រឿងមួយដែលនិយាយអំពីវីរុសកូវីដ១៩គឺថា វាបានធ្វើឲ្យមនុស្សគ្រប់គ្នាជឿបែបមិនត្រឹមត្រូវថា ពួកគេត្រូវតែពាក់ម៉ាសជាប់រហូត។ ដូច្នេះវាបានធ្វើឲ្យម៉ាសសឹងតែគ្រូពេទ្យ និងអ្នកថែទាំអ្នកជំងឺមិនអាចមានប្រើបានទេនាពេលសព្វថ្ងៃនេះ។ ដូច្នេះវាបានក្លាយទៅជាវិបត្តិសម្រាប់ប្រទេសជាតិមួយហើយ។ (អាន:ស្បែកកូនរបស់អ្នកនឹងស្អាតហើយមិនរមាស់បើធ្វើតាមវិធីនេះ តើកូនស្រីរបស់អ្នកចេះតែរមាស់ស្បែកមែនទេ?)តើអ្នកមានដឹងទេថា មានទិន្នន័យច្បាស់ការមួយថា ឱកាសឆ្លងវីរុសកូវីដ១៩ តាមរយៈការប៉ះពាល់របស់របរមានផ្ទុកមេរោគនេះគឺខ្ពស់ជាងការឆ្លងមេរោគនេះតាមរយៈដំណកដង្ហើមទៅទៀត។ រឿងដ៏ល្អបំផុត និងមានប្រសិទ្ធភាពត្រូវធ្វើនោះគឺត្រូវរក្សាអនាម័យដៃជើង និងផ្លូវដង្ហើម។ ខាងក្រោមនេះគឺជាអ្វីដែលអ្នកត្រូវដឹងអំពីការពាក់ម៉ាស៖
ចូរពាក់ម៉ាសបើសិនជាអ្នកមានអាការៈជំងឺផ្តាសាយ
អ្នកត្រូវតែពាក់ម៉ាសបើសិនជាអ្នកកំពុងតែក្អក និងផ្តាសាយ និងបង្ហាញអាការៈនៃជំងឺផ្តាសាយ ព្រោះធ្វើបែបនេះទើបអាចបង្ការការរាលដាលជំងឺទៅមនុស្សជុំវិញខ្លួនបាន។
ចូរពាក់ម៉ាសបើសិនជាអ្នកនៅជិតមនុស្សដែលមានជំងឺ
អ្នកត្រូវតែពាក់ម៉ាសបើសិនជាអ្នកកំពុងតែស្ថិតនៅជុំវិញអ្នកដែលកំពុងតែមានអាការៈនៃជំងឺផ្តាសាយ ទោះបីជាគាត់មិនទាន់បញ្ជាក់ថា មានឬគ្មានកូវីដ១៩ក៏ដោយ។
ចូរពាក់ម៉ាសបើសិនជាអ្នកត្រូវការចេញទៅខាងក្រៅ និងមានជំងឺណាមួយក្នុងខ្លួន
បើសិនជាអ្នកអាយុចាប់ពី ៦០ឆ្នាំឡើងទៅ និងកំពុងតែមានជំងឺក្នុងខ្លួនដូចជា ទឹកនោមផ្អែម ជំងឺបេះដូង និងបញ្ហាផ្សេងៗទៀត អ្នកត្រូវតែការពារខ្លួនឯងឲ្យបានខ្លាំង។ មនុស្សប្រភេទនេះភាគច្រើនគឺត្រូវទៅជួបពេទ្យជាទៀងទាត់ ហើយក៏មិនអាចប៉ះពាល់នឹងវីរុសគ្រោះថ្នាក់អីច្រើនដែរ។
ចូរពាក់ម៉ាសបើសិនជាអ្នកជាគ្រូពេទ្យ
អ្វីដែលសំខាន់បំផុតនោះគឺថា បើសិនជាក្រុមគ្រូពេទ្យកំពុងតែប្រឈមនឹងភាពសំខាន់នៃអនាម័យ ពួកគេក៏ប្រឈមកាន់តែខ្ពស់នឹងការឆ្លងវីរុសនេះដែរ ដោយសារតែពួកគេត្រូវការមានទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកមានជំងឺនិងអ្នកផ្សេងទៀតជាញឹកញាប់បំផុត។(អាន:ថ្នាំងងុយគេង ពេលអ្នកគួរប្រើ) ដូច្នេះចូរចាំថា បើសិនជាក្រុមគ្រូពេ្យមិនពាក់ម៉ាសទេ ការប្រឈមនឹងការរាលដាលវីរុសកូវីដ១០ក្នុងសហគមន៍នឹងកាន់តែខ្លាំងទៅៗជាមិនខាន៕