ការមានចម្ងល់ទាក់ទងនឹងការនោមតែងតែមានហើយសម្រាប់មនុស្សគ្រប់គ្នា ប៉ុន្តែពួកគេមិនសូវជាចង់សួរឡើយ ដោយសារតែមិនដឹងជាសួរនរណា និងបានចម្លើយត្រឹមត្រូវឬអត់។ យ៉ាងណាមិញ ពណ៌ ក្លិន ចំណុះ និងការគ្រប់គ្រងការនោមអាចផ្តល់ជាគន្លឹះសម្រាប់សុខភាពអ្នកបាន។ ពេលខ្លះ ការនិយាយអំពីការនោម អាចជារឿងមួយមិនផ្តល់ផាសុកភាពឡើយ។ តែកុំបារម្ភអី ខាងក្រោមនេះខ្ញុំនឹងលើកយក សំណួរញឹកញាប់មួយចំនួនទាក់ទងនឹង ការនោម ហើយក៏ជាអ្វីដែលមនុស្សយើងចង់ដឹងដែរ។
តើអ្នកគួរតែនោមញឹកញាប់ប៉ុណ្ណាទៅ?
អ្នកគួរតែនោមនៅចន្លោះ ៦ ទៅ៨ដងក្នុងរយៈពេល ២៤ម៉ោង។ បើសិនជាអ្នកនោមញឹកជាងនេះ វាអាចនឹងមានការពន្យល់ជាច្រើនទៀតដូចជា៖
- ញ៉ាំទឹកច្រើន
- ញ៉ាំជាតិកាហ្វេអ៊ីនច្រើន
- ប្លោកនោមធ្វើការច្រើនជ្រុល ដែលអាចបណ្តាលមកពីការធាត់ ប្រើថ្នាំ ខូចសរសៃប្រសាទឬជំងឺផ្សេងៗទៀត
- ការបង្ករោគនៅប្លោកនោម
- មានបញ្ហាជាមួយក្រពេញប្រូស្តាត
- សាច់ដុំនៅអាងត្រគាកចុះខ្សោយ (ដោយសារតែសម្រាលកូន)
បើសិនជាអ្នកនោមច្រើនជាងនេះ ហើយការញ៉ាំទឹកធម្មតាទេ អ្នកប្រហែលដល់ពេលទៅជួបពេទ្យដើម្បីពិភាក្សាអំពីរឿងនេះហើយ។
ហេតុអ្វីបានជាទឹកនោមមានពណ៌លឿង?
តម្រងនោមនឹងបំបែកអេម៉ូគ្លូបីនចាស់ៗចោល ដែលជាបំណែកមួយនៃកោសិកាគ្រាប់ឈាមក្រហម និងបញ្ចេញវាចោលតាមទឹកនោម។ ការកំណល់នេះគឺជា Urochrome ដែលជាសារធាតុបំពាក់ពណ៌លឿង។ វាអាចជា អ្នកបង្កើតពណ៌ ប៉ុន្តែនៅពេលអ្នកញ៉ាំទឹកគ្រប់គ្រាន់ អ្នកបង្កើតពណ៌នេះនឹងមានកំហាប់ទាប ហើយក៏ចេញជាពណ៌ទឹកនោមលឿងតែម្តងទៅ។ ទឹកនោមមនុស្សយើងនឹងមានពណ៌លឿង ឬលឿងស្លេក។ បើសិនជាទឹកនោមពណ៌ថ្លា អ្នកប្រហែលជាញ៉ាំទឹកច្រើនពេកហើយ។ បើសិនជាទឹកនោមលឿងខាប់ នោះបណ្តាលមកពីញ៉ាំទឹកមិនបានគ្រប់គ្រាន់។
មនុស្សកាន់តែចាស់ ម៉េចកាន់តែនោមញឹកអ៊ីចឹង?
ខណៈពេលកំពុងគេង ខួរក្បាលនឹងប្រាប់រាងកាយឲ្យបញ្ចេញអ័រម៉ូនប្រឆាំងការនោម ADH។ អ័រម៉ូននេះនឹងជួយកុំឲ្យបញ្ចេញទឹកនោមចោល ដូច្នេះនឹងមិនមានអារម្មណ៍ចង់នោមឡើយ។ នៅពេលអ្នកអាយុកាន់តែច្រើន រាងកាយមិនបានផលិតអ័រម៉ូន ADH ច្រើនទៀតឡើយ។ រឿងនេះនឹងធ្វើឲ្យប្លោកនោមឆាប់ពេញ។ ដូច្នេះក៏មិនអាចទប់ទល់ការនោមនៅពេលយប់បានដែរ។
តើទឹកនោមពិតជាគ្មានមេរោគទេឬ?
