មុខងាររបស់ភ្នែកគឺដូចទៅនឹងកាម៉េរ៉ាអញ្ចឹងដែរ។ រូបភាពចូលតាមផ្នែកខាងមុខនៃភ្នែក, ហើយឆ្លងកាត់ភ្នាសប្រស្រីភ្នែក, កូនក្រមុះ និងជាតិទឹកដែលលើកញ្ចក់ភ្នែក។ កញ្ចក់ភ្នែកដែលទទួលរូបភាពហើយបញ្ចូនរូបភាពទៅរ៉េទីនដែលនៅផ្នែកខាងក្រោយនៃភ្នែក។ ពីទីនោះមក, រ៉េទីន, សរសៃវិញាណចក្ខុ និងខួរក្បាលមានដំណើរការ និងបង្កើតជារូបភាព។
ជំងឺភ្នែកឡើងបាយកើតមានឡើងនៅពេលដែលវាមានការផ្តុំប្រូតេអ៊ីនលើកញ្ចក់ភ្នែកដែលធ្វើអោយវាស្រអាប់។ នេះការពារពន្លឺពីការឆ្លងកាត់តាមរយៈកញ្ចក់ភ្នែកថ្លា, បណ្តាលអោយបាត់បង់គំហើញ។ មូលហេតុនៃការផ្តុំប្រូតេអ៊ីននេះមិនត្រូវបានគេដឹងនោះទេ។
ប្រភេទនៃជំងឺភ្នែកឡើងបាយរួមមាន៖
– ជំងឺភ្នែកឡើងបាយទាក់ទងទៅនឹងការកើនឡើងអាយុៈ ប្រភេទនៃជំងឺភ្នែកឡើងបាយនេះបានវិវត្តមាននៅពេលដែលអាយុកាន់តែច្រើន។ ៥០%នៃអ្នកដែលមានអាយុលើសពី៦៥ឆ្នាំ គឺមានជំងឺភ្នែកឡើងបាយ
– ជំងឺភ្នែកឡើងបាយពីកំណើតៈ ជួនកាល កុមារដែលកើតមកមានជំងឺភ្នែកឡើងបាយស្រាប់គឺជាលទ្ធផលនៃការជះឥទ្ធិពលរបស់សេនេទិច ឬជំងឺរបស់ម្តាយដែលប៉ះពាល់ដល់កូន។ ឬជំងឺភ្នែកឡើងបាយអាចវិវត្តមាននៅពេលកុមារភាព
– ជំងឺភ្នែកឡើងបាយដោយសារគ្រោះថ្នាក់ៈ នេះអាចកើតមានក្រោយពីមានការប៉ះទង្គិចលើភ្នែក
– ជំងឺភ្នែកឡើងបាយដោយសារជំងឺដទៃៈ នេះអាចកើតដោយសារតែមានជំងឺប្រចាំកាយណាមួយដូចជា ជំងឺទឹកនោមផ្អែម ឬការប៉ះពាល់យូរនឹងសារធាតុពុល, ថ្នាំមួយចំនួន, ពន្លឺអ៊ុលត្រាយូវី កត្តាដទៃទៀតដែលបង្កើនហានិភ័យក្នុងការវិវត្តទៅជាជំងឺភ្នែកឡើងបាយរួមមាន ការជក់បារី, ខ្យល់ពុល និងការផឹកស្រាច្រើនពេក៕
