ដើម្បីធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យនៃការបាក់ឆ្អឹងដងកាំបិត, គ្រូពេទ្យនឹងសួរថាតើគ្រោះថ្នាក់កើតឡើងដោយរបៀបណា និងរោគសញ្ញាអ្វីដែលកូនរបស់អ្នកមាន។ គ្រូពេទ្យនឹងពិនិត្យមើលស្មារបស់កូនអ្នក និងអាចសង្កត់ថ្នមៗទៅលើឆ្អឹងដងកាំបិតដើម្បីកំណត់ពីកន្លែងនៃការបាក់ ហើយដើម្បីធានាថាមិនមានសរសៃវិញាណ ឬសរសៃឈាមណាត្រូវបានខូចខាតនោះទេ។ គ្រូពេទ្យអាចពិនិត្យមើលទៅលើអារម្មណ៍ និងទំហំនៃប្រអប់ដៃ, ដៃ និងម្រាមដៃដើម្បីមើលថាតើមានសរសៃវិញាណខូចខាតឬយ៉ាងណា។
ប្រសិនបើការបាក់ឆ្អឹងដងកាំបិតហាក់ដូចជាច្បាស់នោះ, គ្រូពេទ្យនឹងសុំអោយមានការថតកាំរស្មីនៅនឹងស្មា និងកន្លែងដែលសង្ស័យថាបាក់ និងវាយតម្លៃលើភាពធ្ងន់ធ្ងររបស់វា។ ការថតកាំរស្មីក៏អាចបង្ហាញថាតើឆ្អឹងដទៃទៀតត្រូវបានបាក់ឬយ៉ាងណា។ ក្នុងករណីខ្លះ, ប្រសិនបើឆ្អឹងដទៃទៀតត្រូវបានបាក់ ឬប្រសិនបើគ្រូពេទ្យត្រូវការមើលពីការបាក់អោយកាន់តែច្បាស់, ការថតស្គេននឹងត្រូវបានគេស្នើសុំ។
មូលហេតុនៃការបាក់ឆ្អឹងដងកាំបិត
ការបាក់ឆ្អឹងដងកាំបិតភាគច្រើនត្រូវបានបង្កឡើងដោយការដួលទៅលើស្មា ប៉ុន្តែវាក៏អាចកើតឡើងដោយសារការដួលនៅត្រង់ដៃដែលបង្កអោយបាក់ដល់ឆ្អឹងដងកាំបិតផងដែរ។ ទារកអាចកើតមានការបាក់ឆ្អឹងដងកាំបិតនៅពេលដែលពួកគេសម្រាលចេញពីផ្ទៃម្តាយ។
ចំពោះការបាក់ឆ្អឹងដងកាំបិត, ការបាក់នេះអាចកើតមានឡើងត្រង់កន្លែង៣នៃឆ្អឹងដងកាំបិត៖
១. ភាគច្រើនកើតមានត្រង់១/៣កណ្តាលនៃឆ្អឹង, ជាទូទៅកើតមកពីការដួលខ្លាំង ឬប៉ះទង្គិចផ្ទាល់ទៅលើផ្នែកណ្តាលនៃឆ្អឹងដងកាំបិត
២. ការដួល ឬការប៉ះទង្គិចដែលបញ្ចូនកម្លាំងទៅផ្នែកខាងក្រៅ ឬផ្នែកខាងលើនៃស្មាអាចបណ្តាលអោយបាក់១/៣ខាងក្រៅនៃឆ្អឹងដងកាំបិត, ដែលជាផ្នែកមួយដែលជិតស្មាជាងគេបំផុត
៣. ប្រភេទនៃការបាក់ឆ្អឹងដងកាំបិតដែលកម្របំផុតកើតមានឡើងនៅ១/៣ខាងក្នុងនៃឆ្អឹងដងកាំបិត។ នេះតែងតែជាលទ្ធផលនៃការប៉ះផ្ទាល់ពីមុខនៃស្មា
កត្តាហានិភ័យដែលអាចបង្កើនឪកាសនៃការបាក់ឆ្អឹងដងកាំបិតរួមមាន៖
- ការចូលរួមក្នុងសកម្មភាពកីឡាដែលពាក់ព័ន្ធទៅនឹងភាពដែលអាចកើតមាននៃការដួលៈ គ្រោះថ្នាក់ដែលត្រូវបានទាក់ទងទៅនឹងកីឡាអាចប្រហែលជាមូលហេតុទូទៅបំផុតនៃការបាក់ឆ្អឹងដងកាំបិត។ នេះគឺជាហានិភ័យនៃការដួលខ្លាំងនៅក្នុងសកម្មភាពកីឡា
- អាយុៈ ឆ្អឹងដែលកំពុងលូតលាស់ គឺងាយនឹងគ្រោះថ្នាក់។ ឆ្អឹងដងកាំបិតមិនមាំទាំស្រួលបួលនោះទេរហូតដល់ពួកគេមានអាយុ២០ឆ្នាំ ដែលជម្រុញអ្នកដែលក្មេងងាយមានហានិភ័យទៅនឹងការបាក់ឆ្អឹង។ ហានិភ័យនេះនឹងធ្លាក់ចុះក្រោយពីពួកគេពេញវ័យ ប៉ុន្តែការបាក់ឆ្អឹងនឹងកើនឡើងម្តងទៀតនៅពេលដែលពួកគេកាន់តែចាស់ ហើយឆ្អឹងរបស់ពួកគេចាប់ផ្តើមបាត់បង់ភាពរឹងមាំ
- ទម្ងន់ធ្ងន់ៈ ការកើតមកមានទម្ងន់ធ្ងន់អាចធ្វើអោយទារកងាយនឹងបាក់ឆ្អឹងដងកាំបិតអំឡុងពេលសម្រាល៕