ទស្សនៈយល់ខុសញឹកញាប់មួយអំពីទឹកនោមគឺថា ទឹកនោមគឺជាទឹកគ្មានមេរោគ។ មនុស្សយើងប្រហែលជាគិតថា វានឹងអាចផ្តល់អញ្ញាប័ត្របានលើការផឹកទឹកនោមបានហើយ។ សុំទោផងអំពីរឿងនេះ ព្រោះទឹកនោមមិនមែនគ្មានមេរោគឡើយ ទោះបីជានៅពេលអ្នកមានសុខភាពល្អ ហើយមិនមានការបង្ករោគនៅផ្លូវទឹកនោមបែបសកម្មក៏ដោយ។ បាក់តេរីនៅតែមានក្នុងទឹកនោម ទោះបីជាបុគ្គលនោះមានសុខភាពល្អហើយក៏ដោយ។
ហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំមានអារម្មណ៍ត្រូវការនោមអ៊ីចឹងនៅពេលរួមភេទ?
អារម្មណ៍មួយនេះតែងតែកើតមានជាញឹកញាប់លើមនុស្សស្រី ប៉ុន្តែវាមិនអាចកើតឡើងលើមនុស្សប្រុសបានឡើយ។ វាមិនខុសពីមនុស្សប្រុសឡើយ វាគឺជាអារម្មណ៍នៃការបាញ់ទឹកកាម ហើយក៏ជាពេលវេលាដែលប្លោកនោមត្រូវបិទ និងបញ្ចេញទឹកកាមមកខាងក្រៅ។
មនុស្សស្រីគឺមិនដូចគ្នាឡើយ។ ប្លោកនោម និងទ្វាមាសគឺជាសរីរាង្គដែលនៅជិតគ្នាណាស់។ ការភ្ញោចផ្លូវភេទអាចភ្ញោច និងដាក់សម្ពាធទៅលើប្លោកនោមបានដែរ។ ជាលទ្ធផល ស្រ្តីប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ចង់នោមនៅពេលរួមភេទតែម្តង។ បើសិនជានាងមានប្រវត្តិធ្លាប់លេចនោមដោយមិនដឹងខ្លួន នាងប្រហែលជាលេចទឹកនោមមកខាងក្រៅដែរហើយ។ ជាមួយគ្នានេះដែរ ស្រ្តីពេលខ្លះធ្លាប់មានកំពុងតែនោមនៅពេលពួកគេទំនងជាដល់ចំណុចកំពូលក្នុងពេលរួមភេទ។ ពេលខ្លះពួកគេច្រឡំអំពីការបាញ់ទឹកកាមរបស់ស្រ្តីជាមួយទឹកនោមដែរ។
តើអាក្រក់ទេបើសិនជាប្រឹងទប់មិនឲ្យនោម?
ខណៈពេលដែលខួរក្បាលប្រហែលជាប្រាប់អ្នកឥ្យគិតអំពីការចូលបន្ទប់ទឹកនៅពេលប្លោកនោមពេញ តែមនុស្សភាគច្រើនអាចទប់ការនោមរហូតដល់ពួកគេរកបន្ទប់ទឹកឃើញ។ យ៉ាងណាមិញ ទោះបីជារាងកាយនឹងជម្នះការប្រាប់របស់ខួរក្បាល អ្នកក៏អាចនឹងត្រូវនោមដាក់ខោបានដែរ។ យ៉ាងណាមិញ ការទប់នោមនឹងមិនធ្វើឲ្យបែកប្លោកនោម ឬមានការបង្ករោគនៅប្លោកនោមឡើយ។
ហេតុអ្វីស្រ្តីមានផ្ទៃពោះ និងលទ្ធផលសម្រាលកូនធ្វើឲ្យលេចនោមដោយមិនដឹងខ្លួន?
ការដែលមានកូនអាចធ្វើឲ្យខ្សោយដល់សាច់ដុំ និងជាលិកាតភ្ជាប់ផ្សេងៗទៀតដែលចងសរីរាង្គជាច្រើនក្នុងអាងត្រគាកឲ្យនៅហ្នឹង។ ការសម្រាលកូនអាចធ្វើឲ្យយឺតដល់ជាលិកាទាំងនេះ ទើបឲ្យសម្រាលកូនមកក្រៅបាន។ ហើយវាតែងតែមិនអាចត្រឡប់មកភាពដើមដូចខ្សែកៅស៊ូឡើយ។
ស្រ្តីមានផ្ទៃពោះ និងការរីករបស់ស្បូនក៏អាចដាក់សម្ពាធបន្ថែមទៅលើប្លោកនោមដែរ។ ជាទូទៅ កាលណាទារកកាន់តែធំ ស្រ្តីនឹងកាន់តែមានបញ្ហាលេចនោមដោយមិនដឹងខ្លួនកាន់តែខ្លាំងក្នុងពេលមានផ្ទៃពោះ និងក្រោយសម្រាលរួច។
ដំណឹងល្អនោះគឺថា មានវិធីព្យាបាលច្រើនណាស់ដើម្បីបន្ថយបញ្ហានេះក្រោយសម្រាលកូនរួច។ ការហាត់ប្រាណបែប Kegel ដែលផ្តោតសំខាន់ទៅលើការពង្រឹងដល់សាច់ដុំអាងត្រគាក ព្រមទាំងត្រគាកទាំងមូល ប្រហែលជាអាចជួយបានច្រើន៕
