយៈពេលដ៏យូរនេះ នឹងបង្ខំ អោយមេជើងអ្នក ងាកចេញពីជួររបស់វា និង បត់ចូលទៅក្នុងរកម្រាមជើងដទៃទៀត ៕
